37. කයාක් එකයි ! එක ගමනයි !! බත් එකසිය හතලිහයි !!!

දෙගොඩ තලා යන කැලණි නදිය...

කාලය අදට අවුරුද්දකට මදක් වැඩිව

මාගේ “මේ එන්නේ  ඒ වතුරද?” පෝස්ටුව පලකලේ මීට මාස දෙකකට පමණ පෙර.     

මා සැකකල පරිදිම සිතූ අයුරින්ම මේ ආවේ ඒ වතුරම විය !

මේ වසරේ ගං වතුරට ලක් වූවන් වෙනුවෙන්  කල කී දෑ 

(මගේ බිරිඳ ගේ වචනයෙන් කියනවානම් පංපෝරිය )

 “දවස් දෙකයි, ළිං තිහයි, තේ පණහක් හැටක් විතර ” පෝස්ටුවෙන් කියවා  ඇතැයි මා සිතමි. එම පෝස්ටුව කියවන ලද දුමිදු ගමගේ මිතුරු තොමෝ  ඒ පිළිඹඳව අධිතක්සේරුවකින් කල කොමෙන්ටුවට පිළිතුරු ලෙස හැරෙන තැපෑලෙන් ලිව්වේ ඕව නම් මොනවද ගිය අවුරුද්දනෙ වැඩකලේ කියලාය .

 මෙතැන් සිට දිග ඇරෙන්නේ ඒ පට්ටන්දරය හෙවත් පංපෝරියය! 

මේ කයිවාරුව දෙස kayaking ඇහැකින් (ඒ මොකද්ද ඒ ඇහැ ?) බැලුවහොත් තේරේවි මේ තවත්  වෙනස් kayaking අත්දැකීමක් බව .

එදා තමා හරි හුළඟ! හුළඟ විතරක්නම් මදෑ? අතරින් පතර මොර සූරණ වැස්ස. මුළු වනය මහ කුණාටුවෙකින් කැළැඹීගිය මුහුදක් මෙන් වී ය.

හෙළ සාහිත කෙත පුබුදුවාලූ කුමතුඟු මුනිදසුන් වෙතින් ළපැටියන්වෙත! 

හදවතේ රෝපිත ප්‍රථම සාහිත බිජුවට!

මේ කුමාරතුංග මුනිදාස පඬිවරයාගේ "හීන් සැරය" පොතේ පළමු  පරිච්ඡේදය පටන් ගන්න පළමු වැකි පෙල!

 මේ මා කියන කතාව පටන් ගත්තෙත් මෙන්න මේ වගේ වතාවරණයක් යටතේ කිව්වොත් හරියටම හරි!

ගිය අවුරුද්දේ වෙසක් මාසෙ උදා උනේ එකසිය ගානට වහිද්දිමයි. බෙංගාල බොක්ක හිල්වුනා සේ දැඩි වර්ෂාපත්නයකින් මුලු කැළණි මිටියාවතත් , ගංඟා ධාරයනුත් , ජල පෝෂක ප්‍රදේශත් වැසීගියේ එකවරම!

වයසට ගියත් හවසට ගෙදර - Land Cruiser BJ60

මහ වැස්සේ වුනත් , මහ ගං වතුරේ වුනත්  BJ 60  මාවත් බිරිඳවත් කාර්‍යාලවලට වෙලාවටම ඇරලූවේ පවුලේ වග කීමක් කර දරණ ලොකු අයියා කෙනෙක් වගේ!  

මහ වැස්සේ ඔෆීසියට  ගාල් වන අපේ රැකියාවේ ප්‍රධානම කාර්‍යය වූයේ අවට පලාත්වල ගං වතුර තත්වයන් සමාලෝචනය සහ ගං වතුර පිළිඹඳ කටකතා එක් රැස් කොට බෙදා හැරීමත්‍ය.

 මෙසේ අප එක් රැස් කොට බෙදා හරින ලද සුපිරිම කට කතාව වූයේ පෙතියාගොඩින් කැළණි ගඟ අයිනේ ඇති වේල්ල කැඩී යන්නට ආසන්න බවයි.මේවා හුදෙක් කට කතා පමනක්ම නොවීය.

 මේවායේ කිසියම් සත්‍යතාවයක්ද නොතිබුනාම නොවේ!   

මෙසේ දිනක් ගෙවෙන විට  උදෑසන සිරිත් පරිදි රැකියාවට එන අතරතුර මාගේ ප්‍රිය බිරිඳ මාගෙන් විමසුවේ “ඔයාලා මොනවත් කරන්නැද්ද ?” කියාය. 

එදින කාර්‍යාලයට පැමිනෙන විට එහි තත්වයත් බොහෝසෙයින් උනුසුම් වී තිබුනි. කැළණි මිටියාවතේ ජීවත්වූ කිහිපදෙනෙකුම අප සමග සේවය කිරීම මෙයට හේතුව විය.  සිද්දිය වඩාත් දරුණුවූයේ අපේ එක් සේවකයෙකුවූ සේනක පෙරේරාගේ නිවස මේවනවිට ජලයෙන් ආක්‍රමනය වෙමින් පවතිනබවට  කැළණි  පංසල අසල මෙගොඩ සිටිය නුවන් බණ්ඩාර විසින් ගෙන ආ ආරංචියෙනි.  

 

ඒ සමගම මා පසිඳු ඇමතිමි . පසිඳු දූරකථනයට කතාකලේ සාම්ප්‍රදායක ලෙස “හලෝ” කියා නොව “අපි මොනවද කරණ්නේ ?” කියා අසමින්‍ය! ඊළඟට ඔහු කීවේ ඔහුගේ මිත්‍රයකුවූ දිමුතුගේ දන්නා පිරිසක් මාලඹේ ගොඩනැගිල්ලක් මත සිරවී ඇති බවත් ඔවුන්ව ගලවා ගැනීම සඳහා යෑමට අවශ්‍ය බවත්‍ය !

දැන් අපට යාමට අතක් ඇත. කරණ්නට දෙයක් ඇත. කිසියම් අරමුණක් ඇත. මා වසික ඇමතිමි .ඔහුද ජිවිතාරක්ෂකයෙකි. ප්‍රථමාධාර පිළිඹඳ ද දැනීමක් ඇත. ඔහු මා හමුවීමට  ඔරුගොඩවත්තේ මාගේ කාර්‍යාලයට පැමිනියේය . පසිඳු දිමුතුත් සමග කඩවතට පැමිනේ . 

 බිරිඳ ; ඇමතුමකින් දැනුවත්කල මා වසික සමගින්   BJ 60  යේ ගෙදර පැමිනියෙමි. 

 ගෙදර පැත්තක නිවාඩු පාඩුවේ තිබුනු කයාකය BJ 60 යට  පටවාගත් අප හැකි ඉක්මනින් නික්මින.

කයාකය හිසේ දරාගෙන හොර්ටන් තැන්නේ

 දිමුතු ඔහුගේ පිරිස සොය ගිය අතර   ඔහුගෙන් ඇමතුමක් එනතුරු අප මාලඹේ කඩුවෙල  මාර්ගයේ පැමින චන්ද්‍රිකා කුමරණතුංග මාවත පෙනෙනතෙක් මානයේ නවතා කයාකය බිමට බෑවෙමු.

 මේවන විට සිටියෙ මමත් වසිකත් පසිඳුත් යන තිදෙනගෙන් සමන්විත කණ්ඩායමකි . එම ස්ථානයේ සිටි විශේෂ බලකායේ ඉහල නිළධරුවකු හා ඔහුගේ කුඩා බට පිරිස එතැන රැස්ව සිටින පිරිස ඈත් මෑත් කොට කයාකය දියත් කරණ්නට ඉඩ ලබා දුනි.

 අප වෙතින් එම මොහොතේ සිදුවිය යුතු කිසියම් මෙහෙයක් වෙත්දැයි ඔවුන් ගෙන් කල විමසීය. අසල ඇති ඕකිඩ් රෙසිඩන්ස්  නිවාස සංකීර්ණයේ කිසිවෙකුහෝ සිරවී ඇත් දැයි සොයා බලා වාර්ථා කරණමෙන් ඔවුන් අප කාර්‍යයක් පැවරුවේ අප කල විමසීමට පිළිතුරු ලෙසය . 

ගං වතුර පටන් ගත්  අවස්ථාවේ ගිහාන් චාමික මිතුරා විසින් චන්ද්‍රිකා කුමාරනතුන්ග මාවත අසල ගත් ඡායා රූප දෙකක්.  මේ කථාව සිදුවන විට වතුර මට්ටම අඩි 4 කින් පමන වැඩිවී තිබුනි.

කයාකය දියමත ඇදගෙන අප දනක් ගැඹුර වනතෙක් ආවෙමු. චන්ද්‍රිකා කුමරණතුංග මාවතට මීටර 30 ක් පමන දුරට යන විට තවදුරටත් ඇවිදගෙන යෑමට අපහසු වූ බැවින් අප කයාකයට නැග හබල් ගාන්නට පටන් ගත්තෙමු.

 ඉදිරිපසින් පසිඳුද පිටුපසින් මමද මැදින් වසිකද රැගත් කයාකය සෙමෙන් සෙමෙන් චන්ද්‍රිකා මාවත දිගේ ඇතුලට යාත්‍රා කරණ්නට විය.   එතෙක් විරාජමානව වැජඹුනු මහල් නවීන සුඛෝපභෝගී නිවාස ගං වතුරෙන් අඩි 20 ක් පමන වැසී ගොස්‍ය.

 කුඩා මැස්සන් දළඹුවන් හා වෙනත් කaමීන්  ගෙන් අසල කුඩා ගස් වල අතු පතර පිරී පැවතුනි. අසල කුඩා යකඩ වහලක් මත කහ පැහැති පූසෙකි ! පීදුනු කුඩා පොල්ගස් වල කරටි මට්ටමට වතුර පිරිලාය.  

සියලු සුන්දර මාලිගා දමා නිවැසියන් ගං වතුරෙන් බේරී ඉවත ගොස් තිබුනි. මාගේ කයාකය මත තිදෙනෙකුට ඉඩ පහසුකම් සැපයුවද ඒ වැඩිහිටියන් දෙදෙනෙකුට හා කුඩා දරුවෙකු හටය. එවකට උසස් පෙල සිසුවකුව සිටි වසික යනු කිලෝ 70කට කිට්ටු කුඩා පොඩිහිටියෙකු විය. මුළු බර කිලෝ 250 කට ආසන්න බරක් පටවාගත් කයාකය සෙමෙන් සෙමෙන් චන්ද්‍රිකා කුමාරණතුංග මාවතේ ටිකෙන් ටික තුලට යමින් විය .

ඒ වනවිට වේලාව හවස තුන පසුවී ඇත.සිනෙක් ආයතනයේ මිදුලේ ඉටි කවර ඇතුලේඑල්ලා තැබුනු අටපට්ටම් කූඩු තිහ හතලිහක්  පේලියට එල්වා ඇත. ඒවා දල්වන්නට කිසිවෙක් නොමැත. සියල්ල ; සියල්ල අතහැර ගොසිනි! 

දේශපාලනයට හසුවීමට ප්‍රථම සයිටමය ගං වතුරට යටවෙන්නට ගිය අයුරු!

සයිටමය අසල බෝ ගස සියල්ල දෙස මුදිතා ගුණ භරිතව!

ගිහාන් චාමික මිතුරා විසින් ගත් ඡායා රූපයක්. 

දියෙන් යටව ගිය උස් බිමක සිටි පිරිසක් දියේ බැස ක්‍රීඩාකරමින් විය. ඒ පිරිසෙන් ලත් හෝඩුවාවෙන්  අප ඕකිඩ් රෙසිඩන්ස් නිවස්නය සොයා තවත් ඉදිරියටම යාත්‍රා කලෙමු. 

ප්‍රධාන මාර්ගයෙන් හැරී කිලෝ මීටර 2 පමන එක දිගට හබල් ගෑ පසු හැරෙන්නට දුන් මාර්ඝ සලකුණ වූ බුදු පිළිමය දක්නට ලැබුනි. හිඳි පිළිමයක් වූ එහි පාදම පුළුමනින්ම වාගේ දියෙන් යටවී තිබුනි. පිළිමය පෙනෙන මානයේදී අප කයාකය වම් අතට හැරවූයෙමු. 

දියෙන් යට නොවුනා නම් බුදු පිළිමය පෙනෙන මානයේ. අනුග්‍රහය ගූගල්

අප දැන් යාත්‍රා කරණ්නේ චන්ද්‍රිකා කුමාරණතුංග මාවතෙන් හැරී ඕකිඩ් රෙසිඩන්ස් නිවස්නය දෙසට දිවෙන මාර්ගයට සමාන්තරව වතු පිටි , වැටවල් උඩිනි.

වතුර නැති දාට බුදු පිළිමය ලඟින් හැරී. අනුග්‍රහය ගූගල්

 බුදු පිළිමයේ  පාදම තෙක් වතුර පිරී තිබුනි. ඡායා රූපයේ අසල නවතා ඇති මොටර් රථයෙන් වතුර මට්ටම ගැන දළ නිමානයකට එළඹිය හැක. 

වතුර බොර පැහැවී ඇති හෙයින් අප ගමන් කරන්නේ අව්ට පෙනෙන තැඹිළි ගස්, ලයිට් කනු යනාදි සලකුනු  ප්‍රයෝජනයට ගනිමින්ය. වේලාව හවස 1.00-2.00 පමන ඇත.

හාත්පසම වැහි බීරිමය. පරිසරය මන්දාලෝකයෙන් වැසී යමින්ය. අපදැන් කයාකය නියමිත මාර්ගයට ගත යුතුව ඇත. අප තැඹිළි ගස් පේලිය පසුකොට  ලයිට්කනු අද්දර බලා සෙමෙන් සෙමෙන් හබල් ගෑවෙමු.

එකවරම කයාකය දිය යට යමක වැදී නතර විය . යාත්‍රාව මදක් හෝ ඉදිරියට හෝ පසුපසට ගැනීමට නොහැකි වනසේ සිරවී ඇත.

සමාන්යයෙන් මෙසේ සිරවූ විට එය ගලවා ගැනීමට එක් අයෙකු හෝ දෙදෙනාම හෝ දියට බැසිය යුතුය. එය කෙතරම් ගැඹුරු දියක් වුවද ගැටළුවක් නොවන්නේ කයාකයට ගොඩවීමට පෙර සියල්ලන්ම ජීවිතාරක්ෂක කබා වලින් සන්නාහ සන්නද්ධ වී සිටීමය. 

කයාකයක සිට සැබැවින්ම දියට බැසීමක් නැත. එයකිසියම් විදියකට දියට ලිස්සායාමක් හෝ අත් දෙකට වාරුගෙන දියට පැනීමකි සිදුවන්නේ. දියේ සිට කයාකය මතට නැගීම හුදෙක් පැනීමක්ම විය යුතුය.එය ගසකට නගින සේ  එල්ලීගෙන කලහැකි දෙයක් නොවේ.එසේ නගින්නට ගියවිට කයාකය පෙරලීමකට ලක් විය හැක. ආධුනිකයකු කයාකයට ගොඩවන්නට් යනවිට බොහෝ සෙයින් කලබල වන්නේ එය ටිකෙන් ටික පහලට ගසාගෙන යන බැවිනි. එහෙත් ගං වතුර වැනි නිසල ජලයේදී මේ තිගැස්ම අවම වේ.

ගලක සිරවී ඇති විට හබලින් යාන්තමින් තල්ලුකර බැලිය හැක. මෙහිදී “යාන්තමින්” යන විශේෂනය යෙදුවේ   පදින්නට තියෙන හබල කඩාගනීවියන බියෙන්‍ය. නමුත් මෙම ස්ථානයේ හබල තියා රුකුල් ගන්න්නට දෙයක් නොමැත. කරන්නට ඉතිරිව ඇත්තේ ජලයට බැස සොයා බැලීමට පමනි .

 බසින්නට සුදුසුම තැනැත්තා අන් කවරෙක්වත් නොව මෙතෙක් මැදටවී පැමිනි වසිකය.

“වසික පොඩ්ඩක් බැහැලා බලන්න !” මම කීවෙමි .

එසේ කියා නිකමටමෙන් නැවත ජලය දෙස බැලීමි. මා දියයට දුටුවේ කුමක්ද !? 

ජල තලයට අඩියකට පමන යටින් වූයේ තියුනුව උල් කරණ ලද යකඩ කූරු අඟල් හයෙන් හයට  සවිකොටතිබූ යකඩ වැටකි !

 මා කෑගසා වසිකව නැවැත්වූයෙමි. මා එය යාන්තමින් වත් නුදුටුවානම් වසික පනින්නේ යකඩ උල් මතටය!

මෙන්න ඒ යකඩ උල් සහිත වැට! අනුග්‍රහය ගූගල්

ඉන් පසු වැටට හබල තියා වාරු ගෙන එම මර උගුලෙන් වියෝ විය. ඉන් පසු එතැනින් ඕකිඩ් රෙසිඩන්ස්  නිවාස සංකීර්ණයට ගොස් බැලූවිට එහි කිසිවෙකු සිරවී නොසිටියහ. 

නිවාස සං කීර්ණය දෙසට. අනුග්‍රහය ගූගල්

අති මහත් බහුතරය මහල් නිවාසයෙන් ඉවත්වී ඇති අතර එය පසුපස පැත්තෙන් පාරක් තනා  ගෙන තිබුනි. එතැනින් වතුර බෝතලයක් ඉල්ලාගෙන් බී නැවත එන්නට හැරුණි. වෙනසකට තිබුනේ වසිකත් පසිඳුත් සුහද මාරුවක් කරගෙන තිබීමය .  

A- මාළඹේ කඩුවෙල මාර්ගයෙන් චන්ද්‍රිකා කුමාරනතුංග මාවත පටන්ගන්නා ස්ථානය.

B- ඉහතඡායාරූපයක දැක්වෙන සයිටමය තියෙන ඉසව්ව. 

C- බුදු පිළිමය. 

  

ඒ ක්‍රියාන්විතයෙන් ඉක්බිතිව අප මාලඹෙන් ඉවතට ඇදෙමින් විය. මාගේ දූරකථනය නාද විය.

 "ඔෆිස් එකෙන්!" මට කියැවින.

 "කොහෙද ඔයාල ඉන්නේ?" ඒ අපේ එච් ආර් එකේ මිසීගේ මිහිරි නාදයය.

"ඇයි මිසී මොනවද වෙන්න ඕන? "

මා සමග  දිගටම යන්න එන්න