75. නාගයාගේ සාදය

මා  මේ කථාව පළමුවෙන්ම ඇසූවේ ඉන්දියාවේදීය. මෙය කිසිසේත්ම සිදුවිය නොහැක්කක් බව ඕනෑම ස්ව්භාව විද්‍යාඥ්ඥයෙකු කියනු ඇත. නමුත් ඉන්දියාවේ මෙය  කියැවෙන්නේ සත්‍ය සිද්ධියක් වශයෙනි. මෙම කථාව පළමු ලෝක යුද්ධයට කෙටි කලකට පෙර සඟරාවක පළවූ බව මට දැනගන්නට ලැබුනි.එහෙත් එහි කතුවරයා හෝ එම විස්තරය සොයා ගැනීමට නුපුළුවන් විය.

මෙය ඉන්දියාවේ සිදුවූවකි.වරෙක එහි සිටි යටත් ප්‍රදේශ භාරව කටයුතු කල එක් නිළධරයෙකු හා ඔහුගේ බිරිඳ ; තම හිත්මිත්‍රාදීන් උදෙසා විශල රාත්‍රී භෝජන සංග්‍රහයක් පැවැත්වීය. කිරි ගරුඬ ඇල්ලූ ගෙබිමකින් හා ආවරණය නොකල පරල සහිත වහලයකින් සමන්විතවූ ; සාදය පැවැත්වූ විශාල කාමරයේ එක් පසෙකින් පුළුල් වීදුරු දෙකක් විය. එයින් කාමරය හා අළින්දය සම්බන්ධවූ අතර එය විවෘථව තිබිනි.මෙම කාමරය තුල තැබුනු  මේසය වටා සාදය පැවැත්වූ යුවල සමග රජයේ නිළධරයන් , හමුදා නිළධරයන් හා ඔවුන්ගේ බිරින්ඳන්ට අමතරව අමෙරිකානු ජීව විද්‍යාඥ්ඥයෙකුද අසුන් ගෙන සිටියේය.

කුඩා මීයෙකු වැනි සතකු දුටු පමණින් පුටුවක් උඩට නගින “ගැහැනු ගතියෙන්” කාන්තාව  මිදී ඇති බව කියා සිටින තරුණියක හා එය එසේ නොවන බව අවධාරණය කරණ කර්නල් වර්යෙකු අතර උනුසුම් කතා බහක් ඒ  වනවිට ඇතිවී තිබිනි.

“ගැහැනියක ඕනෑම අර්භූධකාරී අවස්ථාවකදී දක්වන  නොවරදින ප්‍රථික්‍රියාව යටි ගිරියෙන් කෑ ගසන එකයි. එහෙත් එම අවස්ථාවටම පිරිමියෙකු මුහුණ දුනහොත් හැඟීම් පාලනය අතින් පිරිමියා අවුන්සයකින් හෝ ඉදිරියෙන් සිටිනා බැවින් අවසානයේ වඩා වැදගත්  වන්නේ එම අමතර හැකියාවයි !” කර්නල් වරයා අදහස් දැක්වූයේ එලෙසය.

මෙම  විවාද්‍යට සහභාගී නොවූ අමෙරිකානුවා තමා සමග අසුන්ගෙන සිටි අමුත්තන්ගේ මුහුණු පිරික්සමින් සිටියේය. අමුත්තන් අතර සිට සාදයේ ආරාධිකාවගේ එනම් අරාධනා මහතාගේ බිරිඳගේ මුහුනේ ස්වභාවය එක්වරම අස්වාභාවික ලෙස වෙනස් වනු  ඔහු දුටුවේ මේ අතරය.

ඉද්ද ගැසුවාක් මෙන්  සaජුවී දෑස් දල්වා ඉදිරිය බලා සිටින ඇයගේ මුහුනේ මාංශපේශීන් නලියනු ඔහුට දිස්විය. ඉන් ඉක්බිති  ඇය තම අසුනට පිටුපසින් හුන් ස්වදේශීය කොළුවාට සංඥාවකින් තමා අසලට කැඳවා ඔහුගේ කනට යමක් කෙඳුරුවාය. ඒ සමගම කොළුවාගේ දෑස්  විමතියෙන් පළල් විය. ඔහු නිමේශයකින් එතැනින් නික්මිනි. ඊළඟ මොහොතේදී කොළුවා කිරි පිරුණු බඳුනක් විවරව තිබූ දොරට ඔබ්බෙන් ආළින්දයේ තබනු  දුටුවේ අමුත්තන් අතරින් අමෙරිකනුවා පමනකි.

සැනෙකින් ඔහුට යමක්   අවබෝධ විය.ඉන්දියාවේ මෙසේ තැබෙන කිරි බඳුනක් යනු එකම එක් දෙයක් පමණි. එනම් සර්පයෙකුට ආහරයකි! ඔහුට යමක් පසක් විය. නියත වශයෙන්ම  නාගයෙකු මෙම කාමරය තුල විය යුතුය. සර්පයෙකුට සිටීමට පහසුම තැන වූ වහළ දෙස බැලූ ඔහුට දිස් වූයේ කිසිවක් නොමැති පරාල සමූහයයි.කාමරය සිසාරා බැලූ ඔහුට එහි මුළු තුනක්ම හිස් බවත් ඉතිරි කෙළවරෙහි ඊළඟ ආහාරය පිළිගන්වන්නට සූදානම්ව සිටි සේවක පිරිසක් හැරෙන්නට වෙනයම් විශේෂ යමක් නොපෙනුනි.

එසේනම් සර්පයා නියත වශයෙන්ම සිටිය යුත්තේ තමා ඉදිරියේ ඇති මෙම මේසය යටය! ජීව විද්‍යාඥ්ඥයෙකුවූ අමෙරිකානුවාට මුළින්ම සිතුනේ තමා සිටි තැනින් පසු පසට පැන අනෙක් අයටද අනතුරු හඟවන්නටය.එහෙත් ඒ සමගම ඇතිවන විශාල කැළඹීමෙන් තිගැස්සෙන සර්පයා දෂ්ඨ කිරීමට පෙළඹිය හැකි බවද  ඔහුගේ සිහියට නැගුනි.

ඔහු ඉක්මනින් කථාකිරීම ඇරඹීය. තම හඬින් සියළුදෙනා සන්සුන් කොට තබා ගැනීමට හේ සමත් විය.

“මට දැනගන්න ඕනෑ මේ මේසය වටා සිටින සෑම අයෙකුටම කෙතරම් දුරකට තමාව පාලනය කරගත හැකිද කියා.මම දැන් ගනන් කරණ්නට පටන්ගන්නවා තුන්සීයට ; ඒ කියන්නේ විනාඩි පහක්. ඒ වනතුරු මෙතන ඉන්න හැම කෙනෙක්ම තම තමන්ගේ එකම පේශියක්වත් නොසොල්වා එකම ඉරියව්වකින් සිටින්නට  ඕන !  කවුරුන් හෝ යාන්තමින්වත් තම ඉරියව්ව වෙනස් කලහොත් ඔහු හෝ ඇය රුපියල් 50 ක දඩයකට අනිවාර්‍යයෙන්ම යටත් වෙනවා ! එහෙනම් ඔන්න හරි …..!”

ගනනින් 20 ක් වූ එහි සිටි පිරිස ඔහු ගණින අතරේ සෙල්මුවා පිළිම සේ නොසෙල්වී සිටියහ. ඔහු දිගටම ගණන් කරමින් විය.

“දෙසිය හැත්තෑ අටායි ….

දෙසිය හැත්තෑ නවයායි …..

දෙසිය අසූවායි …….”

එවිටම නාගයා මතුවී කිරි බඳුන වෙත ඇදී යනු නෙත් කොනින් ඔහු දුටුවේය.  

ක්ෂණයකින් කෑ ගසමින් හුන් තැනින් ඉවතට පැනගත් ඔහු ආරක්ෂා සහිත ලෙස ආළින්දයේ දොර වේගයෙන් වසා දැමීය.

 පෙර තරුණිය හා  විවාදයට එළැඹී සිටි කර්නල්වරයා දෙසට හැරුණු ආරාධක මහතා ;

“කර්නල් තුමනි ; ඔබ හරියටම හරි ! සර්ව සම්පූර්ණ පාලනයක මහිම ද්aන් අපට පිරිමියෙකු පෙන්වා හමාරයි ………..!” කීවේය.

“එකම එක විනාඩියක් ..!” අමෙරිකානුවා එසේ කියමින්ම නාගයා පිළිබඳව ප්‍රථම හෝඩුවාව දැනගත් ආරාධක මහත්මිය දෙසට හැරුණි .

මුළු ශාලාවම දැඩි නිහඬතාවයකින් වෙලී ගියේය.

“වේන් මහත්මිය ; ඔබ කොහොමද දැනගත්තෙ මේ කාමරය තුල නාගයෙක් ඉන්නවා කියලා ?”

මෙතෙක් අමෙරිකානුවා දෙස දෑස් දල්වාගෙන බලා සිටි පිරිස ඉහලට ගත් හුස්මෙන් යුතුව ආරධිකාව දෙස බලාගත්වනම බලා සිටියෝය.

බියපත් සිනහවකින් ඇයගේ මුහුණ ප්‍රභාමත් විය.

“ඌ ඉස්සෙල්ලාම බඩගාගෙන  ඇදුනේ  මගේ කකුල උඩින් නිසා  …..!”

ඇය පිළිතුරු දුන්නීය .   

මුතුහර 1998 සැප්තැම්බර්  57 – 58 පිටු   - මෙය ඔබටමයි!!