230. නැකත

1985 - ජුනි "කල්පනා" සඟරාවේ කවරයේ කථාව වූයේ "ජාතිය තුනට බෙදූ ප්‍රශ්නයක් ගැන සංවාදයක්" යන්නයි. එහි නිදාන කථාව වූයේ එම වසරේ "සිංහල අළුත් අවුරුද්ද" වෙනුවෙන් වැඩ ඇල්ලීමට නියමිත නැකත රාහුකාලයට අසුවීමය!

මේ පිළිබඳව විවිධ මත පලකල නැකැත් කරුවන් කණ්ඩායම් තුනකට බෙදී විවිධ මතයන් පල කිරීමෙන් පසුව සිංහල බෞද්ධයෝ කොටස් තුනකට බෙදී එම වසරේ නැකත් තුනකට එනම් වෙලාවන් තුනකට ආහාර අනුභව කිරීමය!

ඒ කථාව සිදුවී අදට වසර 37 කුත් ඉක්ම යන්නට ඔන මෙන්න. අප පිළි ගත්තත් නැතත් පසුගිය දශකයක දෙකක කාලය තුල; මෙරට ජනතාව වෙනදාට වඩා බොහෝ සෙයින්; අන්ධ විශ්වාස,  නැකැත්, පුද පූජා ආදී ගුප්ත කරුණු කාරණා වෙතට බොහෝ සෙයින් නැඹුරු වී ඇතැයි මා පෞද්ගලිකව විශ්වාස කරමි. මීට දශක කිහිපයකට පෙර රාජකීය දෛවඥ්ඥයින් සිටියේ නැත. සිටියද ඒ ඉතා අප්‍රසිද්ධියේය. මේවන විට; ඥානක්කාගේ සිට තිරුපති දක්වා ලොකු කුඩා විජ්ජා කාරයින් රාජ්‍ය යන්ත්‍රණයට රිංගා හමාරය! මහින්ද වරක් ඇන ගත්තේද සුමණදාස උන්නැහැගේ නැකතකට අනුව වැඩ කිරීමට ගොසිනි.

ගුග්ලිමෝ මාර්කෝනි (හෝ ටෙස්ලා) සොයාගත් ගුවන් විදුලිය; අද ආරම්භ කරණ්නේ ග්‍රහ වෙළෙන්දන්ට මුල්තැන දීගෙනය!

ඒ කෙසේ වෙතත් අප සමග ඇසුරු කරන දොස්තරවරුන් ඉංජිනේරුවන් පවා නැකත් හා ග්‍රහයන්හට දක්වන්නේ ඉමහත් භය පක්ෂ පාත බවක්ය!

මාගේ එක් කිට්ටු ඥාතියෙක්: තමා අභිනවයෙන් සාදන ගෙය කළු ඉටිරෙදි වලින් මුළුමනින්ම ආවරණය කලේ "අසල්වැසියා; නිවෙසේ අත්තිවාරමට කිසියම් ආගන්තුක දෙයක් මතුරා එක්කරති" යන බිය හේතුකොට ගෙනය. ඔහු භෞතික විජ්ජාව, රසායන විජ්ජාව, ව්‍යවහාරික ගණිතය, ශුද්ධ ගණිතය හදාරා; කටුබැද්දෙන් එළියට ආ උපාධි ධරයෙකි!

මගේ එක් ඥාතියෙකුවූ දොස්තරවරියක; එක් ඩෙංගු රෝගොයෙකු සඳහා යෝජනා කලේ "ගස්ලබු ගහේ තුන්වෙනි දල්ල කථා නොකර කඩාගෙන ඇවිත්" මිරිකා දීමටය! ගස්ලබු යුෂ වල ඩෙංගු සමනය කිරීමේ ගුණාංගයක් තිබේද නැද්ද යන එක් කාරණයකි. එහි තුන්වෙනි දල්ලද ඉවසිය හැක! "කථා නොකර කඩා ගෙන ඒම" පිළිබඳව මාහට ඇත්තේ සැකයකි!

මේ සියළු කථා කියාගෙන ආවත් 'නැකැත්" ගැන කියනට ඇති සිරාම කථාව එය නොවේ. එය මෙසේය!

එකළ මාගේ පොඩි මස්සිනා හා නෑනා ඉගෙන ගත්තේ රුසියාවේ තිවේර් නගරයේ ය. ඔවුන් වසරකට වරක් හෝ ගෙන්වා ගැනීම මාමණ්ඩියගේ සිරිත විය. එසේම ඔවුන් මෙරටට පැමිණ ආපසු පිටත් වීමට වේලාව යොදා ගන්නේ ගුවන් යානය කටුනායකින් පිටත් වන වේලාවට ගැලපෙන ආකාරයට නොව ග්‍රහයන්ගේ එදින හැසිරීම මතය!

මාමණ්ඩිය නැකැත් බලන්නේ නුගේගොඩ ගණපති නම්වූ නැකැත් කරුගෙන්ය. තම පුතණුවන් හා දියණිය නැවතත් පෙරළා රුසියාවට යෑමට පිටත්වීමට කිට්ටු වන විට මාමණ්ඩිය නුගේගොඩට ගොස් පිටත් වීම සඳහා "වේලාවක්" බලා ඒම සිරිතකි.

එක් වසරක කුමණ හෝ අහේතුවකට ඔහුට එය කර ගැනීමට ඉඩක් නොමැතිවිය. 

අදාල දිනයට පෙර දිනයේ ඒ සඳහා යාමට සිදුවූයේ අහිංසක මා හටය! පසුදින ගුවන් යානය  කටුණායකින් පිටත්වීමට තිබුනේ මධ්‍යම රාත්‍රියට කිට්ටුව යැයි මාහට සිතේ. කෙසේ හෝ වේවා මා නුගේගොඩට ගොස් පොල පාරේ එනම් දුම්රිය ස්ථානය අසල  ගණපති ඉදිරියේ ප්‍රාණ භූත විය!

තවත් පැය භාගයකට පමණ පසුව නැකැත් වෙළෙඳ තැන; තම ලිපි ශීර්ෂයක ලියන ලද වෙලාවක් මා වෙත ලබා දෙන ලදී. එහි වෙලාවට අමතරව පිටත් වීමේදී බැලිය යුතු දිශාව තවත් ආගත නාගත කිහිපයක්ද යොදා; වේලාව "අයිසිං" කර තිබුනි!

වේලාව ලියන ලද කොල කැබැල්ල ලද සැණින් මා ඔහුගෙන් පැනයක් විමසීය!

"වෙද මහත්තයා අපි බොහොම දුර බැහැර ඉඳන් ආවේ! මේ වෙලාවට පිටත් වෙන්න බැරි උනොත් පිටත් වෙන්න තව වේලාවක් ඕකෙම ලියලා දෙනවාද?" දිනකට දෙකකට පෙර ගෙදරින් දොට්ට බැසීමට වේලාව දැනගෙන සිටියද සෑම වසරකදීම පාහේ මොවුන් නිවසින් එළියට බසින්නට සිදුවන්නේ දැඩි කළබලයකින් වීම ඊට හේතුව විය!

නැකැත් කරු මාදෙස ඉහලටත් පහලටත් හොඳින් බලා නැවත කොලය රැගෙන මේසයට නැඹුරු විය.

තවත් විනාඩි 15 කින් පමණ පසු ඔහු නැවතත් කොලය මා වෙත භාර කලේය! ඒ මෙසේ කියාගෙනමය.

"ඔන්න මම තව වෙලාවල් දෙකක්ම හොයලා ලිව්වා. එත කොට වැඩේ හරියටම කර ගත්තෑකි නේ!?"

වැඩේ සුපිරිය. එක වෙලාවක් ගන්නා සල්ලි වලට මා වෙලාවල් තුනක්ම ලබා ගෙන ඇත. මාගේ හිසේ මලක් පිපුණා මෙන්ය! මා හැරෙණ තැපෑලෙන් නැවත මාමණ්ඩියගේ නිවසට ගියෙමි.

මා නිවසට ගිය සැණින් මාමණ්ඩිය පැමින  "වෙලාව බලාගෙන ආවාද?" කියා මාව පිළිගත්තේය!

"ඔව් මෙන්න! වෙලාවල් තුනක්ම දුන්නා!" මා ජයග්‍රාහී ලෙස පැවසුවෙමි.

"තුනක් . . . . !?  ඒ මොකටද . . . . . . . . ????" එතෙක් මහත් උනන්දුවෙන් කිසියම් වැඩක දාඩිය මුගුරු දාගෙන යෙදී  සිටි ඔහු මා දෙස එක එල්ලේ බලා අසතුටෙන් විමසීය!

"එක වෙලාවක් දුන්නා! බැරි වෙලාවත් ඒ වෙලාවට පිටත් වෙන්න බැරි උනෝතින් කියලා තව දෙකක් ලියලා දුන්නා . . . .!" මා වැඩි ගානකට නොගෙන පැවසීය.

"ඒ මොන වෙලාවල් බැලිල්ලක්ද . . . . !?" ඔහු දැඩි අසතුටෙන් පැවසීය.

" මං දන්නේ නෑ! ඔය ගණපති කියන කෙනාම තමයි ඔය ලියලා දුන්නේ . . . . !" මෙම අමතර වෙලාවල් තුන මා ඉල්ලා ගත් එකක් බව කියන්නට නොගියෙමි!

"ඒ උනාට මේ ඉස්සෙල්ලාම එක තමයි හරි වෙලාව වෙන්න ඕන!" තමාටම කියා ගත් ඔහු පළමු වේලාවට තම පුතණුවන් හා දියණිය ගෙදරින් එළියට වැඩමවීමට සියල්ලන්වම "දක්කන්නට" පටන් ගත්තේය.

අමාරුවෙන් යමක් සිදු කිරීමට හේතු වීමම වඩාත් ප්‍රථිඵල දායක යැයි සිතන්නට ඔහු පෙළඹුනා විය හැකිය!