268. "පාරෙ ගැටුනු දෙමස්සිනෝ ! " (ශනිදා දහයට VII)

 ලොරි පොඩ්ඩා ඇදගෙන යන ට්‍රේලරේ

"නිදීගේ පංචතන්ත්‍රය" ලියන අපගේ බ්ලොග් සොයුරු නිමල් දිසානායකගේ මවගේ අභාවය පිළිබඳව කන වැකුනේ "කොලොම්පුරේ" අසංගගේ හඬිනි.

ඒ වන විටත් මේ වන විටත් මා සිටින්නේ යටියන්තොට හක්බෙල්ලාවකය.

මාගේ පාරම්පරික මහ ගෙය දැනට කාලයක සිට ජරා ජීර්ණ වී ඇතිහෙයින් එය යම් පමණකට හෝ ගොඩ දමා ගැනීමට ආරම්භ කල ව්‍යාපෘථියකට මා පැටලී සිටින්නේ පසුගිය සඳුදා සිටය.

මේ නිසාම නිමල් දිසානායක සොයුරාගේ මවට සුව නින්දක් පැතීම කිරීමට සිදුවූයේ මෙහි සිටමය.

"ශනිදා දහයට" බ්ලොග් කථිකාව හා වැඩ සටහන පටන් ගත්දා සිට මා එතෙක් ලියමින් සිටි "බ්ලොග් වැල්" නවතා දැමුවෙමි.

ඒ වෙනුවට කුඩා බ්ලොග් පෝස්ටු ලියන්නට උත්සාහ කෙලෙමි.

අද මේ ලියන්නේ "ඇන් ඇක්සිඩන්ට්" බ්ලොග් වැලේ තවත් එක් කථාවක් වුවත් එය තනිකර රස විඳිය හැකි බැවින් මෙසේ ලියා තබමි,

මේ සිද්ධිය වෙලා වසර දෙක තුනක් පමණ ඇති.

බොහෝ කාලයක සිට මා සතුව ෆෝ වීල් ඩ්‍රයිව් රථයක් ඇති සේම එයට ඇඳාගෙන යාහැකි ට්‍රේලරයක්ද තිබුනි.

බරැති කොන්ක්‍රීට් කුට්ටි, කම්බිකනු, H අයන් යකඩ වැනිදේ පැටවීමට මා යොදා ගත්තේ ට්‍රේලරයයි. එමගින් ෆෝ වීල් රථයේ ඩෙක් එක, තට්ටුව හෙවත් බක්කියේ පතුල සහ අවශේෂ වටාපිටාව ආරක්ෂාවීම කෙරුනි.

මෙම ට්‍රේලරයට වෙනමම ආදායම් බලපත්‍රයක් හෝ රක්ෂණ සහතිකයක් නොතිබුනි. 

මේ ගැන සොයා බැලීමේදී 750kg වලට වඩා තාර බර අඩු ට්‍රේලර සඳහා එවන් ලිපි ලේඛණ අනවශ්‍ය බව බොහෝ දෙනා පැවසූවද මේ පිළිබඳව නිවැරදි තොරතුරක් මා සතුව නොමැත.

Pintle Hook

Ball Coupling

මෙවන් කුඩා ට්‍රේලර ප්‍රධාන වාහනයට අමුනා ගැනීමට නොයෙක් නොයෙක් උපක්‍රම ඇත. ඒවාට අවශ්‍ය සියළු අංගෝපාංග මා සතුව ඇතත් මෙම අදාල ට්‍රේලරය අමුනා ගැනීමට මා යොදාගෙන තිබුනේ ඉතා සරල උපක්‍රමයකි. 

ඉතා සරල උපක්‍රමය

වෙනත් රටවල ට්‍රේලරයේ පසුපසට සියළුම සංඥා ලාම්පු තිබිය යුතු උවද "ලෝකෙං උතුං රටේ" ඒ කරදර නොමැත. ඔබ මෙනෙහි කර බලන්න ලොකු කුඩා, රෝද දෙකේ, හතරේ අත්ට්‍රැක්ටර් මහ ට්‍රැක්ටර් කිසිදු ට්‍රේලරයක පසුපස සංඥා ලාම්පු ඇතිද කියා!?

කිසිවක ඒවා නැත!

පවර් සොකට් 

ඒ සඳහා උපක්‍රම සහ අංගෝපාංග ද මා සතුව ඇතත් මාගේ දිළිඳු ට්‍රේලරය ඉදිරියේ නවීකරණට කිරීමට ඇති බැවින් ඒවා සවිකොට නොමැත!

මාගේ ට්‍රේලරයද හුදෙක් සාම්ප්‍රදායික එකක්ම විය!

මෙම සිද්ධියට අදාල දිනයට දින කිහිපයකට පෙර මා ට්‍රේලරයද අමුනාගෙන කඩවතින් යටියන්තොට බලා පිටත් වූවේ H අයන් (H Iron) මහ බරක් පටවා ගෙනය. එය ටොන් එකකට වැඩි බරක් වූ බව මාගේ විශ්වාසයයි.

H අයිරන්

 (මෙහෙම තමයි ව්‍යවහාරය )

නොයෙක් නොයෙක් දිග පලලි යුතු H අයන් ටික ප්‍රවේසමෙන් යටියන්තොටට ප්‍රවාහනය කල මා නැවත කඩවත බලා හැරුනේ දින දෙකකට පසු රාත්‍රී අටට පමණය.

ට්‍රේලරය අමුනා ඇති බැවින් ඉතා සැළකිල්ලෙන් සෙමෙන් ගමන් ගත් මා කරවණැල්ල, රුවන්වැල්ල, ගෝනගල්දෙනිය, ගල්බැම්ම, නඩුවත්ත, මිල්ලතේ හංදිය, කිරිඳිවැල, තුංමං හංදිය, වතුරුගම,  පසුකොට වැලිවේරියට පැමිණෙන  විට තරමක් රෑබෝ වී තිබුනි. වේලාව රාත්‍රී  10 කිට්ටුවී තිබුනු අතර හාත්පස  අඳුර; අතරින් පතර තිබුනු අතර වීදි ලාම්පු හා වැලිවේරිය නගරයේ කඩ සාප්පු වලින් තරමක් ආලෝකමත්වී තිබුනි. 

වැලිවේරිය හංදියෙන් ඇඹරළුව පාරේ; එනම් නුවර පාරේ කන්ද කපාපු හංදිය (කිරිල්ලවල) දෙසට මා හැරුනෙමි.

අදටත් මේ  ලියන මොහොතේදී වත් නිමවා නැති එම මාර්ගය; ඒ දිනවල ප්‍රථිසංස්කරණයන් සඳහා;  මුළුමනින්ම කඩා බිඳ දමා තිබුනි.

තැනෙක මහ වලකි. තවත් තැනක මෝටර්ග්‍රේඩරයේ නගුලෙන් හාන ලද නගුල් පාරවල් ය. තවත් තැනක මැටල් කඳුය. බෝක්කු අසල ඒවා ප්‍රථිසංස්කරණයන් සඳහා ගෙන ආ විසල් හියුම් පයිප්පය. ඒ තැන් වල මුළුමනින්ම හාරා දමා සැම තැන විසිරුණු පස් හා මැටිය.

කොටින්ම එතැන පැවතියේ පාරක් තිබූ තැනක් විනා පාරක් නොවීය!

ඇඹරළුව පාරේ මා කිලෝ මීටර 4ක පමණ දුරක් පැමින දිවුල් ගහ මුල හංදියෙන් හැරී මා පැමිණිය යුතුය.

පෙර කී පාරක් පැවති සළකුණු ඔස්සේ මා වඩ වඩාත් පරිස්සම්ව, පරීක්ෂාකාරීම ධවනයේ යෙදේ.

එකවරම පසු පසින් තියුණු ආලෝක ධාරවක් මගින් පාර එකළු කලේය.

පසුපස බලන කණ්නාඩියෙන් බැලූ විට දිස් වූයේ නවීන කුඩා වාහනයක ප්‍රධාන පහන් එළි යුගලයේ දීප්තියය!

සාමාන්‍ය ධාවනයේදී විශේෂයෙන් වීදි ලාම්පු එළි පවතින තරමක් හෝ ජනාකීර්ණ හෝ වාහන ගැවසී ගත් මාර්ගයක රිය ධාවනයේදී අප ප්‍රධාන පහන් "ඇඳිරි" (Dim Headlight) කරගත යුතුවේ. එය නීතියක්ද නො එසේනම් රීතියක්ද කියා මා පැහැදිලිවම නොදන්නා මුත් එය රිය පැදවීමේ ආචාර ධර්මයනට එකඟ කාරණයක් ය.

ඔහු මාගේ රථයට කිට්ටු කල සැණින් නලාව මොර දෙවන්නට පටන් ගත්තේය!

ඒ මොහොතේ මා ධාවනය කලේ මාර්ගයේ මැදින් විය හැක. එහෙත් ඒ එම මාර්ගයට උචිත ආකාරයය! තවත් මොහොතකදී කිසිදු ඉඩක් නොමැති ස්ථානයකදී මාගේ රථය පසුකොට යාමට උත්සාහ ගත්තේය. මාර්ගයේ කිසිදු ඉඩක් නොමැති ස්ථාන කිහිපයකදී ඔහු මා පසුකොට ධාවනය කිරීමට උත්සාහ කොට අවසානයේ ලැබුනු කුඩා අවසරයකදී ගල මුල්, වලවල් උඩින් ධාවනය කොට මා පසු කරණ ලදී. 

මා පසුකොට යන අවස්ථාවේදී හේ නොසරුප් වදන්  රැසකින් සංග්‍රහ කිරීමටද අමතක නොකලේය.

එම වාහනය කුඩා Suzuki Wagon R රථයකි. 

වර්ණය සුදු පැහැතිය. 

මා පසු කල සැණින් වහු තම රථය මාර්ගය මැදට ගෙන එකවරම නැවැත්තුවේය. 

මාගේ ට්‍රක් රථය එහි නොගැටී බේරුනේ අවසාන මොහොතේය!

එතැන් පටන් මාගේ මාර්ගය අවහිර කරමින් ගමන් කිරීමට පටන් ගත්තේය.

මාගේ ඉවසීමේ සීමාව කරටියටම පැමිණියේය.

මා මෙම කුඩා මෝටර් රථයට ඉස්සර කිරීමට අවස්ථා කිහිපයකදී උත්සාහ කල මුත් ඒයට ඔහු කිසිදු අවස්ථාවක් ලබා නොදී පාර පුරා සිග් සැග් ධාවනයේ යෙදුනි. 

දරදඬු ෆෝ විල් රථයටද ධාවනයේ දැඩි අපහසු තාවයක් ගෙන දුන් වලවල් මඩ කඩිතිගල් මුල් උඩින් ඔහු ධාවනයේය. එය කිසිදා අපේක්ෂා කල නොහැකි තත්වයකි. 

මෙසේ ගමන් කරද්දී එක වර මාගේ ට්‍රේලරයෙන් නුපුරුදු හඬක් නැගීය.

එම වේගයෙන්ම මා මොහොතක් ධාවනය කොට පාර මැදම ට්‍රක් රථය නවතා බැස බැලීය.

ජොකී වීලය වෙනුවට සකසා තිබූ සරළ උපක්‍රමය අගුලෙන් ගැලවී බිම ඇතිල්ලෙමින් ය.

සාමාන්‍යයෙන් ට්‍රේලරයක් ප්‍රධාන වාහනයෙන් ගලවා තබන අවස්ථාවේදී; ට්‍රේලරය තිරස්ව පවත්වාගැනීම සඳහා ජොකී වීලය සහිත එකලස ප්‍රයෝජනයට ගනී.

ජොකී වීලය

මෙයට උඩින් සවිකොට ඇති හැඬලය කරකැවීමෙන් උස් පහත් කල හැකිවන අතර ට්‍රේලරයට බර පැටවීමෙන් පසු එහි හිච් එක (ප්‍රධාන වාහනයට සවිකරණ ගුණ්ඩුව හෝ බෝල් කප්ලීනය ) ප්‍රධාන වාහනයේ කොක්ක හෝ ඇමුණුමට සමාන්තරව තබා ගැනීමට මෙය උපකාරී වේ. එසේ නොමැති වුවහොත් බර පැටවීමෙන් පසු එය මහත් වැර වෑයමෙන් යුතුව ප්‍රධාන වාහනයේ ඇමුණුමට සමාන්තර වන ලෙස එසවිය යුතු වේ. ප්‍රධාන වාහනය සහ ට්‍රේලරය අමුණා ගත් පසු ජොකී වීලය සහිත් එකලස නැවත හැඬලය කරකවා ඔසවා ගැනීමට හෝ නවා අකුලා ගැනීමට හැකි වන සේ  නිපදවා ඇත.

මාගේ ට්‍රේලරයට අදටත් සවිකොට  ඇත්තේ මීටත් වඩා නොදියුනු උපක්‍රමයකි. නමුත් මෙම තාක්ශනය මය.

වලවල් සහ අගල් වල වැටීමෙන් මෙම සරල ඇටවුමේ අගුල ලෙස ක්‍රියා කර කඩ ඇනය අස්ථානගතවී තිබුනි. වාහනය ඉදිරියට ධාවනය කිරීමටනම් මෙය ගලවා ඉවත් කල යුත්වේ. ට්‍රේලරය ට්‍රක් රථයෙන් ගලවා මහත් වෙහෙසකින් යුතුව පසු පසට ගෙන ඇටවුම ගලවා ට්‍රක් රථය තුලට දමා නැවත ට්‍රේලරය අමුනා ගත් මම යලිත් ගමන් ඇරඹීමි.

මේවන විට මම අධික ලෙස වෙහෙස වී සිටියෙමි. ඒ ශාරීරිකව පමණක් නොව මානසිකවත් ය. සාමාන්‍යයෙන් Teepeeයට යන ගමන සහ ආපිට එන ගමන මා විඳින්නෙමි. සිලින්ඩර හයේ 4000CC ඇන්ජිමේ නාදයට සවන් දෙමින් සිහින් හඬින් ගීතයක් මුමුණමින් ට්‍රක් රථය පැදවීම මාගේ සිරිතය. එමගින් ගමනේ විඩාව අමතක වී යයි. රුවන්වැල්ලේ සිට ගෝනගල්දෙනිය හරහා රබර් වතු මැද්දෙන් කඳු හා වංගු පිරුණු මාර්ගයේ ගමන විටෙක භාවනාවක් මෙනි.

එම පරිසරය තුලින් ලබන මානසික උද්දාමය එලෙසින නිවෙස තෙක් පවත්වාගෙන යාමට නම් "කඩි කුලප්පුව" වැළඳ නොගැනීමෙන් යුතුව රිය පැදවිය යුතුවේ. මුළුගමනින් 95% පමණ එලෙස භාවනායෝගීව පැමිණි මා ඉදිරියට අලව් යකෙකු පැමිණ ඇත!

නැවත ගමන ඇරඹූ මම ගමන් කලේ සුපුරුදු සරළ වේගයෙනි. 

අලව් යකු මග ඇරීමට මට අවශ්‍යවී තිබුනි!

තව දුරටත් සටන් වැදීමට හෝ තරග කිරීමට මට කිසිදු ඕනෑ කමක් තිබුනේම නැත.

වැලිවේරිය සිට ඇඹරළුව දෙසට එන මාර්ගය තරමක දඟර ගැසුනු සේයාවකි.

වංගු රැසකි.

මම ට්‍රක් රථය එක් වංගුවකින් ගමන් කොට මෑත් වූවා පමණි.

ආලවක මා එන තුරු පාර මැද නතර කරගෙනය. 

මා සෙමෙන් එයට කිට්ටු කරද්දීම ඔහු නැවත පාර මැදට ගෙන සුපුරුදු සිග් සැග් ගමන ඇරඹීය.

"මේ වාහනෙයේ කී දෙනෙක් ඇතිද?" සිතා ගත නොහැක.

මාගේ වාහනේ ආසනය පසුපස ජැක් ලීවරය ඇත. එය තරමක් සිහින් වූවාට අවස්ථානුකූලව පාවිච්චි කල හැකි සුපිරි මෙවලමකි.

එසේම වාහනයේ ලාච්චුව (Cubby hole) තුල රම්බෝ කුලයේ පිහියකි.

මම වාහනය පදවමින්ම ආසනය පසුපසට වම් අත දමා ජැක් ලීවරය ඇත්දැයි තහවුරු කර ගත්තෙමි.

ජැක් ලීවරයේ සිසිල් පහස අතට දැනුනි.

"බඩු" ඇත.

රියැදුරු ආසනයේ වමට බරවූ මම; ලාච්චුව විවර කොට දඩයම් පිහියද ඇත්දැයි තහවුරු කර ගත්තෙමි.

එයද ඇත.

සීරුවට එය අතට ගෙන ලාච්චුව වසා දමා රියැදුරු ආසනයත් එම පස දොරත් අතර තබා ගත්තෙමි.

මේ වන විටත් Wagon R රථය ඉදිරියෙන් ගමන් ගනී. මම තරග වැදීමෙන් තොරව පසු පසින් ගමනේය.

මගේ සූදානම කිසියම් හෝ අවස්ථාවකදී ඔහු පාර හරස් කරනු ඇතැයි කියාය. 

එසේම ඊළඟ මොහොතේ මා ට්‍රේලරය අමතක කොට මේ වාහනය පසු කරන්නටම සිතා ගත්තේය. එහිදී සිදුවිය හැකි ඕනෑම අලාභයක් සම්බන්ධයෙන් පිළිතුරු දීමට මා සූදානමින් ය.

පාර එහෙම පිටින්ම ගන අඳුරේය. පිළිසකර කිරීම් වෙනුවෙන් විදුලි පරිපත ගලවා දමා ඇති සේයාවකි!

මම උපක්‍රමිකව ට්‍රක් රථයේ ප්‍රධාන පහන් නිවා දැමුවෙමි.

Wagon R රථයේ උන්මත්තකයා හට ට්‍රක් රථය සොයා ගැනීමට නොහැක.

මාගේ උපක්‍රමය එකවර වම් පසින්  ධාවනය කොට ඉදිරියට ගැනීමය!

මේ සඳහා කුඩා අවකාශයක් ලැබෙනා තුරු සිටිය යුතුය. ට්‍රක් රථයේ එන්ජිම සැර නොදැමිය යුතුය. එහි ගර්ජනාවට මාගේ සියළු උපක්‍රමයන් විනාශ කර දැමීමට හැකියාවක් ඇත.

මේ සියළු දේ මෙසේ සිදුවන්නේ නැවතී සිට නොව ගමනක යෙදෙමින් ය. එයින් මෙයින් Wagon R රථයේ ප්‍රධාන ආලෝක ධාරවෙන් සුභ නිමිත්තක් පෙනේ. ඒ වෙන කිසිවක් නොව මෙම මාර්ගයෙන් මා ගමන් කල යුතු අතුරු මාර්ගය බෙදෙන සංධිස්ථානය මීටර 100ක් දුරිනි. හැමදේම වන්නේ හොඳටය!

මෙම මාර්ගයෙන් මා වමට හැරිය යුතු වේ.

මේ කරදර කාරයා ඉදිරියටම ගමන් කරණු ඇත. මේ උගේත් මගේත් ජීවිතවල නොම්මර එකේම සංධිස්ථානයක් විය යුතුය.

මා අද දවසේ ජීවිතයක් බේරා ගත්තෙමි. ඒ කාගේවත් නොව මා වෙතින් ගුටිකා මැරුම් කෑමට නියමිතව සිටි උගේය!

තවතෙකෙකු හිරේ විලංගුවේ වැටීමෙන් ගලවා ගත්තෙමි.

ඒ අනෙකෙකු නොව මා මය!

එම මාර්ගයේ මීටර 300ක් පමණ ගමන් කිරීමෙන් තවත් කුඩා හංදියක් හමුවේ.

එතැනින් දකුණට හැරී ගමන් කල යුතුවේ. 

මම හැරීම් දෙකම අංශක 90වේ තියුණු හැරීම්ය.

ඉන් පලමුවැන්න හැරෙන්නේ කුඩා බෑවුමකටය. 

ඊළඟ නිමේශයේ සිදුවූ දේ සිතා ගත හැකිද?

ඔව්  ඒකම තමයි!

මේ මනුස්සයාද වමට හැරවූවේය!

මාගේ සිත තුල; පරක් කොට; යාන්තමින් නිදි ගන්වා සිටි යක්ෂයා යලිත් අවදි විය.

ඔහු වමට අහරවනවාත් සමගම; මා එකවරම  මාගේ සැලසුම ක්‍රියාත්මක කලේය.

වැගන් ආර් රථය වමට හරවනවාත් සමග සෑදුනු කුඩා ඉඩෙන්  විදුලි වේගයෙන් මම ට්‍රක් රථය හැරවූවෙමි. හරවා ඉදිරියට ගත් සැනින් ඔහුට පාඩමක් ඉගැන්වීමට තිබුනු සිත වෙනස් වී ගියේය. මන්ද මාගේ නිවසට මෙතැන් සිට ඇත්තේ කිලෝ මීටර 3ක පමණ දුරකි. මේ ප්‍රදේශයේ සිදුවන ඕනෑම අකටයුත්තක් ගෙදරට බැක් ෆයර් වීමට ඇත්තේ සුවිශාල ඉඩ කඩකි.

"පිටට චන්ඩි කම් එපා - ගමට වල් කම් එපා!" යනු පැරණි බහුශෘතයින් පවසා ඇත්තේ කට කහනවට නොවේය.

සිදුකරණ්නට සිතා සිටියේ "වල් කමක්" නොවුනත් "කුපාඩි කමකි"!

කුපාඩි = කු+පඬි= අනුවණ

අනෙක් අතට මට අවශ්‍ය ඉලක්කය සපුරා ගත් පසු තවදුරටත් තරග වැදීමට මා තුල ඇත්තේ ඇල් මැරුණු බවකි.

එතැන් සිට අපගේ නිවස තෙක්ම ඇත්තේ කාපට් කල පටු පාරකි. 

ඉදිරියේ දෙවන තුං මං හංදියෙන් දකුණට හැරීමට තිබේ. පෙර

කී පරිදි මෙම කුඩා මංසංධි දෙක අතර ඇත්තේ මීටර 300 ක පමණ දුරකි. පෙරකී පළමු හංදියෙන් පහලට වූ බෑවුම කරණ කොටගෙන ට්‍රක් රිය ඊගහ සේ දුවයි. ඒ සමගම ක්‍රියාත්මකවූ Wagon R රියද මා පසු පස එළවීමට පටන් ගත්තේය.

දෙවෙනි හංදියෙන් මා ගිය වේගයෙන්ම දකුණට හැරවීය.

මා සතු ට්‍රේලරය ඉතා ඉහල ස්ථායී තාවයක් ඇති එකකි. ඒ නිසාම දෝ ට්‍රේලරයද ගොනා පසුපස යන කරත්තය මෙන් හැරී ආවේය. (ඇත්තම කියනවා නම් එන්නට ඇති ය!)

ඒ හැරවීම සමගම ඉදිරියේ  දිස්වූයේ මහ පාරේ හොඳින් ඇඳ පැළඳ ගත් පිරිසකි!

ඒ අසල නිවස නෙක වර්ණයෙන් හෙබි විදුලි බුබුළු වලින් සරසා ඇත.

කොටින්ම සිංහලෙන් පවසනවානම් පාටියක් හෙවත් සාදයකි!

ඊළඟ තත්පරේ පාරේ දකුණු පස නවතා තිබුනු ත්‍රී වීලරය පාර මැද්දේම U වංගුවක් ගසා අනෙක් පසට ගත්තේය!

පිරිස බේරා ගනිමින් ත්‍රී වීලරයද නොගැටී ට්‍රක් රිය මා දකුණු පසට ගෙන එක්ෂණයෙන් නවත්වා ගත්තේය.

මං සංධියේ වම් පසින් ගත් රිය මේ වන විට පාරේ වම් පසට මුහුණ ලා නවත්වා ඇතිමුත් ට්‍රේලරයේ අන්තිම කෙළවර තවමත් පාරේ වම් පසය. කොටින්ම පාර මුළුමණින්ම අවහිරවී ඇත. ඊළඟ මිලි තත්පරයේදී මහා හඬක් පසු පසින් ඇසුනි. ට්‍රක් රිය ඉදිරියට ගැස්සී ගියේය.

පිරිස තුෂ්නිම්බූත වීය!

මම එකවර වාහනයේ එන්ජිම නොනවත්වා නැවතුම් තිරිංගය (අත් රෝධක) ක්‍රියාත්මක කොට බිමට පැන්නෙමි.

Wagon R රථය මාගේ ට්‍රේලරයේ පසුපස සිඹ නොව විකාගෙනය!

ෂෙල්, බෆර්, මඩ්ගාඩ්, හෙඩ් ලෑම්ප් සපෝර්ට් පැනල්,  රෙඩියේටර්, ඒ සී කන්ඩෙන්සර් ආදී මෙකී නොකී  සියල්ල ඇඹරී ගොසිනි.

"අම්මට සිරි!" මටම කියැවින. මේ ට්‍රේලරයේ පසුපස කිසිදු විදුලි පහනක් නොමැත! 

"මේක නම් සුපිරිම අච්චුවක් කන්න වෙන සීන් එකක්!" මම මටම කියා ගත්තෙමි!

ඊළඟ මොහොතේ වැගන් ආර් රථයේ දොර ඇරුනි!

එයින් එළිය බැස්සේ සුදු පැහැත් කලිසමක් හා නෙක මෝස්තරයන්ගෙන් අලංකාර වූ කමිසයක් ඇඳ කළු සපත්තු දැමූ 6 X 4 ඩයල් එකකි!.

ඔහු දොරින් එළියට බැස ගත් වනම දොරටම වාරු විය!

ඔහුට කෙළින් සිටීමට වත් හැකියාවක් නොමැත!

"ඔයා බීලා නේද?" මා පලාතටම ඇසෙන්නට ඇසුවෙමි!

"ඔව් බං මම බීලා! උඹ මාව අඳුනන්නේ නෑ වගේනෙ කථා කරණ්නේ? මට ඉන්ශුවරන්ස් එකට කථා කරන්නෝන!" ඇල්කොලික් ස්වරයෙන් ඔහු මහ හයියෙන් කෑ ගැසීය.

"අම්මට සිරි මාව දන්නවා?" මගේ දෙපතුල සිට සිහින් හිරි වැටීමක් ඇඟ පුරා දිව ගියේය! මම ඒ බව නොහඟවා නැවත ඔහුව ඇමතූවෙමි. මේ වන විට ත්‍රී වීලරයේ නගින්න ආ පිරිස එහි නැග වේගයෙන් පලා ගියේය! එහෙත් එතැන තවත් 10 - 15 ක් රැඳී සිටියෝය.

"මොන දේ කරණ්නත් බීපු නැති සිහියක් පතක් තියෙන එකෙක් ඔය මගුල එලවගෙන ආවා කියපං! නැත්නං උඹට වෙන නඩුවක්!" මම කීවෙමි.

ඔහු ඊට අවනත වීමක් පෙනුනේ නැත. යලිත් ඔහු කෑගැසීමට පටං ගත්තේය.

"අඩෝ උබ සුරවීර මහත්තයාගේ පුතා නේ ? උඹ දන්නේ නෑ වගේ ඉන්නේ!? මොනා හරි කරපං යකෝ!"

මගේ මතකයට එන  එකදු "සුර වීරයෙක්" අපේ පරම්පරාවේ නැත! සුපිරිය! සුප්පා සුපිරිය!! 

"මූ මට රැවටිලාය!" මගේ යටිසිත මට තෝරා බේරා දුන්නේ ක්ෂණිකවය.

"උඹ ඕන දෙයක් කර ගනිං! මම යනවා!!" මම ගත් කටටම කීවේය.

"අඩෝ XX බල්ලා! තෝ මගේ මස්සිනා වෙලා මාව දාලා යනවද? උඹ මහ පරයෙක් යකෝ! තෝ මගෙ නංගි බැන්ද එකා!" 

වැඩේ එළම එළය. ඒ ගමන මේ යකා සිතා ඉන්නේ; මං; උගේ මස්සිනා කියාය. එතැන සිටි පිරිස දියාරු වී ගියේය. කාලෙකින් ලැබෙන අනගි භවනීය චාන්ස් එකක් වන; ෆුල් සීරියල් වලියක් බල කියා ගන්න තිබෙන අවස්ථාව නැතිව ගිය බව වටේ දනෝ වටහා ගත්තෝය! "මේක මේ දෙමස්සිනාලාගේ කේස් එකක් හෙවත් පවුලේ වලියක්" බව උන් තේරුම ගන්නට ඇති!

"හරි උඹ ඕන දෙයක් කර ගනිං. මං  යනවා. වෙන්න ඕන දෙයක් තියේ නං හෙට උදේ ගෙදරට වරේං!!"

මම ට්‍රක් රියට නැග්ගේ ක්ලච් එක පාගාගෙනමද මන්දා! මොහොතින් පළමු ගියරයට ගියර් පෙට්ටිය සකසා ක්ලච් එක අත ඇරියෙමි.

ට්‍රේලරයේ පසුපස ඇමිණී තිබුනු ෂෙල්, බෆර්, මඩ්ගාඩ්, හෙඩ් ලෑම්ප් සපෝර්ට් පැනල්,  රෙඩියේටර්, ඒ සී කන්ඩෙන්සර් ආදී මෙකී නොකී සියල්ලෙන් කුමන හෝ කොටස් කිහිපයක් සමග වාහනය ඉදිරියට ඇදීමට පටන් ගත්තේ තවත් විසල් හඬක් හා කෙඳිරිල්ලක් නගාගෙනය. ඊළඟ මොහොතේ ඒ කොටස අතහැරුනු බවක් දැනුනි. 

මා කිසිදාක ට්‍රක් රිය නොපැදවූ වේගයකින් කිලෝ මීටරයක් පමණ ගමන් කොට; යොදා ගත හැකි සියළු අතු පාරවල් අතුරු මාර්ග `පාළු සොහොන් පිටි, රබර් වතු, බඩ වැටි අස්සෙන් මුස්සෙන් දමා ගෙන "මගෙ රත්තරන් හෙළේනා කැන්දන් ආ ලෙසින්" නිවස කිට්ටුවට පැමිණියේය. එතැන් සිට කිසිදු වෙනසකින් තොරව ට්‍රේලරය වත්තේ ඉමක සඟවා තබා වාහනය අදාල තැන පාර්ක් කලෙමි.

"මොකද?" බිරිඳ විපිළිසර විය!

"මුකුත් නෑ . . . . ! කාලෙකින් මගේ මස්සිනා හම්බුනා පාරෙදි!" මම ඇඟට නොගෙන කීවෙමි!

"කවුද තිලක් අයියාද? අක්කා හිටියේ නැද්ද? ඉතිං එක්කං එන්න එපායැ!? දැං එනවා කිව්වාද?"

"එයිද කියලා නං හිතන්න බෑ! කෝකටත් කියලා ඒකයි මම ට්‍රේලරේ පේන්නැති තැනක ගැලෙව්වේ!"

"මොකක්!?

මේ පිචෑර් එකත් බලන්න.