288. අලෙවි කිරීම . . !

හේ තිලකරත්න නම් විය.

වැඩ කල් දැමීම පිළිවෙලක් සැලැස්මක් නොමැති බව වගකීම් දැරිමට ඇති අකමැති බව යන කරුණු කාරණා අමතක කොට දැමු කල ඔහු වචනයේ පරිසමාප්ත අර්ථයෙන්ම හොඳ මිනිසෙකි. දෙමාපිය විරෝධය මැද ඉතාමත් නිහඬ ලෙස විවාහ දිවියට පිළිපන් ඔහුට දරුවන් තිදෙනෙක් විය මැදි වියේ පසුවු ඔහුගේ බිරිඳ ඔහුගේ දුර්වලකම් මැනවින් වටහා ගනු අයෙකු විය.

කෙසේ වෙතත් ඔහු මනුෂ්‍යත්වයෙන් පිරුණු හදවතක් ඇති සෙනෙහෙබර සැමියෙකු හා පියෙකු විය ඔහුට නියමිත රැකියාවක් නොවීය මීට අවුරුදු දහ පහලොවකට පෙර අගනුවර හෝටලයක මුදල් අයකැමිවරයෙකු ලෙස කල රැකියාවට ආයුබෝවන් කී පසු තිලකරත්න කිසිඳු රැකියාවක් නොකලේය.

ඔහුගේ පාසැල් සමයේ මිතුරෙකු වු සිරිසේන ඔහුගේ අසල් වැසියෙකු විය. ඔහුගේ ගති ලක්ෂණ මෙයට ඉඳුරාම වෙනස් විය පාසැල් සමයේදී තිලකරත්න සිරිසේන හා පියතිලක යන තිදෙන එකම පාසලේ පමණක් නොව එකම පන්තියේ එකම බංකුවේ සිටි මිතුරන් වුවද සිරිසේන සෑම මොහොතකදීම දියුණු වී ඇති බොහෝ දෙනා පළමුව දිනන ලද්දේ තම තමන්ගේ චෛත්‍යසිකයන් බව ඔහු විශ්වාස කලේය. විශාල වෙළඳ ව්‍යාපාර වල නිරත වන්නා වු මුදලාලිවරුන් දේශපාලකයන් වැනි ප‍්‍රඥාවරුන් බොහෝ දෙනා පැහැපත් වීමට හෝ පැහැපත් නොවුවත් ඔවුන් කිසියම් ආකාරයක බැබලෙන ස්වාභාවයක් පෙන්නුම් කරන්නේ ඔවුන් කාටත් හොර රහසේ හෝ භාවනා ක‍්‍රම අනුගමනය කරන නිසා යැයි ඔහු තර්ක කලේය. එම කටයුතු හොර රහසේ කරන තරමට ප‍්‍රථිඵල උසස් වේ යැයි සිතුවේය.

සිරිසේන අට ශ්‍රේණිය සමත් වී පාසැලේ කබල් ගේට්ටු කණු දෙක අතරින් එළියට පැමිණි පසු නැවත එහි පැමිණියේ වසර 15 කට පසුවය ඒ තම දරුවකු පාසැලට ඇතුළත් කර ගැනීමටය ඔහු පාසැලෙන් ගිය පසු බයිසිකලයක බැඳි කාඩ්බෝඩ් පෙට්ටියක ඉඳි ආප්ප මුල් රැගෙන ගොස් තැන තැන විකිණිය. සිරිසේනලාගේ නිවස අසල පිහිටි රජයේ කර්මාන්ත ශාලාව හා පාසැල් කිහිපය ඔහුගේ ව්‍යාපාරික ස්ථානය විය.

ඉන් පසු ඉඳි ආප්ප වෙළඳාම සමගින් නිවස ඉදිරියේ කුඩා මැස්සක් අටවා ගෙන හේ කෙසෙල් ගස් ලබු නාරං වැනි දෑ සවස් වරුවේ විකිණීය කලක් ඇවෑමෙන් සිරිසේන එය එළවළු කඩයක් තෙක් දියුණු කර ගති. ඔහු කඩය විවෘත කරන්නේ උදෑසන දහයෙන් පසුවය ඒ උදෑසනින්ම පුරුදු පරිදි ඉඳි ආප්ප රැගෙන පාසැල් ගේට්ටුව අසල හා කුඩා වැඩපලවල් කම්හල් අසල වෙළෙඳාමෙන් පසුවය. එතෙක් එළවළු හා පළතුරු නිවසේ තමා පරිභෝජනය කල ඉදිරිපස කාමරයේ දමා යතුරු ලා තබයි. ඒ වැඩි පරිස්සමටය. ටික කලෙකින් ඔහු නිවසින් ආහාර ගැනීම සීමා කලේය. එළවළු වෙළඳාම ඇරඹිමත් සමගම ගෙදර සමග තිබුනු බොහෝ සබඳතා අවම කලේය.

ඒ වන විටද ඔහු ආහාර ලබා ගත්තේ රාත‍්‍රියට පමණි දැන් රාත‍්‍රි ආහාරය ලෙස ගත්තේ පාන් භාගයකුත් බිත්තරයකුත් පමණි. අදටත් අප රට තුළ වේලක් පිරිමසා ගැනීමට හැකි හොඳම එසේම වඩාත්ම ලාභදායික ක‍්‍රමය එය බව සිරිසේන විශ්වාස කලේය. ඒ සම්බන්ධයෙන් කිසිවෙකු ඔහු හා තර්ක නොකලේය ඒ අන් කිසිදු හේතුවක් නිසා නොව තමා හැර අන් කිසිවෙකු සමඟ එතරම් සම්බන්ධතාවයක් නොදැක්වීමය. රාත‍්‍රියට ඔහු තම නිවෙසින් ලබාගත්තේ උතුරන වතුර එකක් පමණි තම කාමරය තුළට වී එම උතුරන වතුර භාජනයට; සවස ගෙන ආ බිත්තරය දමා භාගයට තම්බා ගන්නා සිරිසේන ඒ සමඟ පාන් භාගය ගිල දමයි!

ඔහුගේ කාමරය තුල වුයේ ලෑලි දැමු පැරණි ඇඳක් බෝල කූඩුවක් කුඩා මේසයක් හා වැල් කැඩුනු පුටුවකි. වැල් කැඩුනු පුටුව උපයෝගි කරගත්තේ පැරණි ට‍්‍රංකා පෙට්ටියක් තැබීමටය. මුළු කාමරය තුලටම අලූත් දෙයකට යමක් වුවා නම් ඒ එදිනෙදා රාත‍්‍රියේ ස්වල්ප වේලාවක් මේසය මත තැබෙන පාන් භාගයත්, බිත්තරයත් පමණි.

බිත්තියක කලකට පෙර එක් වෙසක් දිනෙක දී දිනපතා පුවත් පතකින් නොමිලයේ බෙදා හැරියාවු බුදු රුවක් ඇන හතරක මාර්ගයෙන් රඳවා ඇත. එය අවුකන ප‍්‍රතිමාවේ ශෛලමය භාවය ඒ අයුරින්ම පෙනෙන සේ කලූ පැහැය පමණක් උපයෝගී කර එය අපූරුවට සිතුවම් කොට තිබුනේ ගෞතමදාසයන් විසිනි.

ව්‍යාපාරිකයන්ගෙන් බොහෝදෙනා කතරගම දෙවියන් අදහන බව සිරිසේනගේ කන වැකුණු පසු බුදුරුවට මදක් ඉහලින් එල්ලූනු දේවරූපයක්ද විය එය වීදුරුව වෙනුවට එක්ස්-රේ කොලයක් යොදා රාමු කොට ඇත්තකි මේ සියල්ලටම අමතරව ඇඳේ සිට එක එල්ලේ බැලූ විට පෙනෙන ස්ථානයක

" මම දියුණු වෙමි . . . . . . . !

මම තවත් දියුණු වෙමි . . . .. . . . !!

මම තව තවත් දියුණු වෙමි . . . . . . . . . !!!

මම දියුණුවෙන් දියුණුවට පත් වන්නෙමි . . !!!!! "

යනුවෙන් පොල් ගෙඩි අකුරින් ලියු කාඩ්බෝඩ් කැබැල්ලක් දැකිය හැක. මේස කබල මත ඇත්තේ යකඩ කපන කියත් තලයක් හා "දියුණුවට මග", "දියුණුවීමේ රහස් යතුර", "ඔබේ දියුණුව" වැනි පොත් කිහිපයකි.

කාලයක් ගතවිය සිරිසේන ඉඳිආප්ප මුල් වලටත් එළවළු තට්ටුවත් අතර රැඳි වාසනාව සොයමින් කාලය ගත කලේය. තවත් කාලයක් ගත විය. ඔහුගේ  නිවසට ඔබ්බෙන් නිවසකට අයත් සිමෙන්ති අදින තට්ටු ලොරියක් විය. මෑතක සිට එම රථය රාති‍්‍රයට නතර කොට තැබෙන්නේ සිරිසේනගේ නිවස අසලය. සිරිසේන රථ වාහන වලට මහත් ආශා කල අයෙකි වඩාත්ම ලොරි වලටය ඔහුගේ මේසය මත දමා ඇති පත්තර කඩදාසි පිටු දෙක මත විවිධ හැඩ තල වලට ඇඳ ඇති ලොරි වල රූප සටහන් ඒ බව සනාත කලේය. ලොරි වල ඉදිරි පස පෙනුම දැක්වෙන චිත‍්‍ර සටහන්හි ලොරියේ ඉදිරි පස ඉහල බෝඩ් පෙට්ටියේ "සිරිසේන" යනුවෙන්ද පැති පෙනුම දැක්වෙන චිත‍්‍රවල; "සිරිසේන ප‍්‍රවාහන සේවය", "සිරිසේන ප‍්‍රවාහකයෝ", "සිරිසේන සැරිසරුවෝ" වැනි වගන්ති ලියා තිබුනි.

පරිමාවකට නොමැතිව අපිළිවෙලට ඇඳි ලොරි රූප මත ඉතාමත් පැහැදිලිව ශෝබමාන අයුරින් එම වගන්ති ලියා එම වගන්ති මතුපිට පැන්සලකින් කිහිපවතාවක් ඇඳිමෙන් මිනිරන් පාටින් දිලිසිනි.

රාත්‍රියේ බොහෝ වේලාවක් යනතුරු අවදියෙන් සිටිනා සිරිසේන තම නිවස අභියස නවතා තැබෙන ලොරිය නැරඹිමෙනුත් එය අත පත ගෑමෙනුත් ඉමහත් ආශ්වාදයක් අත් වින්දේය. වරෙක ඔහු ලොරිය දෙස පසු පසින් සිට බලයි තවත් වරෙක පැත්තෙන් සිට බලයි තවත් වරෙක ලොරියේ ඉදිරි පසට පැමිණ බොහෝ වේලාවක් එදෙස බලා හිඳියි. ලොරියට සිනාසේ ඒ ලොරිය තමා දෙස බලා සිටිනවා යැයි සිතුනු වෙලාවයට එවිට ලොරියද තමාට පෙරලා සිනාසෙනු සිරිසේනට පෙනුනි. 

ඔහු කාමරය වෙත නැවත පැමිණ නින්දට යනවිට මධ්‍යම රාත‍්‍රිය පසුවේ ඒ සෑම විටෙකම ඔහුගේ අත් ලොරි තට්ටුව මතවු සිමෙන්ති වලින් හොඳ හැටි අපවිත‍්‍ර වෙලාය. අත්දෙක ගසා දමමින් පැමිණ ඇඳට වැටේ මෙසේ ඇඳට වැටි ඒ මේ අතට ඇඹරෙමින් තමා ලොරියක් මිලදී ගන්නා හැටි, එයට සහයකයකු නොගෙන තමාම රියැදුරුකමෙහි නියැලමින් වැඩ කරනා හැටි, මුදල් උපයා තව ලොරි කිහිපයක් මිලදී ගන්නා හැටි ඒවා පිරිසිදු කරනා හැටි හා කොස්සක සබන් ගා සෝදන හැටි යන මේ සිහින ලෝකයේ සැරිසරනා තුරු ඔහුගේ සිතට යස අදහසක් සිහියට ආවේය.

හේ ඇසිල්ලකින් නැගී සිටියේය. ඇඳ කබල බැගෑපත් හඬින් මුර ගෑවේය තමා ඇඳෙන් පැන්න වේගය බොහෝ සෙයින් වැඩි යැයි ඔහුට සිතිනි. එම හඬින් මුළු නිවසම අවදි වේදෝ අනිසි බියක් හට ගති තවත් ස්වල්ප වේලාවක් එම ඉරියව්වෙන් හිඳ කුප්පිලාම්පුව දල්වා තම කාමරය තුලට මද ආලෝකයක් එක්කල ඔහු ඉතා සෙමින් අඩි තබමින් ගොස් ගෙයි මුල්ලක තබා ඇති කොස්සද රැගෙන මිදුලට පැමිණියේය. ඉන් පසු ගෙමිදුලෙහිම අයිනක තිබුනු කුඩා කාඩ්බෝඩ් කැබැල්ලක්ද රැගෙන ඒ මේ අත බලා ලොරිය මතට නැග ගත්තේය. ඉක්බිතිව හේ සෙමෙන් හා පරීක්ෂාවෙන් යුතුව ලොරියේ පසු පස කොටස අමදින්නට විය. ලොරියේ සියළු අහුමුළු අතුගෑ පසු ලොරියේ එකතු වුයේ පොල් කටු දෙක - තුනකටත් ගත නොහැකි තරම් වු විශාල සිමෙන්ති ප‍්‍රමාණයකි. එදිනෙදා උදෑසන මුහුණ සේදීම ආහාර ගැනීම වැනිම වු තවත් අනිවාර්ය කාර්යයක් සිරිසේනගේ දිනචර්යාවට එක් විය. ඒ ලොරිය අතුගෑමයි දිනපතා මෙසේ එකතු කල සිමෙන්ති රාත්තල ගණනේ වෙන් කොට පොලීතින් මලූ වල බහා පාන් කැපීමට උපයෝගී කොට ගත් යකඩ කපන කියත් තලයේ උපකාරයෙන් මුද්‍රා තබන ඔහු එළවළු තට්ටුවට යටින් තබා විකිණීමට පටන් ගත්තේය.

ඔහුට එය මහත් ලාභදායි ව්‍යාපාරයක් වූවේය දින දෙකකදී ඔහුට සිමෙන්ති රාත්තලක් පමණ එකතු වේ අඩු පාඩුවට අළුහුණු ස්වල්පයක් එක්කොට රාත්තලක් සකසා ගන්නා සිරිසේන ඒවාද අළුත්ම සිමෙන්ති ලෙසින් විකුණයි. එළවළු විකිණිම සඳහා දැන්වීම් පුවරුවක් අනවශ්‍ය වුවත් සිමෙන්ති සඳහා එය එසේ නොවීය "සිමෙන්ති සහ අළුහුණු විකිණිමට තිබේ" යනුවෙන් බෝඩ් ලෑල්ලක් සවි කෙරුනේ එබැවිනි.

සිමෙන්තිද එයට කලවම් කිරීමට ගෙනා අළුහුණු විකිණිමෙන් සිරිසේන හට වෙනදාට සාපේක්ෂව ලොකු ලාභයක් ලැබීය ටිකදිනකින් ඔහුගේ පාරිභොගිකයකු හට සිමෙන්ති කොට්ටයක අවශ්‍යතාවයක් ඇති විය. ඔහු එය බයිසිකලයේ බැඳගෙන බොහෝ දුර බැහැර සිට ගෙනැවිත් දුනි. මෙසේ මාස හයක හතක කාලයක් ඉක්බිත්තෙන් ඔහුගේ එළවළු මැස්ස වෙනුවට සිමෙන්ති වෙළඳාම ඉදිරිපස කාමරය තුලට ගියේය. 

ඔහුගේ නිවස අසල විශාල පොල් වත්තක් කැබැලි කොට විකිණිම සිරිසේනගේ වාසනාවට ඉනිමං බැඳිමක් විය. තවත් වසරක පමණ කාලයක් ගෙවී යද්දි ඔහුට එකවර සිමෙන්ති ලෝඩ් කාලක් එනම් සිමෙන්ති කොට්ට 50 ක් එකවර මිලදී ගැනීමට තරම් ශක්තිමත් ස්ථාවරයකට පැමිණීමට සිරිසේනට හැකිවිය.

පළමුවෙන්ම තම නිවෙසටම ලොරියක් පැමිණ සිමෙන්ති කොට්ට 100 ක් බා දැමු දිනය සිරිසේනගේ ජිවිතයේ තම උපන් දිනයටත් වඩා හොඳින් මතකයේ සනිටුහන් වු දිනයකි එදින ඔහු සිමෙන්ති කොට්ට 100 දහස් වරකටත් වඩා ගණන් කර බලන්නට ඇත. එදින රාත‍්‍රියේ ඔහුට නින්දක් නම් නොවීය.

ගෙවී ගියේ දින කිහිපයක් පමණි හදිසියේම කිසිවෙකු නොසිතු පරිදි රට තුල දේශපාලන අර්බුදකාරී බවක් පැන නැගුනි. "මහා වැඩ වර්ජනයක්", "දේශපාලන කුමන්ත‍්‍රණයක්", "සිවිල් නීති කඩවීම්", "කඩාකප්පල් ක්‍රියා" ආදී මෙවැනි වගන්ති රට පුරා කථාබහට ලක් විය.

මේ සියළු දේ මෙසේ සිදුවෙද්දි සිරිසේනගේ නැහැයට අපූරු සුවඳක් දැනෙමින් විය. ඒ සිමෙන්ති හිඟයක ඉවය!

රට තුල පවතින අරාජික බව නිසාම නගරයේ සේවය කල මේසන්වරුන් තම තමන්ගේ සරොම් කැබැලි වහ වහා සිමෙන්ති කවර වල ඔතන්නට විය. වැඩ කරමින් සිටි; මේසන් හැඳි හෝදන්නට කාලය නොකල බාස්ලා ඒවා දෙතුන් විටක් වැල්ලේ ගසා; මට්ටං ලෑල්ල සමඟ එකට තබා ලඹ කැටේ නූලෙන්ම වෙලමින් විය. එහෙත් වැඩපොලවල් වල හාම්පුතුන් මහන්සි ගත්තේ රටේ තත්ත්වය කවදා සුව වෙතැයි සිතා ගත නොහැකි නිසාම තමන්ගේ වැඩ කටයුතු හැකි පමණ එකලාසයක් වනු දැකීමටය.

බල්ලා වලිගය සොලවනු විනා කිසිදු බල්ලෙකු වලිගය මගින් සොලවා නැතිවා මෙන්ම තම තමන් එතෙක් වැඩ කල ප‍්‍රමාණයට නියමිත ලැබෙන්නට ඇති හිඟ වැටුප නොලැබී යනු ඇත බිය නිසාම හාම්පුතාට එකඟ වන්නට බාස්ලාට සිදු විය. නගරයේ සිමෙන්ති මිල වැඩිකරන්නට පටන් ගත්තේ ඊට අනුලෝමව සමානුපාතික ලෙසය! මිල සීයට විස්සකින් ඉහළ දැමුවද සිමෙන්ති ගල් වූයේ නැත. පාරිභෝගිකයින් තමන්ට අවශ්‍ය ප‍්‍රමාණයටත් වඩා සිමෙන්ති ගෙන ගියෝය. වෙළෙන්ඳන් තමන්ගේ ගබඩා සුද්ද කර ගත්තේය. තව තවත් සිමෙන්ති තොග ගෙන ඒමට සොයා ඇවිද්දේය. සිරිසේනගේ කොට්ට 100 ඒවන විට විකුණන්නට පටන් ගෙන නොතිබුනි.

තම සිමෙන්ති තොගය විකිණීමට සිරිසේන හදිසි නොවීය. ඔහු සිමෙන්ති වෙළඳාම සම්පූර්ණයෙන්ම නවතා දැමූවේ මේ අතරය. සතියක් ගෙවුනි සිමෙන්ති නැත්තටම නැති වී ගියේය. කම්හල් මගින් සිමෙන්ති සැපයුනේ පිළිගත් නියෝජිතයින්ට පමණි තවත් දින කිහිපයකින් සිරිසේනගේ සිමෙන්ති එළිදකින්නට පටන් ගත්තේය. තොගයම එකවර මිලදී ගන්නට මුදලාලිලා පෙළ ගැසුනද සිරිසේන තමාට පුරුදු සිල්ලර වෙළඳාමම කරගෙන ගියේය. එයින් ඔහු අධික ලාභාංශයක් ඉපයුවේය. දින දෙක තුනකින් සිමෙන්ති තොගය අවසන් වුවේ සිරිසේන අත මහා මුදල් සම්භාරයක්  ලබා දෙමින්ය! ඔහු නෝට්ටු සියල්ල මෙට්ටය යටින් තබා හොඳින් දිග හැර ඒවා වර්ග කර වෙන වෙනම නවා ට‍්‍රංකා පෙට්ටිය තුළ සුන්දර ලෙස තැන්පත් කලේය.

රටේ තත්ත්වය තත් අයහපත් විය. ගුවන් විදුලියේ සවස ප‍්‍රවෘත්ති ප‍්‍රකාශය කල නිවේදකයා තම හඬ තවත් ගැඹුරු කරමින් ගරු ගාම්භීර ලෙස දිවයින පුරා ඇඳිරි නීතිය බල පැවැත්වෙන බව ප‍්‍රකාශ කලේය. එදින රාත‍්‍රියේද ඔහුගේ නිවෙස අසල සුපුරුදු පරිදි සිමෙන්ති ලොරිය නැවැත්විය. ඒ ධාරානිපාත වර්ෂාවක් මැද්දේය වැස්ස කුණාටුවක් විය. මේ විපත නොවුනි නම් ලොරියේ සිමෙන්ති අතුගා ගැනීමට තිබුනා නොවේදැයි සිතමින් සිරිසේන මහත් ශෝකයකින් යුතුව ඇඳේ නින්දට වැටුනි!

 පසු දිනට පහන් විය පාන්දරින්ම බැලූ විට වෙනදා මෙන් හිස් ලොරියක් නොව එහි තිබුනේ සිමෙන්ති වලින් පුරවන ලද ලොරියක්ය. බල පත‍්‍ර මත නිකුත් කල තොගයේ බරින් ලොරිය හෙම්බත් වෙලාය. එය තමා දෙස බලා සිටිනවා යැයි සිරිසේන හට සිතිනි රාත‍්‍රියේ වට මහා වැස්ස නිසා සිමෙන්ති වසා තිබුණු ඝන කැන්වසය සිසාරා ගමන් කල ජලයෙන් කොට්ට බොහොමයක් තෙමී ගොස්ය. උදෑසන ගුවන් විදුලියෙන් ඇඳිරි නීතිය දින නියමයක් නොමැතිව ඉදිරියට බල පැවැත්වෙන බව පැවසීය.

වැස්ස තවමත් හීන් පොදයක් සේ පැවතුනි තවත් පැය භාගයක් ගෙවී යත්ම හීන් පොදය ධාරානිපාතයක් විය ලොරිය තවත් පහත් වූවා සේය. ලොරියේ අයිතිකරු කූඩයක්ද රැගෙන ගෙවල්වල පිළිකණු අතරින් වැටවල් අතරින් රිංගමින් ලොරිය වෙත පැමිණිනු රියදුරු හා සහයක තෙමේ තම තමන්ගේ නිවෙස් වලය. ටොන් ගණනින් බරින් ලොරියට හානියක් වේ දෝයි ඔහු මහත්සේ කම්පා විය. වැස්සෙන් ටිකෙන් ටික තෙමෙන සිමෙන්ති තොගයෙන් විශාල පාඩුවක් සිදුවනු ඇතැයි සිතත්ම ඔහුගේ හිස ගිනිගෙන දැවෙන ස්වාභාවයකින් ඇරඹි වේදනාව කොඳු නාරටිය සීතල කරමින් යනු දැනුනි. බොහෝ වේලාවක් එක එල්ලේ ලොරිය දෙස බලාසිටි ඔහු අවසානයේ තීන්දුවකට එළඹුනි. ඒ; වියදම පවා අමතක කොට නියමිත තොග මිලට සිමෙන්ති තොගය සිරිසේනට ලබා දීමටය. සිරිසේන එකවරම කිසිවක් නොකියා බොහෝ වේලා කල්පනා කිරීමෙන් පසු අවසානයේදී තෙමුනු සිමෙන්ති කොට්ටය සඳහා තවත් සෑහෙන මිලක් අඩු කොට ගනුදෙනුවට එකඟ විය. එයද විකුනා අවසානයේ මුදල් දීමටය!

සියල්ල ඒ ආකාරයටම සිදුවිය ඔහුගේ ව්‍යාපාර ජිවිතයේ එය සංධිස්ථානයකි. ඒ ඔහු සේවකයකුගේ සේවය ලබා ගත් පළමු අවස්ථාවය. තම සොහොයුරකුටම එක් සිමෙන්ති කොට්ටයකට සත ගණනක් ගෙවීමේ පදනම මත දෙදෙනා සමඟින් මහ වැස්සේම ඉතාමත් පරිස්සමෙන් සිමෙන්ති තොගයම කාමරයට ඇද ගත්හ.

කමරයට සිමෙන්ති ගබඩා කිරීමට ඔහු තම ඇඳ කබල සහ අනෙකුත් අඩුම කුඩුම සියල්ල ඉස්තෝප්පුවට ගැනීමට සිදු විය.

සියළු සේසත සහිත ට්‍රංකා පෙට්ටිය බිත්තිය අයිනට වෙන්නට තැබූ ඔහු පැදුරු කඩමාල්ලක් එලාගෙන එයට පිට තද කරගෙන නින්දට යන්නට උත්සාහ කලේය!

ට්‍රංකා පෙට්ටියේ එල්ලා තිබෙන විශාල පිත්තල ඉබ්බා කොඳු ඇට පෙලට මහත් රිදුමක් ගෙන ආවද එය ඔහුට මිහිරි වේදනාවක්ම විය!

එදින රාත‍්‍රියේ එක් මොහොතක්වත් ඔහුට නිනදක් නොවීය. ගතවූයේ දින දෙකකි. රට බොහෝ සෙයින් සන්සුන් විය. එහෙත් සිමෙන්ති හිඟය ඒතරම් කඩිනමින් නොවිසිඳුනි. සිරිසේන ඊළඟ සතිය වන විට ලක්ෂපතියකු වී අවසානය. ඔහු නිවෙස ඉදිරියේ කඩ කාමරයක් තැනවීය! එය නිර්නාමික "ගොඩනැගිලි ද්‍රව්‍ය සපයන්නෝ" යනුවෙන් පින්තාරු කරවීය. තවත් කලකින් තවත් ලොරියක් දෙකක් ගැනීමට පළාතේ බැංකුව අත හිත දී තිබුනි. 

ඒ වන විට ඔහුට තිබුනු ප‍්‍රධාන ප‍්‍රශ්නය වූයේ තුන් වේලටම ලාභදායක ලෙස ආහාර ලබා ගැනීම හා ඔහු නොමැති විට මුදල් ලාච්චුව හා ට්‍රංකා පෙට්ටිය බලා කියා ගන්නට අයෙකු නොමැති වීමය. මේ සියලූ කරදර වැඩි වියදමකින් තොරව විසඳා ගැනීමට අවසානයේ සිරිසේනට හැකිවිය. ඒ විවාහයෙනි! ඔහු ඉක්මනින්ම විවාහ විය. දරුවන් දෙදෙනෙකි ඔවුන්ද ඉගෙන ගන්නේ තිලකරත්න සිරිසේන හා පියතිලක එකට ඉගෙන ගත් පාසලෙන්මය!

මේ සියලූ සංසිද්ධීන් සිදුවීම් වන අතර තුර තිලකරත්න තම ජයග‍්‍රාහී අටවන රැකියාව අරඹා තිබුනි. ඒ තම මිතුරකුගේ හිතවතෙකු පිට රටක සිට එවනු ලැබු පෑන් වර්ගයක් විකිණිමය. ඔහු සෑම උදෑසනකම පෑන් පුරවන ලද ඇඳුම් දමන බෑගයක්ද රැගෙන පිටකොටුවට පැමිණ පිටකොටුවේ සෑම හරස් වීදීයකම ඇවිද එතැන් සිට දෙහිවල තෙක් පයින්ම ඇවිදියි. අලූත් දෙයක් නොතතන ජාතිය ලොව නොනගියි යනුවෙන් කුමාරතුංග මුනිදාසයන් අතීතයේද ටයිටස් තොටවත්තයන් වර්තමානයේද කෙතරම් මුරගෑවද අලූත් දෙයක් ගැන සිතීමට අලූත් දෙයක් දැකීමට අලූත් දෙයක් ඇසීමට අලූත් දෙයක් කිරීමට පමණක් නොව එවැනි දෙයක් අනුන් කරනු බලා ඉවසා සිටීමටවත් කැමැත්තක් ඇත්තවුන් නොමැති අපරට තුල අලූත් නිෂ්පාදනයක් අලෙවි කිරීම යනු සිතීමට පවා අපහසු කරුණකි.

ව්‍යාපාරිකයින් එවැනි නව නිෂ්පාදනය පොඩි වැඩිය නොඑසේ නම් ලොකු වැඩිය. නමක් නැත!, බරය!, සැහැල්ලූය!, පෙනුමක් නැත!, තත්ත්වය බාලය!, මිල වැඩිය!, මිල අඩු නිසා බාල විය හැක! මේ එකක්වත් නොව් නම් තොගය කුඩා වැඩිය! ඒත් නොමැති නම් සැපයුම්කරු දිගටම සැපයුම නොකරාවි යැයි ඇති අස්ථාන බියය!

මේ මොනවා හෝ කියති අලුත් යමක් තමන්ගේ ව්‍යාපාරික ස්ථානයටම රැගෙනවිත් ඒ ගැන තොරතුරු දක්වා අනෙක් නිෂ්පාදනයන් හා සසඳා පහදා දෙන නිෂ්පාදන එලි දක්වන්නෙකු නොඑසේ නම් අලෙවිකරන්නෙකු කරදරකාරයකු ලෙස දකින්නට පුරුදු පුහුණු වූයේ ඇයි දැයි තිලකරත්නට සිතුනි! මේ තුන් ලෝකයේම තියෙන අමාරුම රස්සාව මෙය යැයි ඔහුට නොසිතුනා නොවේ. තමාට වඩා වයසින් අඩු තමාට තරම් කිසිදු ක්ෂේත‍්‍රයක අත්දැකීම් නැති තමාට තරම් විශාල දැනුමක් නැති කොටින්ම තමාට වඩා හැම අතින්ම බාලයකු ඉදිරියේ තමාට මේතරම් නිවටයකු වන්නට වීම මොන තරම් අභාග්‍යක්දැයි ඔහුට සිතුනු වාර අනන්තය අප‍්‍රමාණය! එවිට ඔහුගේ සිතට මතකයට එන්නේ පදික වේදිකාවෙන් ජිවිතය අරඹා තට්ටු පිට තට්ටු ගොඩ නැංවු දැවැන්ත මුදලාලි යෝදයන් ගැන තමා අසා සිටි කතන්දරය! "ඒකාලෙ එහෙම උනාට දැන් එහෙම නොවෙයි පේමන්ට් එකේ එකා පේමන්ට් එකේමයි!" යනුවෙන් තමාගේ යටි සිත තමාට කොඳුරනු තිලකරත්නට දැනේ නමුත් එම සිතුවිල්ල ඔහු සැනෙකින් ගිල දමයි. ඒ මන්ද යත් සත්‍යයේ නීරසට වඩා අසත්‍යයේ රසවත් බව තමා ගොඩනගන සිහින ලෝකයට අමුද්‍රව්‍ය සපයන බැවිනි! තමාට අහසේ මාලිගාවක් ගොඩනැංවීමට සිමෙන්ති වැලි ගඩොල් නොමිලයේම සපයන්නේ එම කතන්දර විසින් බව ඔහු හොඳින් දනී. තමාගේ ජීවිතයේ එකම සුන්දර අත්දැකීම කඩා ඉහිරවා දැමීමට තිලකරත්න කිසිවෙකුට ඉඩ නොදේ. කිසිවෙකුගේ ඉරණම වෙනස් කිරීමට කිසිවෙකුට නොහැක. තමාගේ ඉරණම කෙසේ විසඳේ දැයි කාට නම් කිව හැකිද? එය වෙනස් කල නොහැක තමාට විශාල නහයක් තිබේ. කන්පෙති මත රෝම පිරිලාය! තම කේන්දරයේ හැටියට ඉදිරි වසර තමාට කිරි ඉතිරිය යුතුය. දරුවන්ගේ බාලයා දුවකු වීමද වාසනාවන්ත ලක්ෂණයකි! එය පියාට සිරිකත කැන්දයි!! එසේම දියණියගේ උපන් වෙලාවේ හැටියට පියාට යස ඉසුරු පහළ විය යුතුය!!! මෙසේ සිතමින් ඔහු දිනපතා බොහෝ දුරක් පයින්ම ගමන්කොට රාත‍්‍රියේ නිවසට පැමිණේ.

තිලකරත්න දවසකින් දෙකකින් සතියකින් තබා අවුරුද්දකින්වත් යමක් ඉල්ලා අස්කර ගන්නා කෙනෙකු නොවේ හේ දිනපතා තම ජිවිතය හා හැපුනේය. දිනපතා පැරදුනේය අවාරෙට දෙල් වැටෙන්නාක් මෙන් එහෙන් මෙහෙන් දිනන්නේය. එය ජිවිතයට ආශිර්වාදයකි. ඔහු පසුවදාත් පිටත්ව යයි!

දිනක් ඔහු නිවසට පැමිණි විට දහවල් දවසේ ඔහු හමුවීමට පැමිණි පාසැල් සමයේ මිතුරකු ගැන බිරිඳ දන්වා සිටියේය බිරිඳට ඔහුගේ නම අමතකව ගොස්ය ඔහුගේ හැඩ හුරුකම් කථා කරන විලාශය කොතරම් පැහැදිලි කලද තිලකරත්නගේ සිතට ඔහු කවුරුන්දැයි තේරුම් නොගියේය කුඩා සිරුරකින් හෙබි අඳුරු පැහැගත් දින ගණනාවකින් රැවුල කපා නොමැති කහට ගැනුනු දත් දෙපලකින් සමන්විත මොහු කවුරුන්ද තිලකරත්න බොහෝ වේලාවක් කල්පනා කරමින් සිටිනා අතරතුර බිරිඳ ගේ තුළ සිට දිව ආවේ යමක් මතක් වෙලාය.

"සිරිතිලක"

සිරිතිලක!? ඒ කවුද ඒ???? එහෙම කවුරුවත් හිටියේ නෑනේ මගේ යාළුවෙක්!

"මන්දන්නේ නෑ එහෙමයි කීවේ . . . . "

"සිරිතිලක නෙවේ පියතිලක . . . . . . !?"

"ඔව් වොව් පියතිලකද මොකක්ද තමා . . . . !"

තිලකරත්නගේ මුහුණ හරහා සුන්දර සිනහවක් නිර්මාණය වී තිබුණි. නොඋස් ඔහුගේ හිසෙහි කොණ්ඩය තරමක් හැර ගොස්ය. එනිසා ඉදිරිපස නළලත වඩාත් පළලට පිහිටයි. බිම බලාගෙන සිටිනසේ ඔහුගේ නළල් තලය විදුලි පහනේ එළියෙන් දිලිසෙයි. ඉතිරි කොණ්ඩයද තරමක් සුදු වී ගොසිනි. නැහැය විශාලය. එහි කෙලවර බෝලයක් සේ ඉදිරියට නෙරා තිබේ. කුඩා කලසිට යටි තොල හැපීම කරණ කොට ගෙන තොල් විශාල වී ඇත දත් දෙපල යන්තමින් ඉදිරියට ඇවිත්ය. දත් අතර සිදුරු සිගරට් කහටින් දුඹුරු පැහැගැන් වී ඇත. තොල් කළු වී ගොස්ය. සෑම උදෑසනකම මුළු මුහුණෙහිම රැවුල බා දමන හෙයින් යාන්තමින් හිස එසවු රැවුල් ගස් මුහුණ පුරා සුදු තිත් දමමින් රටා මැවීය. තිලකරත්න සිගරට් ලෝලියකු නොව පෙරේතයෙකු විය. දැනටත් ඔහුගේ අතෙහි දබරඟිල්ලත් මැදඟිල්ලත් අතර සිගරුට්ටුවකි. හවසට ගෙදරට පැමිණ ළිඳෙන් නා ගැනීමට සැරසී ඇඳ ගත් තුවාය පිටින්ම හේ සිගරට්ටුව බොමින් පුටුවේ ඇලවී සිටියේය. 

සිරිසේනත් පියතිලකත් තමාත් පාසැලේ එකම පන්තියේ එකම බංකුවේ සිටි අයුරු ඔහුට මතක් විය. තවමත් එම ඩෙස් බංකු මත තමන්ගේ නම් සඳහන්ව ඇතැයි තිලකරත්නට සිතුනි. දැනට නටබුන්ව පොසිල බවට පත්ව ඇති ඔවුන්; තම ඩෙස් මත නම් කෙටු දිනය පිළිබඳ පැහැදිලි මතකයක් එවිට ඔහුගේ සිතට කාන්දු විය. රැවුල බෑමට ගන්නා බ්ලේඩ් තලයක් මගින් සූරා පිරිසිදු කරන ලද කොටුවක් තුල තිලකරත්න තිලක යනුවෙන් තීන්ත පෑනකින් ලීවේය.  දින කිහිපයක් වෙහෙස මහන්සි වී සිරිසේන තම සම්පූර්ණ නම ඩෙස්කුව මත බ්ලේඩ් තලයෙන් කෙටීය. පියතිලක පැන්සලයෙන් ලියන ලද පියතිලක යන අකුරු පහ මත කව කටුවෙන් කුඩා සිදුරු සාදා ඒවා තුලට ලියන තීන්ත දමා අලංකාර ලෙස නිම කලේය. දැනට නම ඉතිරි වී ඇත්තේ සිරිසේනගේ පමණක් විය යුතු යැයි ඔහු අනුමාන කලේය.

පියතිලක නිර්මාණශිලි අයෙකි ඔහු වරෙක උණ ගස් කැබැල්ලකින් සාදා ගත් කොපුවක් තුල තම පෑන පැන්සලය දමා ගෙන ආවේය. එම පන්තියේ සිටි ලස්සනම යුවතිය ලෙස නම් දරා සිටි ඉන්දුමතී එය ඉල්ලා ගත් සැටිත් තිලකරත්නගේ සිතට ගලා ආවේය. එම සිද්ධිය නිසාම පන්තියේ සැවොම සේ ඉන්දුමතීටත් පියතිලකටත් විහිළු කල හැටි මතක්වී මුවඟට සිනහවක් කාන්දුවී ආවේය.

පාසැල් වේලාවෙන් පසු පියතිලක ගත කලේ තම පියාගේ බයිසිකල් වින්කලය තුලය. තිලකරත්න තම පියාගේ වියෝවෙන් පසු පාසැලෙන් ඉවත් වුවද පියතිලක තවත් බොහෝ කලක් ඉගැනීමේ කටයුතු වල නිරත විය. පාසැලෙන් අස්වූ පියතිලක රජයේ මුද්‍රණාලයේ අකුරු අමුනන්නෙකු ලෙස පුහුණු වනු පිණිස බොරැල්ලේ තම පුංචි අම්මා කෙනෙකුගේ ගෙදරක නවතින්නට ගියේය. පසුව රජයේ මුද්‍රණාලයේම රැකියාව ලද ඔහු තිලකරත්නට මුණ ගැසුනේ මෙයට වසර ගණනාවකට පෙර අලූත් අවුරුද්දට දින කිහිපයකට පෙර දිනයකදී පිටකොටුවේදීය. ඇඟට තද වෙනසේ මැසු කලිසමක් හා කමිසයක් හැඳ සිටි ඔහුගේ දකුණු අතෙහි ඉතා වටිනා ඔරලෝසුවක් දිලිසිනි. එකවර තිලකරත්නට ඔහුව හඳුනා ගැනීම අපහසු වුවත් පියතිලකට තිලකරත්නව හඳුනා ගැනීම එතරම් අපහසු නොවීය. පියතිලකගේ ඔරලෝසුව දෙස කිහිප වතාවක්ම තිලකරත්නගෙ ඇස යැවුනි පියතිලක එය දුටු නමුදු තිලකරත්න වෙත ඔරලෝසුවක් නොතිබුනු බැවින් එම ඔරලෝසුව ගැන කථා කිරීමට හේ මැලි විය. තිලකරත්නද ඒ ගැන කිසිවක් නොඇසු නමුදු එම ඔරලෝසුව පෙනුමේ තරම් හොඳ එකක් නොවේ යැයි තමාටම කියා ගත්තේය එය හුදු ආත්ම වංචාවක් නොව්දැයි පසුව සිතිනි!

ඒ වන විට තිලකරත්න දෙරු පියකු වු නමුදු පියතිලක අවිවාහකව සිටියේය. තම බිරිඳගේ බාල සොයුරිය පියතිලකට අවාහ කර දුන්නොත් හොඳ යැයි පියතිලක සමුගත් පසු තිලකරත්නට සිතුනි. එවිට තිලකරත්නට මතක් වුයේ පාසැල් සමයේ සිට පියතිලක ඇදුම රෝගයට බෙහෙත් ගත් ආකාරයයි. දැන් නම් ඔහුට එම රෝගය තබා ඉහෙන් බහින රෝගයක් ඇතැයි නොසිතෙන ආකාරයේ කඩවසම් පෙනුමකට උරුමකම් ඇතැයි සිතූ පියතිලකට එකවරම තමා මහලූ වැඩි යැයි තිලකරත්නට සිතුනි. හේ තම රැවුල කපා කණ්නාඩිය ළඟට ගොස් මුහුණ බැලූවේය. එය දැන් වයස්ගත වී ඇතැයි ඔහුට සිතුනි මධ්‍යහ්න අව්කස්ටයේ පිටකොටුවේ ඇවිදින ඇවිදිල්ලට තමා දිරා ගොස් ඇතැයි ඔහුට සිතුනි. කොණ්ඩයේ බොහෝ කෙස් සුදුවී අවුත්ය. රැවුල එහෙම්පිටින්ම සුදුව ඇත. ඇස් බැමි වල තවමත් බොහෝ කෙස් කලූව පවතී. ඔහු එහි අතරින් පතර ඇති සුදු කෙස් ගසක් වැරෙන් ඇද්දේය. එය මහත් රිදුමක් දෙමින් කැඞී ආවේය වේදනාවට ඔහුට මහත් හයියෙන් කිමුහුම් කිහිපයක් ගියේය!

"ඒයි! කිමුහුම් යනවා නම් නාන්න එපා!" යැයි බිරිඳ මුළුතැන්ගෙයි සිට කෑගසනවා ඔහුට ඈතින් ඇසුනි. ඔහු වතුර කිහිපයකින් ඇඟ සෝදා ගෙන නිවෙසට පැමිණෙන විට බිරිඳ තේ කොප්පයක් සකසා තිබුනි. ඇල් වෙන්නට ගිය තේ කොප්පය මදක් එක හුස්මට බී ඉස්තොප්පුවට යනවාත් සමඟ කිසිවෙකු නිවස දෙසට එනු ඔහු දීටීය. විවාදයක් නැත පියතිලක විය යුතුය. ඔහු සිනා මුසු මුහුණින් ඉදිරියට පැමිණියේය අමුත්තා හොඳින් ළඟා වු පසු තිලකරත්නගේ මුහුණේ වු සිනාව අතුරුදහන් විය. ඒ වෙනුවට මුහුණ අඳුරු විය විශ්මයාර්ථයක් නැගුණු මුහුණ තිගැස්සුනු ගති ලක්ෂණ පෙන්නුම් කලේය.

"උ- උඹ . . . !?" තිලකරත්න මිමුනුවේය.

"ඔව්- මම මම පියතිලක . . . . !"

මීට වසර කිහිපයකට පෙර දක්නට ලැබුණු කඩවසම් බව ඔහු කෙරෙන් මිදී නොපෙනන ඈතක ගොස්ය. කොණ්ඩය වැවී නළලත වසාගෙන ඇති මුහුණ ගිලා බැස හකු පාඩා කම්මුල් ඉරා ගෙන ඉදිරියට එන බවක් පෙනුනි. ඇස් දෙක කුඩා ගුලි දෙකක් සේ  මුහුණේ සෑහෙන ඇතුලින් පිහිටා තිබුනි. ඒවා ඊයම් ගුලි දෙකක් සේ දිලිසුනි. දැලි රැවුලින් මුහුණ තෙල්පාට විය. ඉදිරිපස දතක් අහිමි වී ගොස්ය. නහය සිහින් වී ඇත දෙපසින් වල ගැසී තිබුනි. උඩුරැවුලේ ගස් තොල පසුකොට කට ඇතුලටම ගොස්ය. දත් දෙපල කහ පැහැගැන්ව  තිබුනි. අළු පාට හෝ අඳුරු නිල් හෝ කොල පැහැති කමිසයක් හැඳ සිටියේය. එය දහ දියෙන් ඇඟට ඇලීගොස්ය. ඇතුලට ඇඳ තිබුනු කිලිටි බැනියමේ කරේ පළමු බොත්තම ගැලවුනු කමිස කර තුලින් පෙනෙයි. කරේ කිලිටි වී කලූ පාටට හුරුවු ඇප නූලක්ද එහි එල්ලූනු තැලූනු දුර්වල සුරයක්ද වේ. සුරයේ තැලූනු තැන් වල පල්මානික්කම් පිරී කොල පැහැති විය. අත් දෙක නවා ගෙනය කමිස සාක්කුවේ කොලකෑලි පිරී පවතී. ඒ අතරින් කුණු බැඳුනු පනාවක දැති කිහිපයක්ද දැක්වේ. කමිසයේ ඉදිරිප බොත්තම් පේලියේ බොත්තම් දෙකක් කමිසයේ පාටට නොගැලපුනි. කමිසයේ කොලරයේ නැවුම ළඟින් දිගටම ඉරීගොස් ඇතුලට යෙදු ඇතිලි රෙදි සුදු පාටින් පෙනේ. කොලරයේ තියුණු කොන මොට වී ඉහළට නැවී පැවතුනි. උඩින් දමා තිබුනු කමිසය; කලිසමේ සෑහෙන ප‍්‍රමාණයක් වසා දමාය. කලිසම් කකුල්වල උඩ කොටස නූල් ඇදී ඇත. එය බොහෝ සෙයින් කිලිටි වී ඇති වගක් පෙනුනි. එහි එක් තැනක සිගරැට්ටුවකට පිළිස්සුනේ යැයි සිතිය හැකි සිදුරකි කලිසම ඔහුට බොහෝසෙයින් විශාල බවක් ඉසිලීය. කලිසම් කකුල්ද කමිසයේ අත් මෙන් දෙතුන් වරක් නවා ගෙනය. සෙරෙප්පු දැමු කකුල් දූවිලි වැදී අඳුරු වෙලාය. නියපොතු දිගටම වැවී තිබුනි. ඇඟිලි ගැටෙන ස්ථානය සෙරෙප්පුවේ හෑරී ගොස්ය තිලකරත්න පියතිලකගේ ඔලූවේ සිට දෙපතුල තෙක් එක බැල්මකට හසු කර ගෙනය ඔහුට එකවරම ඔරලෝසුව මතක් විය!

"කෝ ඔරලෝසුව . . . . . ?'

"උගස් තියලා . . . . !"

"සින්න වෙලාද . . . . . !?"

"වෙන්න ඇති . . . . . . !

"අපරාදේ . . . . . . !"

තිලකරත්නට තමා ඇසු ගොන් ප‍්‍රශ්න වැලේම එල්ලී දිවි නසා ගන්නට සිතුනි. තමාට මීට වඩා අහන්න යමක් නැද්දයි ඔහුගේ සිතට ආවේය.

තවමත් පියතිලක දොර කඩය!

"වරෙං! වරෙං . . !!"

පියතිලක නිවස තුලම කැඳවූ ඔහුගේ වත ගොත විමසන්නට පටන්ගති. තම වෘත්තිය සමිතිය; පසු ගිය මහා වැඩ වර්ජනයේදී වර්ජනය කිරීමට ගත් තීරණය මත එයට සහභාගි වු පියතිලකගේ රැකියාව අහිමි වී ඇත! තම විවාහ මංගල්‍යයට දින ගණනක් තිබියදී සිදු වු මෙම අවාසනාවන්ත සිදුවීම නිසා විවාහ කල් දැමු ඔහු වෙතින් මෙවන විට සියලූ දේ අහිමිව ගොස්ය! සහකාරිය වෙනකෙකු සමඟ විවාහ වී ඇත! පියා හා මව ඔත්පලය.  නිවස ගරා වැටී ඇත. රැකියාවක් නැත. තම ඇදුම රෝගය උත්සන්න වී ඇත.

 මේ ඔහුගේ කථාවේ සාරාංශයයි.

තිලකරත්නගේ ඇස් තෙමී යනු ඔහුට දැනුනි. ඔහුට එය තම බිරිඳගෙන් සඟවා ගන්නටත් මිතුරාට දක්වන්නටත් වුවමනා විය. පියතිලකගේ කටහඬ දුබලවී ගොස්ය. පසුගිය වකවානුවේ තමා මෙන්ම රැකියා කිහිපයක් කලමුත් එසේ රැකියාව මඟහැරමින් දුව ඇවිදින්නට තරම් ශාරිරක හෝ මානසික ශක්තියක් පියතිලකට නැති බව තිලකරත්නට පැහැදිලිය. පාසැලේ අවසාන කාලපරිච්ඡේදයෙහි තම ඩෙස්කුවට සෙමෙන් තට්ටු කරමින් මොහොමඩ් රෆී ගායනාකල "සුහානි රාත්" ගීතය පියතිලක ලයාන්විත ස්වරයෙන් ගැයුවේ මොනතරම් මිහිරියාවකින්ද? ඒ ගීතය ඇසෙද්දී මහා මූසල බවකින් තම සිත වෙලාගත් අයුරු තිලකරත්නට නැවතත් දැනෙන්නට විය. අපි හැමෝම මහා අසරණයෝ ටිකක් යැයි තිලකරත්නට සිතුනි!

ඉතිං මොනවද මචං කෙරෙන්න  ඕන . . . . ?

තිලකරත්නට එසේ ඇසුනේ ඉබේටම වාගේය. ඇත්තෙන්ම තරාදියක දෙකෙලවර ඇති තරාදි තට්ටු දෙකක් සේ ඔවුන් ජිවිතයේ එල්ලී සිටී එක් තරාදි තට්ටුවක් පහළ බසින්නේ ජිවිතයේ ඇති අනේක විදි බර නිසාමය. අනෙක් තරාදි තට්ටුව ඉහළ යන්නේ එහි කිසිවක් නොමැති නිසාය. එය හිස්ව ගොස් ඇති නිසාය. තිලකරත්න තම දරුවන්ගේ අධ්‍යාපනය ඔවුන්ගේ සෞඛ්‍ය තත්ත්වය ආහාර ඇඳුම් පැළඳුම් යන මේ අනේක විධි බර නිසා තෙරපී සිටීයි. පහළ බසින තරාදි තැටියට ඉහළ නගින තරාදි තැටියටවත් ඔවුනොවුන්ගේ ස්ථාවරයක් රඳවා ගැනීම සඳහා කල හැකි උපකාරයක් නොමැත. ඔවුන්ට කල හැක්කේ ඔවුනොවුන් වෙනුවෙන් දුක් වීමට පමණි.

පියතිලක ඔහුට ජිවත් වීමට මාර්ගයක් නොමැති බව නියමිත ඉලක්කයක් බලාපොරොත්තුවක් නොමැතිව අයාලේයන තම ජිවිතය තමා කුඩා කල සිට හදා වඩා දැන් මහළු වයසේ අසරණව සිටිනා දෙමව්පියන්ගේ අසරණ බව යන මේ කරණු කාරණා නිසා ජිවිතය පිළිබඳ හිස් බලාපොරොත්තු සමඟ බොල් අහසේ පය ගසන්නට තැනක් නොමැතිව කරකියා ගත නොහැකි තත්ත්වයකට වැටී ඇත.

තිලකරත්න තමාගෙන් අවශ්‍ය උදව්වක් ඉල්ලන මෙන් පැවසු වචන පියතිලකගේ දෙසවන තුල රැව්පිලිරැව් දුනි. ඒ වචන බොහෝ බර වැඩි යැයි ඔහුට සිතුනි. ඒවා තමාගේ හදවත් පතුලේ ඇහෙනු පියතිලකට දැනුනි. උගුර හිරවන ගතියක් දැනුනි තමා දවාලට තබා උදේටවත් හරියම් අහරක් නොගත් බව මතක් වෙත්ම මහත් ආත්මානුකම්පාවක්ද එකෙනෙහිම තියුණු කුස ගින්නක්ද ඔහුට දැනුනි. ඔහු වතුර වීදුරුවක් ඉල්ලා සිටියේය. වතුර වීදුරුවකුත් සීනි අඩු තේ කොප්පයකුත් ලද හේ තේ කොප්පය වේගයෙන් බී වතුර වීදුරුවෙන් සෙමෙන් තොල තෙමා ගත්තේය. ඔහුගේ දෙනෙත් ඔවුන් සිටිය කුඩා සාලයේ සෑම අස්සක් මුල්ලක් නෑරම දිව්වේය.

ඔහු ඉදිරියෙන්ම වු කිලිටි බිත්ති ඔරලෝසුවේ දුවිලි බැඳුනු වීදුරුව තුළින් වේලාව 2 කුත් ගණනක්. විය. පෙරවරුද පස්වරුද යැයි සිතිය නොහැක ඔරලෝසු මුහුණතේ වුයේ පැය කටුව පමණක් විය. එය 2 ඉලක්කම හා 3 ඉලක්කම අතර රැඳී පවතී ඔරලෝසුවේ බට්ටා භාවනායෝගීව සිටී එහි කිසියම් රූපයක් අලවා ඇතත් එය පැහැදිලි නැත. ඉතා ඉහළට නැගී බිත්ති මත සිංහල උලූ වහළ රැඳී තිබුනි එක් තැනක වීදුරු කැබැල්ලක් දමා තිබුනද එයින් ගලා ආ එළියක් නම් නොවීය. ඒ; එහි බැඳි දිය සෙවල නිසා නොව රාත්‍රියට හිරු රැස් නොමැති නිසාය. බිත්ති වටා පැන්සලකින් හා පාට කූරු වලින් ඇඳි හරඹ සටහන් විය. විකෘති රූප හා අකුරු එක උඩ එක ලියැවී තිබුනි. කාමරයේ එක කෙලවරක කැබිනට්ටුවක් විය. වීදුරු දොර පියන් නොමැති ඒ තුළ පැරණි අවර්ණ වී ගිය කඩදාසි හා ඉටිකොල මල් වගයක් විය. ඒ මත පැත්තක් මීයන් විසින් කා දැමුවා යැයි සැක කල හැකි පලූඳු කිහිපයක් සහිත පොල් ගෙඩියකින් සෑදු වඳුරෙකි. උගේ තනියට මැටි බල්ලෙකි බල්ලාගේ ඇහැ පුරා රතු කහ කොල නිල් වැනි වර්ණයන්ගෙන් පුල්ලි වැටීය. එක් අතක් කැඩී ඉරි තැලී ගොස්ය. පැරණි ත්‍රී රෝස් සිගරට් පෙට්ටි වලින් සැකසු නෙලූම් මලක් බිත්තියක එල්ලා ඇත. පුටු දෙකක් හා බංකු ලෑල්ලක් තැබුනු සාලයේ දොර අබියස දැමු ගොනි කැබැල්ල මත; කටුවන් කැලැල් ඇති බලූ මහල්ලෙක් ගුලිවී ඇත.

එකවරම ඌ නැගිට; සට සට ගා  කකුලෙන් පිට කසන්නට උත්සහ ගත්තේය. එය නොහැකි බව තේරුම් ගත් නිසාදෝ හොඳින් දෙකට නැවී රවුම්වී පිට විකාගෙන විකාගෙන ගොස් ඉන්පසු ගෝනිය ඉවත්කොට කිහිපවරක් වේගයෙන් පිඹ මිදුලට පැන නොපෙනී ගියේය. තිලකරත්න තමා ගැන මුලූ හදින්ම දුක්වන්නේ යැයි සිතුනු පියතිලකට තිලකරත්න ගැන දුක සිතුනි. එහෙත් තමා මීටත් වඩා අසරණනෙදෝයි සිතුනු විට සියුම් හීනමානයක හැඟිමක් සිතට ගලා ආවේය. එය සඟවා ගැනීමට හේ තමා විවාහ වන්නට ගිය කාන්තාව සතුවු දේපළ පිළිබඳ යමක් පැවසීය එය මෙතනට කිසිසේත්ම අදාළ නොවන නොගැළපෙන දෙයක් යැයි පියතිලකට මෙන්ම තිලකරත්නට සිතුනි!

මේ යකාට මේ තරම් දෙයක් වෙලත් තියෙන ආඩම්බරකම යැයි තිලකරත්නට සිතුනි සියුම් කේන්තියක්ද සිතට ආවේය. පියතිලක නිහඬවත්ම තිලකරත්නගේ සිතද සන්සුන් විය.

මචං තිලකේ මම පොඩි වැඩක් කරන්නයි හිතාගෙන ඉන්නේ.

පියතිලක නැවත කටහඬ අවදි කලේය

ඔහු නිවසේ සිට ආරම්භ කල හැකි කුඩා කර්මාන්තයක්වු කාඩ් බඩු ව්‍යාපාරයක් ගැන තිලකරත්නට පැහැදිලි කරන්නට විය. කාඩ් බඩු ව්‍යාපාරයක් යනු මිරිස් තුනපහ කහ නිල් කරදමුංගු කරාබුනැටි කොත්තමල්ලී වෙනිවැල් පස් පංගුව වැනි දේ කුඩා පොලිතීන් මලූවල බහා මුද්‍රා තබා තරමක් විශාල කාඩ් බෝඩ් එකක අලවා කඩවල් වලට විකිණීමයි එය ඉක්මනින් මුදල් උපයා ගත හැකි ව්‍යාපාරයකි.

එසේම එය ඉතාම සුළු මුල්‍ය ධනයකින් ආරම්භ කල හැකි ව්‍යාපාරයක්ද විය. එදිනෙදා ජිවනෝපාය සරිකර ගැනීමට කදිම ව්‍යාපාරයක් වුනු මෙය පියතිලකට බොහෝ සෙයින් ගැලපෙන්නක් විය. තම අභිනව ව්‍යාපාරික අදහස ගැන පියතිලක තිලකරත්නට සියලූ කාරණා පැහැදිලිය. අමුද්‍රව්‍ය ලබා ගන්නා ආකාරය ඒවා කුඩා ප‍්‍රමාණ වශයෙන් වෙන් කර ගෙන පොලිතීන් මලූ වල බහා කාඩ් බෝඩ් ලෑල්ල සකසා ගන්නා ආකාරය යනාදී සියලූම තොරතුරු ඒ අතරතුර විය.

පියතිලක තම ව්‍යාපාරය ගැන කරුණු කාරණා කියනා තුරු තිලකරත්නගේ සිත බොහෝ කලබල ලෙස ඔබ මොබ දිව්වේය. පියතිලක තම ව්‍යාපාරය ආරම්භ කිරීමට මුදල් ආධාරයක් බලාපොරොත්තුව මේ ගැන පැමිණ ඇත්නම් තමා කුමක් කරන්නේ දැයි ඔහුගේ සිත ඔහුගෙන්ම විමසීය. මේ දිනවල තමා දිවා ආහාරය පවා අමතක කොට ඇත්තේ ආර්ථික වශයෙන් දැනට වැටී ඇති පතුලක් නොපෙනෙන ආගාධයකට බැවින් දරුවන්ගේ අධ්‍යාපනික වියදම් ගෙදර වියදම් හාල් පොල් සීනි තේ කොල බස් ගාස්තු ණය තුරුස් පොලී උකසට තබා තවම සින්න නොවී ඉතිරිව ඇති බිරිඳගේ අරුංගල් ජෝඩුව මේ සියල්ලම තිලකරත්නගේ හිස වටා භ‍්‍රමණය වන්නට විය.

මොකක්ද මේ ජිවිතේ යැයි ඔහුට සිතුනි උකස් තියන්නට විකුණන්ට තමාගේ යැයි තව ඉතිරිව ඇත්තේ අතපය හතර සහ ජීවිතය පමණි. ඒත් ඒවාත් තමාට සින්නක්කර හිමි නැත ඒවා පවා තමාට හිමි වන්නේ තමාගේ ප‍්‍රාණභූක්තියෙන් අනතුරුවය. මැරෙනතෙක් තම ජිවිතය තමාගේ බිරිඳගේ හා දරුමල්ලන්ගේය. තම ජිවිතය උගස් තියන්නටත් ගේ විකුනන්නටත් හිමිකාරත්වයත් ඇත්තේ ඔවුන්ටය. ඔවුන් වෙනුවෙන් තමා ජිවත් විය යුතුය. දහදිය හෙලිය යුතුය මුදල් ඉපයිය යුතුය. ඔවුන් ජිවත් කල යුතුය. තම ජිවිතයේ පවා අයිතිය තමා සතු වන්නේ තමා මිය ගියාට පසුවය!

පියතිලක බොහෝ උද්යෝගයෙන් යුතුව ව්‍යාපාරය ගැන අලෙවිය ගැන තොරතෝංචියක් නැතිව කියවයි තම මිතුරාගේ සිත එයින් බොහෝ දුර ගොස් ඇති බව පියතිලකට තේරුම් ගියේය. 

මචං මට දැන් උඹෙන් කෙරෙන්න  ඕනෑ උදව් දෙකක් තියෙනවා එකක් තමයි පලමු කාඩ් එක අලෙවි කරන්න හොඳ මනුස්සයෙක් හොයා ගන්න  ඕනෑ. අනෙක තමයි රුපියල් දෙසිය පනහක් විතර හොයලා දෙන එක මම මාසයකින් කොහොම හරි හොයලා දෙන්නම්.

තිලකරත්න නිරුත්තර විය ව්‍යාපාරය ආරම්භ කිරීමට වාසනාවන්ත පුද්ගලයෙකු සොයා ගැනීම හා රුපියල් දෙසිය පනහක් සොයා දීම ඔහුට දැනට ඇති අභියෝග දෙකය! තමාත් පියතිලකත් හැර මේ ලෝකයේ සිටින අනෙකුත් සියලූම මිනිසුන් වාසනාවන්ත යැයි ඔහුට සිතුනි එහෙත් මෙවැනි කටයුත්තකදි ඊට සහභාගි කර ගත යුත්තේ උත්සහවන්ත වාසනාවන්ත ත්‍යාගශිලි ධනවත් සමාජයේ පිළිගැනීමක් ඇති අයෙකි ඔහු තවත් ව්‍යාපාරිකයෙක් නම් වැඩේ අතිශයින්ම සාර්ථකය!

පියතිලක තිලකරත්න දෙස දෑස් දල්වා බලා සිටියි තිලකරත්න කල්පනාවේ නිමග්නවය ඔහු වාඩි වී සිටි පුටුවේම හිඳ තම වම් අතින් නළල් තලය හා හිස අත ගාමින් සිටී හිස අතට බර වෙලාය. දෑස් වැසී ඇත. එම අතෙහි වැල මිටට ඔහු හැඳ සිටි සරමේ ගැටය පහතට තෙරපී ඇත. දෙපා පුටුවේ ඉදිරිපස කකුල් දෙක අතරය ඒවායේ ඇඟිලි පමණක් පොළවේ ගෑවී පවතී. වම් පස නිසොල්මනේය දකුණු පස වේගයෙන් ඉහළ පහළ සෙලවේ එම පයෙහි කෙණ්ඩය පුටු කකුලට තෙරපීය. දකූණු විලූඹ හා ගැටෙන වම් පස සෙමෙන් සෙලවේ එක් එක් රිද්මයට අනෙක් අතෙහි ඇඟිලි වම් ඇලය මත රඟදේ. ඒ තිලකරත්න සිතන ආකාරයයි එකවරම ඔහුගේ සියලූ චලන නැවතිනි තත්ත්පර කිහිපයක් එසේම සිට පළමුව දෑස් විවෘත විය.  නිදහස් වුනු හිස දෙසට දිගවී නැවතී ඇත එයින් ශබ්ද එහි දබරැඟිල්ල මදක් ඉහළට එස වී ඇත අත පියතිලක දෙසටය.

"හරි ඉන්නවා වැඩෙට නියම කෙනෙක්! වැඩෙට හරියටම හරි!!" තිලකරත්නගේ ඇස් බැමි විදුලි කොටස් ඉහළට ගොස් පහළට වැටුනි දෑස් දිලිසිනි මුහුණේ ජයග‍්‍රාහී සිනාවකි කිසිවෙකු දවස පුරාම තිලකරත්න දෙස විමසිල්ලෙන් සිටියා නම් මේ තරම් සන්තෝෂයෙන් සිටි තවත් වේලාවක් නැහැයි ඔහුට සිතෙනු ඇත.

කවුද?

ඇයි බං අපේ සිරිපාලයා වමත එසවී තරමක් ඉහළට එසවී වමතටත් ඉදිරියත් අතර දිසාවක් දැක්වෙයි

සිරිපාලගේ නිවෙස හා ගොඩනැගිලි ද්‍රව්‍ය වෙළඳ සැල පිහිටියේ තිලකරත්න විසින් දැක්වුනු දිසාවටම අංශක අනුවක් දකුණු දෙසටය නමුදු එම දිසාවට අත එස වුවෙත් ඉබෙටම මෙනි.

"සිරිපාල . . . ?" මුහුණුට ප‍්‍රශ්නාර්ථයක් නගා ගත්වනම පියතිලක තිලකරත්න දෙස නළල රැලි කර ගත් වනම බැලූවේය නළලට වැටී තිබුනු කොන්ඩයෙන් නළල බොහෝ සේ වැසී ගියේය.

"ඔව් අපේ සිරිපාල ඩී ඩී . . . ?" ඩී ඩී යනු දෙවුන්දරගේ දොන් යන්නයි එම අකුරු දෙක පියතිලකගේ මතකය අවදි කරන්නට සෑහුනේය!

"ඔව් ඩී ඩී ඉතිං . . . ?" පියතිලකගේ ඇස් දිලිසුනි.

"ඇයි මචං උගෙනේ ඔය ඉස්සරහා තියෙන සිමෙන්ති බඩු කඩේ . . . !"

තිලකරත්න සිරිපාල ගැන හා ඔහුගේ ව්‍යාපාර නාමය ගැන සියලූ විස්තර පියතිලකට පැහැදිලි කලේ නොනවත්වා එක දිගටය!

පියතිලකට තමා පෙරටත් වඩා අසරණ යැයි සිතිනි ඒ තමා සමඟ එකට සිටි පාසැල් මිතුරා සිරිපාල හා තමා අතර ඇති කිසිඳු දිනෙක පෑහිය නොහැකි  පරතරය ගැන සිතුනු බැවිනි.

සිරිපාලගේ දියුණුවේ මුල් පියවර ගැන නිවැරදි වැටහීමක් තිලකරත්නටද නොතිබුනි. ඔහු කල කැපවීම ගැන දන්නේ සිරිපාල පමණක් බැවින් පියතිලක හා තිලකරත්න දෙදෙනාම සිතුවේ මේ සියලූ දේට ප‍්‍රධාන හේතුව වෙලාව කියාය ගුවන් විදුලියෙන් කියැවෙන වෙලාව නොව උපන් වෙලාවය!

"ඌ වැඬේ කරලා දෙයිද .  .  . ?"

"මොනවද මේ කථා . . . . ?" පියතිලකගේ ප‍්‍රශ්නය අසා ඉවර වන්නට ප‍්‍රථමයෙන් තිලකරත්න සිහින් හඬින් කෑ ගැසුවේය.

අනේ මචං ලොකු දෙයක් හෙටම කියපං මම එන්නම් හෙට නෙවේ අනිද්දට සිරිපාලට කථා කරන්න මෙහෙම හරි නැහැනෙ පියතිලක තමාගේ ඇඳුම් දෙසට අත දිගු කරමින්ම කීවේය

 "ඕන්නෑ මචං කවද්ද ඔය දවස . . . . . ?"

" . . . . විසි පහ . . . . !  සඳුදා දවසක් . . . . !"

"සඳුදා . . . . . . . ?"

සඳුදා ව්‍යාපාරයක් පටන් ගැනීමට එතරම් හොඳ දවසක් නොවන බව බොහෝ ව්‍යාපාරිකයින්ගේ අදහසය. ඔහු ඒ බව හොඳින් දන්නේ බොහෝ කඩ සාප්පු සඳුදා දින වල වසා තබන බැවිනි එහෙත් ඒ වගක් පියතිලකට පෙන්නුම් කිරීම ඒ තරම් හොඳ දෙයක් නොවන බව තිලකරත්නට සිතුනි.

" ඔව් සඳුදා . . ! එන සඳුදා නොවේ ඊළඟ සඳුදා . . . . !"

"උඹ එන්න  ඕන නෑ . . ! උඹ උඹේ වැඩක් කර ගනින්කෝ රස්තියාදු වෙන්නේ නැතුව! මම ඒ වැඞ් හරියටම කරලා කියන්නම්. . .  !" 

"මචං අනෙක් වැඩේ . . . . !"  පියතිලක ඒ විමසුවේ රුපියල් 250 ගැනය. මේ වේලාවේ ඒක නොවැසුවා නම් වඩා හොඳ යැයි පියතිලකට මෙන්ම තිලකරත්නට සිතුනි. එහෙත් එන 25 වන විට ගෙවන්නට ඇති ලයිට් බිල ගෙවිය යුතු අවසාන දිනය ලෙස දක්වා ඒවා ඇති ලිපිය පියතිලක තම කමිස සාක්කුවෙන් එළියට අදින විට තිලකරත්නගේ ව්‍යාකූල වු සිත තරමක් සංසුන් වෙලාය.

"250 නෙ ? උඹට දැන් මේ කාඩ් බඩු වැඩේ සිරිපාලට අලෙවි කලාට 250ට 300ක් උගෙන් ලැබෙවිනෙ මචං . . . . ! තිලකරත්න දැනමුත්තෙකු ලෙස පැවසීය. පියතිලක සිනාසෙමින් බිම බැලීය ඒ සිනාව තුල සන්තෝෂයක් මෙන්ම ලැජ්ජාවක්ද ඇති විය.

ඉක්බිති පියතිලක අඳුරේ නොපෙනී ගියේය. තවත් බොහෝ වෙලාවක් තිලකරත්න පැරණි පුටුවට බරදී සිට කුස්සිය දෙසට පැමිණියේය. තිලකරත්නට ඉන්පසු යෙදුනේ ඉතාමත් වැඩ බහුල දින කිහිපයකි. ඔහුට පෑන් වෙළඳාම අප‍්‍රසන්නය. ඒ අතරතුරේදී ඔහුට බයිසිකලයකින් තලගුලි විකුණන වෙළෙන්දෙකු හමුවිය. තිලකරත්නද තලගුලි විකුණීම පටන් ගනී. අනුන්ගේ බයිසිකලයක, අනුන්ගේ පෙට්ටියක, අනුන්ගේ තලගුලි රැගෙන ගොස් ඔහු විකුණයි. එය තරමක් ලාභදායි ව්‍යාපාරයකි. ඔහු දිනකට සැතපුම් 40-50 ක් දුරක් පදී. ගෙදර පැමිණි පසු ඔහුගේ බිරිඳ ගොරක තැම්බු වතුරින් ඔහුගේ දෙපා තවයි. ගොරකා වතුරින් නොව තම බිරිඳගේ සෙනෙහසින් ඔහුට ලැබෙන සුවය පසුදිනද බයිසිකලය පැදීමට සිතට දිරි දේ. දරුවන්ගේ සිනාමුසු මුහුනු ඇඟට ශක්තිය ලබාදේ දරු පෙම යනු මෙය විය යුතුය!

හදිස්සියේ 20 වනදා ඔහුට පියතිලක වෙනුවෙන් සිරිපාල හා එකතුව 25 වන දින උදයේ ඉටු කිරීමට ඇති වැදගත් දේ මතක් විය. ඔහු වහාම එදින හවස සිරිපාල හමුවීමට ගියේය. එදින ඔහු මුණ ගැසීමට නොහැකි විය පසු දින උදයේම ඔහු හමුවීමට ගිය තිලකරත්නට බලවත් උත්සහයෙන් සිනහ වන සිරිපාල දැක ගන්නට ලැබුනි. 100% ක් ව්‍යාජ වු ඒ සිනාහව මොන තරම් අප‍්‍රසන්න දැයි තිලකරත්නට සිතුනි

"මචං . . . . . මම මේ ආවේ . . . . . ?"

"ඈ . . . . . . . ?"

තිලකරත්න ආ කාරණාව පහදා දීමට පළමුව සිරිපාල ඈනුමක් ඇරමින්ම ඈ ගෑවේය!

තමා "මචං" කියපු එක මෙතනට නොගැලපේ යැයි ඔහුට සිතුනු නිසාදෝ දෙවන වර ඔහු සිරිපාල ඇමතුවේ මුදලාලි කියාය. ආ කාරණාව අකුරක් නෑරම විස්තර කොට ආ ගිය තොරතුරු කථා කිරීමට පැමිණි තිලකරත්නට සම්පූර්ණ කථාව් සංක්ෂිප්තයද යන්තමින් කියා ගන්නට හැකි වුයේ දෙතුන් වරක් පැටලීමෙන් අනතුරුවය.

"ඉතිං . . . . . . ?"  ඕනෑවට එපාවට සිරිපාල ඇසුවේය

අවසානයේ දී තිලකරත්න ලබන 25 වන දින පියතිලකගේ කාඩ් බෝඩ් ව්‍යාපාරය අලෙවි කරන මෙන් ඉල්ලා සිටිමින් කථාව නිම කරන්නටත් ප‍්‍රථම කපටි සිනාවක් පෑ සිනාවක් පෑ  සිරිපාල;

"අනේ දැන මම ඒ වැඩ කරන්නේ නෑනේ . . . . " කීවේ නිදිමත ගතියෙනි.

"එහෙම කරන්න එපා අපේ යාළුවානේ . . . . "

"කවුද ඔය මට හරියට මතකයක් නෑනේ . . . . ?" සිරිපාල නළලත රැලි ගන්වමින් විපිළිසර විය තිලකරත්නගේ ඇවටිල්ල නිසාම අකැමැත්තෙන් වුවද මේ කාරණාවට සිරිපාල අවසානයේ කැමති විය තවත් දින කිහිපයක් ගෙවී ගියේය. එළඹුනේ 24 වන දින සන්ධ්‍යාවයි සිරිපාලට මෙය නැවත මතක් කල යුතු නිසාම තිලකරත්න ඉක්මනින් ගෙදර පැමිණුනි ඇඟපත සෝදා තිලකරත්න සෙමෙන් සෙමෙන් සිරිපාලලාගේ ගෙදරට ගියේය සිරිපාල ගෙදර නොමැත සිරිපාලගේ බිරිඳ යැයි කිව හැකි යෝධ ගැහැනියක් ඉදිරියට ආවාය!

" මුදලාලි මහත්තයා නෑනේ . . . .!" මූණ දියාරු කර ගෙන කී ඇය ගේ තුලට යාමට සැරසුනි

"අද  කීය වෙයිද දන්නේ නෑ එනකොට . . . . . . . ?"

"අද නෙවෙ හෙටවත් එයිද දන්නේ නෑ . . . . . !"

සිරිපාල දුර බැහැර ගමන් යන්නේ තම ලොරියකින් හෝ වෑන් රියෙනි. ඒ සියලූ වාහන දකින්නට ඇති බැවින් මෙම ප‍්‍රකාශය එතරම් පිළිගත හැකි එකක් නොවන බව තිලකරත්නට සිතුනි.

"වෑන් එක නම් තියෙනවා . . . . . !" තිලකරත්නට ඉබේටම වාගේ කියැවිනි. සිරිපාලගේ බිරිඳ තිලකරත්න දෙස රවා බැලූවාය. තමා පැවසුවේ අනවශ්‍ය දෙයක් යැයි ඔහුට සිතුනි.

"කමක් නැහැ හෙට උදේ එයි මහත්තයා හමුවෙන්න තව කෙනෙක් . . ! එයාට රුපියල් 250 ක් විතර දීලා ඒ මනුස්සයාගේ කාඩ් බඩු බිස්නස් එක අලෙවි කරන්නට පුළුවන්ද මේ නෝනට . . . . . ? තිලකරත්න ඉතාමත් අසරණ විදිහට විචාලේය.

"කොහේ තියෙන දෙසිය පනහක්ද . . . ?" ගැහැනිය කේන්තියෙන් මෙන් ඇසීය

"ආ . . ඒක මම ගෙනත් දෙන්නම් . . . !" තිලකරත්නට ඉබේටම වාගේ කියැවිනි

" . . බලමු . . ! ගේනවකො බලන්න . . . . !"

තිලකරත්න ආපසු හැරිනි "හොඳ වෙලාවට ගිය සතියේ තල කැරලි වල සල්ලි පියව්වේ නැත්තේ!" යැයි සිතමින් තිලකරත්න සෙමෙන් සෙමෙන් තම නිවෙස දෙසට පය එසවීය.

කවුරුන් විසින් හෝ ව්‍යාපාර අලෙවි කරනවාට වඩා මෙම අවස්ථාවේදී රුපියල් 250 වැදගත් බව තිලකරත්නට මතක් විය පියතිලකගේ අහිංසක මුහුණ ඔහුට මතක් විය මේ සම්බන්ධව කිසිදු සැකයකින් තොරව තමා පොරොන්දු වු ආකාරය හා ඔහු ලැඡ්ජාව මිශ‍්‍ර සංතෝෂයකින් සිනහ වු හැටි තිලකරත්නට මැවී පෙනෙන්ට විය.

සුපුරුදු අහිංසක සිනහවක් තිලකරත්නගේ මුහුණ එකළු කරමින් ඇඳී ගියේය.

බිම බලාගෙන ආපසු සිය නිවසට ගමන් ගන්නා ඔහු සිනා සුනේ මිහි කත සමගය!

"මොකද මංදා මේ මනුස්සයට වෙලා තියෙන්නේ? තනියම හිනා වෙවී!?"

තිලකරත්නගේ බිරිඳ "සිරී" තනිවම තමන්ටම කියා ගත්තීය!