85. වලස්පතියාට පිළිතුරක්!

walaspathiවලස්පතිගේ අඩවිය

හුදී ජන සහෘදයින් වෙනුවෙන් සිංහලෙන් පළ කෙරෙන, ක්‍රිෂ්ණ විජේබණ්ඩාරගේ සඟරාමය අන්තර්ජාල කතිකාව-krishnawijebandara@gmail.com

වලස්පතිගේ අඩවියේ ලිපි කියවන

 සියලුම දෙනාගේ දැන ගැනීම පිණිසයි.

හිත්වත් මහත්මයාණෙනි,

ඔබ තුමාට දැනන මේ දුක් සමුදාය මාහට තේරුම් ගත හැක. ඔබ තරම් නොවුනත් පුවත් පත් සමග මා තරමක් ලඟින් සිට ඇති බැවින් අනෙකෙකු ගේ ලිපියක් යනු අනෙකෙකුගේ භාර්යාවක් තරම්ම පරවේසමෙන් ඇසුරු කල යුතු කාරණාවක් බව ඉන්තීරුවෙන්ම පිළිගනිමි.
වරක් චින්තන අයියා - චින්තන ජයසේන මට ලස්සන කතාවක් කීවේය.ඔහු උදෑසන පිබිද පිට කරණ පලමු ඈණුමේ හඬ  ඇරුනාම වෙන කිසිවක් ඇල්කොහොල් නො මුසුව  අසා දැන ගැනිමට නොහැකි වනවා සේම ඔහු මුණ හමුවට උදෑසන පිණ්ඩපාතේ වඩිනා භික්ෂුවක් හැරෙණ්නට ඕනෑම අයෙකු ඔහු හා ඇල්වතුර මුසුවූ ගල් අරක්කු ටිකක සප්පායම් වියයුතුව තිබූ හෙයිනුත් මෙම කතාවට සම්බන්ධ අනෙක් පාර්ශ්වයන්ගේ නම් ගම් මේ වන විට මාහට අමතකව ගොස් ඈති බවට සමාව භාජනය කරණු මැන!

ඒ චින්තන අයියා පත්තර අංකුරයක්ව පුවත් පතක සේවය කල සමයය.එකල ඔහුගේ කතු තොමෝ කන සාක්කුවේ වැටෙන්නට මීවිතේ කිමිද පැමින ලියන කුඩා කොලමක් වී ඇත.   ඔහුගේ බීමත් කම නිසාම වරක් එය මග ඇරී ඇති අතර මැටරය භාරව සිටින් අය හෝ වෙන අයෙකු පැමින ඒ ගැන විමසූ විට පවසා ඇත්තේ "ඌට සනීප නෑ ! කියලා දාහං" කියාය!
පසු දිනද ඊටත් පසු දිනද මේ අකට යුත්ත මෙසේ වන විට පුවත් පතේ පාලනාධිකාරියෙන් චින්තන අයියාගෙන් විමසා ඇත්තෙ " බැරිද චින්තන ඔයාටලියන්න!?" කියාය.චින්තන අයියාද එකෙන්ම වැඩේ භාරගෙන ලිපිය ලියා සබ් කිරීමට භාරදී එය අකුරු වී පලවිය.එහි පලමු පිටපත දුටු කතු තොමෝ චින්තන අයියා ලඟට පැමින ඇත්තේ හිස බිමට හරවාගෙන යටි තොල සපා ගෙනය. "යකෝ මීට හොඳයි මටයි මගේ දරු පවුලටයි වස දියං!" කියා ලිපිය පලවූ තීරුව මුලට හැරවූ පුවත් පත චින්තන අයියාගේ මේසය මත පතිත කොට නික්මුනේලු!
"කිසි දිනෙක අනුන්ගේ අනන්යතාවයක් තමා වෙත පවරා ගැනීමේ පාප කර්මයට" කර නොගැසිය යුතු යැයි චින්තන ජයසේන ජීවිත කාලයටම එදින ඉගෙන ගත්තේලු!

ඔබ තුමා මෙන්ම මමද ෆ්‍රී ලාන්ස් ලිව්වෙමි.  මා ගෝස්ට් රයිටර් කෙනෙකු ලෙසද ලියා ඇත. ඔබ කිසිදු දිනෙක ගෝස්ට් රයිටර් කෙනෙකු ලෙස එක් ලිපියක් හෝ ලියා ඇත්නම් එය පලවීමෙන් පසුව හැඟෙන දැනෙන හැඟීම තේරුම් යනවා ඇත.
ඔබ මොනතරම් ප්‍රවීන පත්තර කාරයෙකු (මෙය සෙනෙහෙ බර වදනක් සේ ගන්න!) වුවද හෙට ඔබ ලියා පලකරණ ලිපියක් පුවත් පතක පලවූ බව දැනගත් මොහොතේ පටන් එය අකුරුවී ඇති අයුර දැක බලා ගන්නට ඉන්නා නොඉවසිල්ල නොකිව මනාය!

තමා ලිපිය ලිවීමට අධික උත්සාහයක යෙදුනි නම් එයද පහසුවෙන් ලිව්වේ නම එයද අලුත යමක් නම් එයද  ආදී වශයෙන් කුමන හෝ හේතුවක්  මේ "නොඉවසිල්ලට" හේතු ඒය හැක!එය හරියට "බොන්න " හේතුවක් හොයාගන්නවා වාගේය!

නමුත් ඔබ දිනක් හෝ ගෝස්ට් රයිටිං කර ඇත්නම එය දැනෙන්නේ දරුවකු හදාගන්නට දී වැටෙන් එහා සිට ඒ දෙස බලා සිටින මවකට දැනෙන සිතුවිල්ලට ආසන්න වූ එකකකි. එය ජීවිතයේ මුල් කාලයේ සිදුවූවානම් වඩාත් සනීපය! මේ සිතුවිල්ල ගීතකට නැගූ අවස්ථාවක් ලෙස ජිප්සිස්ලාගේ  "මමනම් ගඟේ පනිනවා..." ගීතය ගෙන හැර දැක්විය හැක!
මන්ද කිසිවෙකුට "මේ ලිපිය ලියා ඇත්තේ මමය..!" කීවාට ඔවුන් තබා ලියපු මට වත් ෂුවර් නැති වීමය.

මෙනිසාම ඔබගේ ලිපියක් අන් අයගේ නමින් හෝ ඔබගේ අනන්යතාවයකින් තොරව වෙනත් මාධ්යක පල වීම සමග ඔබ සිතට දැනෙන සිතුවිල්ල මාහට හොඳින් තේරුම් ගතිමි.

මහත්මයාණෙනි; එහෙත් මා අද සිටින්නේ වෙනත් මතයකය. මා අද ලියන්නේ හිස් අවකාශයටය!එය ටයිප් කර "පබ්ලිශ්" බොත්තම ඔබන තුරු අයිතිය මා සතුය.මමත් ලිපියත් සබැඳි පෙකිණි වැල එම බොත්තම එබීමත් සමග සියතින්ම සිඳ දමමි.ඉන් පසු එයට තව දුරටත් අයිතියක් නොකියමි.එය කවුරුන් විසින් කවදා හෝ කෙලෙස කුමන ආකාරයෙන් උපුටා ගත්තද ගත්තු එකා උගේ නමින් පෙන්නුවද මාහට කම් නැත!සිදුවිය යුත්තේ මගේ අදහස , මතය හෝ කථිකාව නො එසේනම්  කෙටියෙන් කියනවානම් කථාව, කයිවාරුව මිනිසුන් අතරට යෑමය, මේක ක්ලේෂයන් ප්‍රහීණ කිරීමක් නොවේ.

අප බ්ලොගයක් ලියන්නෙ ඇයි?අපිට ලැබෙනමුදලක් හෝ වෙනත් ප්‍රථිලාභයක් හෝ වෙත්ද?අප ලියන්නේකුමක් අරමුණු කරගෙනද?හුදෙක් තම ආත්ම තෘප්තිය  පතා , සමාජය  ඥාණනය කිරීමහෝ  හෝ තම අදහස සමාජ ගත් කිරීම වැනි කරුණු එකක් හෝ කීපයක් හෝ විය හැක.කිසිවෙකු අපගේ ලිපියක් පැහැර ගත්තාට මින් කුමණ ඉලක්කයකට අපට යාමට ඇති ඉඩ කඩ ඇහිරේද?

එනිසා මා සකලජනයන්වෙත ප්‍රසිද්ධියේ ප්‍රකාශ කරණ්නේ"මෙහි පලවෙන ඕනෑම ලිපියක් ඕනෑම ආකාරයකින් ඕනෑම අවස්ථාවක උපුටාගන්න! පලකරණ්න! උපයෝගී කර ගන්න! ප්‍රයෝජනයට ගන්න!"කියාය!

ඒ කිසිදෙයකින් මාගේ ආත්ම තෘප්තිය කිසිවෙකුට පැහැර ගන්නට නොහැක.එනිසා මේ දේවල් පිළිබඳව මැදිහත්ව සිතන්න!

මසකු ඇල්ලීමට පැමිණි ගැමියා හා ධනපතියාගේ කතාව සමග ගලපාගන්න!

ඊයේ පෙරේදා ත්‍රීවීල් එකක පිටුපස ලියා තිබූ වැකියකින් මා මේ කථාව නවත්වන්නම්.
"කොපි කල හැක! සම කල නොහැක!!"