49. ගඟක් දිගේ ගිය ගමනක් 9

ගංගා තරණයටඑන්න මගේ ප්‍රිය මිතුරෝ..........................!

ජාතියට බත සපයන මහවැළි නම් මව!

    බොහෝ ලේඛකයින් පෙර වදන ලියන්නේ ; මුල්කෘතිය ලිවීමෙන් පසුවය.

පෙරවදන් කියවීමේදී මේ වග පසක් වෙයි. පසුව නොලීවද ;පෙරවදන සම්පූර්ණ කරන්නේ මුල්කෘතිය ලිවීමෙන් අනතුරුවය. 

“ගඟක් දිගේ ගිය ගමනක්”හෝ එහි පෙරවදන නොහොත් පෙරගමන එවන් වූවක් නොවේ. මන්ද පෙරගමනින් සෑහෙන කලකට පසු කතාවට ප්‍රස්තූථවූ ගමන යන්නට කරුණු යෙදුනෙන් පෙරවදන සම්පූර්ණ කිරීමට අවශ්‍ය තරම් කාලය තිබුනි.

සත්‍ය වශයෙන්ම සිදුවූයේ මුලදී පෙරවදන නොහොත් පෙර ගමන; ප්‍රධාන ගමන යැයි  සිතා  ලියා තැබූවද; දෙවන ගමන යන්නට සූදානම් වෙත්දීම මුල් ගමනට එතෙක් තිබූ වටිනාකම අඩුව ගොස් එය පෙරවදන බවට ස්වයංක්‍රීයව පරිවර්ථනය වීමය!

කැළණි ගං  චාරිකාව නිමාකල දිනයේ පටන් මාගේ මිතුරන් දෙදෙනාගේ ඊළඟ අභිලාෂය වූයේ තවත් එවන්ම වූ ගවේශනයක  යෙදීමය. මෙවන් ගවේශනයක නියම වින්දනයක් ලබන්නට නම් තෝරාගත යුත්තේ කිසියම් ප්‍රථිමාමය අපූර්වත්වයකින් යුත් ගංගාවකි.

එසේ නොමැතිව තමන්ට පහසුවෙන් කල හැකි වූ පමනින්;  ගමන නිමකල විට තමට උපරිම සතුටක් වින්දනයක් ගෙනදෙන්නේ නැත.   

එය; කිසිවෙකු තමන්ගේ අපල උප්ද්‍රවයන්ගෙන් මිදීමට  පිටකොටුවේ බෝධියට  බෝධිපූජාවක්  පවත්වන්නට යනවා වැනිය ! 

කිසිවෙකු පිටකොටුවේ බෝධිය බලන්නට වන්දනා ගමන් යන්නෙද නැත !

ඩීසල් දුමින් සුගන්ධවත්ව , වීදි ලාම්පු එලියෙන් එළිය වී , වට වැස්සෙන් නැහැවෙමින්  සියල් සතට සෙවන සදන ;කපුටන් දහසකට නිවාසය වෙමින් - පිට කොටුවේ බෝ ගස!
(එතකොට මේවා බෝධීන්නාන්සෙලා නොවෙයිද?)

මේ සියලු ගවේශන චාරිකා යනාදිය; කියවන ලද පොත් , නරඹන ලද චිත්‍ර පටි , අසන ලද කථාන්දර  හා සිතේ ඇතිවන සිතුවිළි යනාදිය මත ගොඩනැගෙන , ගොඩනංවන ලද සුන්දර තීන්දු , තීරණ , ක්‍රියාන්විත ලෙස දැක්විය හැක. 

බොහෝ පරිසරයට ආදරය කරණ , ගවේශකයින් සංචාරකයින් මෙවන් ගමනක් සඳහා ගඟක් තෝරා ගැනීමේදී, වැඩි  අවදානමකින් තොරව වැඩි දුරක් ගමන් කිරීමට හැකිවීම, ගමන් මග වැටී ඇති පරිසර පද්ධතිය, වැනි දේ පලමුව සොයා බලති.

මේ සියල්ල සමග නොකී තවත් රහසක් ඇත! ගමන ගිය පසු පෞද්ගලිකව තමන්ටත්; පසුව අන් අය හා  දොඩමළුවනවිට ඒ අයටත් කිසියම් වීරත්වයක්,  අපූර්වත්වයක්, විචිත්‍රත්වයක්, සුන්දර්ත්වයක් ,දැනෙන කතාවක් ගොඩනැංවීමට හැකි ගමනක් විය යුතුමය.

මේවා සියල්ල එකෙක් අයට එකෙක් ප්‍රමාණයන්ගෙන් හැඟෙන දැනෙන ඒවා විනා කිසියම් සම්මත් නීතියක් රීතියක් අනුව ගොඩනැගෙන සිතුවිලි නොවන්නේය ! 

පුද්ගල භාවයන්  වන්නේය !

“අනින ගොනා වැඩට දස්සයි !” යනු පැරණි ආප්තෝපදේශයකි. මින් අදහස්  කරණ්නේ සියළු හීලෑ ගොනුන් අලසයින් යන්න නොවේ.

එසේම මෙවන් වැඩ කරණ්නේද එවන්ම වූ වෙද පොතේ බෙහෙත් නැති ; බටහිර වෛද්‍ය විද්‍යාව තුලින්ද තේරුම් ගැනීමට නොහැකිවූ “මුදල් අමාරුව” වැනිම වූ තවත් රෝගයකින් පෙළෙනවුන්‍ය.

මේවා කල පමනින් නොසිට ඒවා කියවීමෙන්ද; කියවා පමනක් නොසිට ලිවීමෙන්ද; ලියා පමන්ක් නොසිට ඒවා ප්‍රසිද්ධියේ පලකිරීමෙන්ද; “අසනීපයේ” තරම ගැන හුදී ජනයාට සිතාගැනීමට හේතු සපයනවා ඇත.

වැඩක් ඇති දේ එමට තිබියදී මේවා කියවන සහුර්දයන්ටද මේ “ලෙඩ” බෝවීමට

 බොහෝ සෙයින් හේතුවිය හැක ! සමහර විට මේවන විටත් රෝග කාරක 

විෂ බීජ ශරීර ගතවී තිබීමට ද  පුළුවන !

ලංකාවේ යාපන අර්දධ්වීපය ඇතුළු සුලු ප්‍රදේශ කිහිපයක හැරෙන්න ; 

අන් සෑම ප්‍රදේශයකම පාහේ ගංගා ඇළ දොළ දක්නට ලැබේ. එහෙත් ඉන්බොහොමයක් ගලන්නේ නගර ගම්දනව් සිසාරාය.

නම් ගම් ටික  මං දන්නෙත්නෑ!

මෙවන් ගඟක කරණ චාරිකාවක් බොරැල්ල- කොටුව බසයක් පුංචි බොරැල්ලේ ගිනි මද්දහනේ  නවතාගෙන “ඔටුව! ඔටුව!!” ගගා ලෝඩ් කරද්දී; ඒ තුල හිරවී  හිටගෙන  රේඩියෝ එකේ යන  වික්ටර් රත්නායකගේ “සිහිල් සුලං රැල්ලේ….” අහනවා වාගේය. එනිසාම ගලන පරිසරය බෙහෙවින්ම වැදගත් වේ. 

සමහර ගංගා වල වතුර වලට වඩා තියෙන්නේ ගල් පර්වත , වැලිතලා , ආදී බාදකයන්‍ය. රැට වසා තැබෙන නයිට් කඩ  වාගේ ගලා යන ජල ප්‍රවාහයක් නොමැති තැනෙක කෙරෙන  කයාක චාරිකා වල මෙලෝ රහක්  නැත. 

තවත් සමහර ගංගා තනි කෙලින් ; කිසිදු විවිධත්වයකින්  තොරව ගලයි. එවායේ කෙරෙන චාරිකා කරකවන්න බැරි කතුරු ඔංචිල්ලාවේ වාඩිවී  සිටිනවා වාගේය.

මේසියලුම පෙරහන් වලින් පෙරී එන නිල්වලා  වාගේ ඟගක කයාකින් කිරීම කිඹුලන්ට පාටියක් දානවා වගේය!

පාටියට එනගමන්...! 
බිස්කට් පැකට් එකක් ගන්න කඩයක් ලඟ ඉන්න හැළයා!

මේ පිළිබඳ මූලික වටයේ කථිකා  හා දොඩමළුවීම් කෙරෙණ අතරේ ඊළඟ ගමනට සූදානම්ව පිට පොට (Wrong Thread එහෙම නොවේ ; මේ කියන්නේ වලාපට) 

ගසාගෙන සූදානම් වූ අයෙකු සිටියේය. 

ඒ දැනට ඕස්ට්‍රේලියාවේ මෙල්බර්න්හි වසන වසික ය. කැළණි ගවේශනය අවසන් කල හෝරාවේ පටන් ඊළඟ චාරිකාව සඳහා ඔහුවද සහභාගී කරගන්නා ලෙස හේ මාහට දැඩි බලපෑම් එල්ලකරවන්නට විය.   

වසිකයා කම්මලේ කිණිහිරය මත පන්නරය ලබමින්!

එවකට උසස් පෙල විභාගයට සූදානම්ව සිටි ඔහුද පසිඳු මෙන්ම හර්මන් ලූස් කැඩෙට්  වරයෙක්.  තවත් ලෙසකින් පවසනවානම් වසර තිස් ගනනකට පසු කොළඹ නාලන්දා විදුහල හර්මන් ලූස් පලිහ දිනනා අවස්ථා වේදී ඔහුත් ප්ලැටූනයේ ඉදිරි පෙල සාමාජිකයෙක්. එසේම හොඳ පිහිනන්නෙක්, බාලදක්ෂයෙක් , මලල  ක්‍රීඩකයෙක්, ජීවිතාරක්ෂකයෙක් , ඒ සියල්ලටම වඩා හේ නිර්භීත , අතිශයින් විශ්වාසවන්ත ගමන් සගයෙක්.

ගමන සඳහා උචිත “මගක්” තෝරා ගැනීමට  පෙරම  අපේ කණ්ඩායම 4 ක් උනේ මෙලෙසින් .

මේ ගමන ගැන මා සොයා බැලුවේ ඉන්  අනතුරුව.

දිනක් Lakdasun Forum එකේ පිටු අතර සැරිසරණා මොහොතක මානෙත ගැටුනු අපූරු මාතෘකාවක් විය. 

එය දක්වා තිබුනේ සුන්දර යෝජනාවක් මිශ්‍ර කරගත් අභියෝගයක් ලෙසය.

“Mahaweli Expedition” Shall we do ?

මේ එම යෝජනාවයි !

   

http://www.lakdasun.org/forum/index.php?topic=12409.0

මෙම යෝජනාව ගෙනැවිත් තිබුනේ විශ්‍රාමික ගුවන් හමුදා නිළධරයකුවූ ප්‍රියන්ජන් ද   සිල්වා   නමැති අංක එකේ සැරිසරුවා විසිනි.

අප සතුව ඇති ප්‍රියන්ජන්ගේ එකම ඡායාරූපය!
(ගුවන් හමුදාවේ හැඳුනුම් පතින් උපුටා ගන්නා ලදී!)

වරෙක පේදුරු තුඩුවේ සිට දෙවුන්දර තුඩුවට  “පාද යාත්‍රාවක” යෙදුනු ඔහු තවත් වරෙක සංගමන් කන්ද තුඩුවේ සිට කල්පිටිය තෙක් පාපැදියෙන් සැරිසැරූ අයෙක්.

මා මෙම පෝස්ටුව බලන විටත් මෙම යෝජනාවට විවිධ අදහස් යෝජනා රාශියක්  එක්වී තිබුනි. Lakdasun හි වැඩිම කාලයක් හා වැඩිම සහභාගීත්වයකින් යුතුවූ පෝස්ටුව  මෙය  යැයි මට එය කියවාගෙන යනවිට සිතුනි.

 මා පසිඳු  ඇමතිමි.

“මල්ලි මොකද කියන්නෙ ? මෙන්න යනවනම් ගමන ! මම උඹට ලින්ක් එක එව්වා. බලල කෝල් එකක් දියං.. ආ! අම්රාන්ටත් මට කෝල් එකක් දෙන්න කියපං !”

විනාඩි වලින් 10 ක් යන්න ඇති ! කෝල් එකක් පියාඹා ආවේ !

 ඒ පසිඳු ගෙන්‍ය ය.

 ඒකට කථාකරද්දිම තව එකක් පොරොත්තුවෙන්‍ය !  

ඒ කාගෙන්දැයි කියන්නට ඕනෑ නැත! කිසිදු ඇදයක් නැත. 

ඒ අම්රාන්  අතාස් ගෙන්‍ය  .

“අප්පට සිරි එළනෙ !” 

පසිඳු  වැඩේට ලැහැස්තිය. අම්රානුත් එකෙන්මය .

හවස මා  වසිකට ද වැඩේ ගැන යාන්තමින් කිය පෑවේය. 

හරියටම කිව්වොත් මට එවෙලේම ගඟට බහින්න වෙන බව සහතිකය.

අප ගේ මීළඟ ඉලක්කය, ඊළඟ අභිලාශය, අළුත්ම බලාපොරොත්තුව, එකම ප්‍රාර්ථනය වූයේ මහවැළි ගවේශනය ය.

පසුදින මා කන්තෝරුවට ගියේ වැඩ කරන්න  නොවේය. 

මහවැළි ගඟේ දිග පලළ සොයා බැලීමටය.  

මහවැළි ගඟ

ඇය ශ්‍රී ලංකාවේ වැඩිම කාලයක් රටටත් එහි වසන මිනිසුන්ටත්  දිවිහිමියෙන් සේවය කල ජනනායිකාව වූවාය !  

ඇය රැජිනකි කිසිදු දිනෙක කිරුළ නොගිලිහෙන! 

අපගේ ආදී මුතුන් මිත්තෝ ඇය  ඇමතුවේ "මහා වාළුකා නදී" යනුවෙනි. 

කිලෝමීටර 335 ක් දිගැති මෙය ලක්දිව දිගම ගංගාව වේ. හොර්ටන් තැන්නේ කිරිගල් පොත්ත හා තොටුපොලකන්දේ

 ජල පෝෂක වලින් උපත ලබන ඇය 

කෙත්වතු වර්ග කිලෝ මීටර1000ක් අස්වද්දන්නීය. 

ඇයරැජිනක් වන්නේ ඒ නිසාම නොවේ. 

ඇය මහා වන පෙතක් හා එහි වසන මහා සත්ව ගහනයක් ජීවත් කරවන හෙයින්ය.

සතියක් හමාරක් යනවිට

 මා මනෝමයෙන් චාරිකාව දහ දොලොස් වතාවක් ගොස් තිබුනි.   

 සෑම රත්‍රියකම වාගේ 

නිදි වර්ජිතව මා ගමන ගැන මෙනෙහි කලෙමි. 

අද සිතට එන දේට වඩා වෙනස් දෙයක් පසු දින සිතට ගලා ඒ. 

පසුදින එය මා වසිකටත් පසිඳුටත් අඩු වැඩි වශයෙන් කියමි. ඔවුන්ගේ අදහස් වලින් පෝෂනයවූ සිහින ලෝකයක පසුදින රාත්‍රියේ මා සැරි සරමි!

තවත් දින කිහිපයකින් අපගේ අදහස 

මා තවත් මාගේ මිත්‍රයෙකු හට කීවෙමි.

ඒ තෙශාන්ත මුල්කිරිගල වෙතටය. 

තෙශාටත් මේක කලෙක ඉඳන් තිබුනු ආශාවක් ලු !

ගඟේ වාඩියීදී පියාසර කිරීමී පෙර හුරුවකට සහභාගී වී සිටින අතරතුර!
තෙශා!

මේ අනෙකෙකු නොව මීට මාස ගන්නකට පෙර “දවස් දෙකයි! ළිං තිහයි!! තේ පණහක් හැටක් විතර!!! පෝස්ටුවේ කියන තෙශාන්තමය. තෙශාන්ත යනු ඇඟ පුරා ට්‍රිප් කැසිල්ල තියෙන උපන්ගෙයි සංචාරකයෙක්.

බොගවාන්තලාවේ සිට හොර්ටන් තැන්න තෙක් දිවුනු  Bridle Trail නමැති; වසර එකසිය  ගනනකට පෙර  සැඟවගිය ගමන් මග සොයා ගිය ආරම්භක කණ්ඩායමේ සාමාජිකයෙක්. 

ඇම්ම  Grade III (සපිරි ඇම්ම)

තමාගේ Toyota 107 4WD cab  එකෙන් Land Rover Series 2  එකෙන් Honda XR 250 එකෙන් පමනක් නොව ස්ටෑන්ඩර්ඩ් පාපැදියකින්ද කැබිලිත්තේ දේවාලය වඳින්නට ගිය අමුතුම තාලයේ “සතෙක්” ලෙස තෙශාව හඳුන්වන්නට පුළුවන.

 ඇම්ම  Grade II (සුපිරි ඇම්ම)

ඇම්ම  Grade I (සුපිරිම ඇම්ම)

 ප්‍රියන්ජන් ද සිල්වාගේ මිතුරෙකුවූ තෙශාට වන දිවිය හා කඳවුරුදිවිය ගැන තිබුනේ හොඳ කල පුරුද්දක්. බියගම Agio Cigar  දුම්කොල සමාගමේ පරිඝනක අංශයේ සේවයකරණ ඔහු ජීවත් වූයේ මගේ නිවසට කිලෝ මීටර තුන හතරක දුරකින්.

ඔහුට මගේ අදහස කියු පමනින් එයට එකඟ වුනා පමනක් නොව ගමනට ප්‍රියන්ජන්ව එකතුකර ගැනීමේ කාර්‍යයද භාර ගත්තේය.

මහියංගනයේ නිපොන් පාලම ( සකුරා පාලම) 
මෙය මීටර224 දිග වූ අතර 1999 දී මහජන ප්‍රයෝජනයට එක්විය.

මහවැළි ගවේශනයට නොහොත් චාරිකාව සඳහා බොහෝ දෙනා තෝරා ගත්තේ මහියංගනය නිපෝන් පාලම අසල සිට මනම්පිටියේ පාලම තෙක් කිලෝ මීටර 50 කට අධික දුර ප්‍රමානයයි.

 මනම් පිටියෙ 1922 දී පිහිටවූ පාලම. 
(නව පාලම 2007 ඔක්තෝබර් 25  ජනතා අයිතියට පත් කෙරිණි.) 

 මෙයට ප්‍රධාන හේතුව ලෙස මා දකින්නේ එම මුළු දුරම වැටී ඇත්තේ වස්ගමුව ජාතික වනෝද්‍යානය තුළින් වීම විය යුතුය.

මෙම කිලෝ මීටර 72 ගමන් කරණ්නට අවම වශයෙන් දින දෙකක් ගතවීම අනිවාර්‍යය වේ. 

මේ නිසා එක්දිනක් මහා වනාන්තරය තුල කඳවුරු බැදීම කලයුතුම අංගයක් වේ.

මෙවන් පරිසරයක් තුල විශේෂයෙන් අලි ඇතුන් වග වලසුන් කුළු හරකුන්  සිටිනා මහා වනන්තරයක කඳවුරු බැදීමේදී වැදගත්ම සාධකය වන්නේ ආරක්ෂාවයි!

අපේ ලොකු මහත්වරුන් මුන්ගෙ ජාතකේ හොයන නිසා උන් කැලෙට වහං උනා විළි ලැජ්ජාවෙ!

සවස 7 – 8 කණිසමේ සිට පසුදින උදෑසන වන තෙක් මුළු රාත්‍රිය පුරාවට නිදිවර්ජිතව කඳවුර මුර කිරීම කලයුතුම කරුණක් වේ. මේ නිසාම මෙම “මහවැළි ගවේශනය; කැළණි ගඟ දිගේ කල සංචාරය මෙන් පානුයි වතුරයි රැගෙන ගොස් 

කල හැක්කක් නොවන බව ප්‍රථ්‍යක්ෂ වී තිබුනි. මේ නිසාම අපට කණ්ඩායමක් අවශ්‍ය විය. එම කටයුත්ත සඳහාද අප පාදක කර ගත්තේ Lakdasun Forum එකමය.

මේ නිසාම 2015 /06/017 දින මා Lakdasun Forum එකේ

 Trip Invitation පිටුව තුලින්  විවෘත ආරාදනාවක් කලෙමි.

   

http://www.lakdasun.org/forum/index.php?topic=12409.90   

අප බලා පොරොත්තුවූ තරම් ඉහල ප්‍රථිචාරයක් නොලැබූ අතර ; කැළණි ආරාධනාවට අප ඇමතූ ධම්මික මහේන්ද්‍ර අප සමග එකතු වන්නට කැමැත්ත පල කරන්නේ එහි ප්‍රථිපලයක් ලෙසට.

ඔහු එක්වන්නේ තවත් ඔහුගේ මිතුරෙකුවූ කෙන් ද සමගිනි.

පිරිස අව්ශ්ය මොහොතක අපහා එක්වූ මෙම දෙදෙනාව අප ; අපගේ  කණ්ඩායමට සාදරයෙන් එකතු කරගනු ලැබුවෙමු.

කෙන් ; මෙම මහවැළි ගවේශනය වරක් දෙවරක් සිදුකොට ඇතිබව ධම්මික ගෙන්ද කෙන් ගෙන්ද කියැවුනි. අපේ කණ්ඩායම මුල සිටම කෙන් ව සැලකුවේ අපට ලැබුනු වටිනා කියන ගමන් සගයෙක් විදියට. එයට හේතුව වූයේ  එයාගේ   පලපුරුද්ද අප කණ්ඩායම  සාර්ථක ගමනාන්තයකට යොමු කරණු ඇතැයි තිබුනු බලාපොරොත්තුව ය. තවත් දින කිහිපයකින් පසිඳුගේ මිතුරෙකුවූ දිමුතුද අපගේ කණ්ඩායමට එකතු විය.

මෙසේ අප කණ්ඩායම; මමත්, පසිඳුත්, අම්රානුත , වසිකත්, තෙශාත්, ප්‍රියන්ජනුත්, ධම්මිකත්, කෙනුත්, දිමුතුත් ලෙස  නව දෙනෙකු වීමට සති ගනනක් ගතවිය.

E-mail මගින් අප අතර තොරතුරු ජාලයක් ඇතිවී තොඉබුනු අතර;  මාගේ දින සටහන් වලට අනුව අප කණ්ඩායම මුලින්ම හමුවන්නේ 2015 ජුලි 18 වන සෙනසුරාදා දින සැන්දෑවේදීය.

ස්ථානය වූයේ  පාර්ලිමේන්තුව අභියස දියවන්නා උද්‍යානයේ සවිකොට තිබූ 

තාවකාලික පියස්සක් යට දීය. එදින අප බොහෝ දෙනා එකිනෙකා හඳුනා  ගත්තෙමු.මම මාගේ අදහස හා සැලැස්ම ගැන පැවසීමෙන් කතිකාව ඇරඹිනි.

මගේ කතාව මා අවසන් කල අයුරු මාහට අද මෙන් මතකය.

“ඔව් ! අපිට ඒක කරණ්න පුළුවන් !!  

අපි ට ඉන්නේ ඉතා ශක්තිමත් සමබර කණ්ඩායමක් !”

          

ශක්තිමත්කණ්ඩායමක් මීටත් වඩා ශක්තිමත්!!!