197. තිස් අවුරුදු රථ මතක . . . . ! (7)

Austin MINIයේ අවසානය හෙවත් දුක්ඛ දායක සමුගැනීම ලියන්නට මත්තෙන් වෙනත් අද්විතීය වාහනයක් ගැන ලිවිය යුතුය.  මන්ද මිනියට සමුදෙන්නට සිදුවූයේ එය කරණකොට ගෙනය. ඒවන විටත් MINIය වයසට ගිය කෙනෙකි. ඒ නිසාම ඒ සඳහා සුපිරිම නඩත්තුවක් අවශ්‍ය විය. බොහෝ බාසුන්නැහැලා වාහනයේ බොනට්ටුව ඇරිය සැනින් වසා දමති. ඒ එය තුල තිබුනු 850CC එන්ජිම දැකීමෙන් උපන් අපුල නිසාය. ඔවුන් එක්ෂනයෙන් පවසන්නේ 1000CC එන්ජිමක් සවිකල යුතු බවයි.

850 යේ දොරවල් සාපේක්ෂව දිගින් මදක් අඩුය. ඒවාට සවිකොට තිබුනේ බස් වීදුරු මෙන් ඉදිරියට හා පසුපසට තල්ලු කල හැකි වීදුරුය. මේ නිසාම කාරය තුල ඉහල උනුසුමක් පැවතීම සැක්කරයාටහෝ නවතා දැමීමට නොහැක. මෙය ලැන්ඩ් රෝවර් සීරීස් රථ වලටද පොදුවූ කරුමයකි. ඒංගලන්තයට ගැලපෙන අයුරින් ඒවා නිපදවා ඇති අතර සමකය ආසන්න රටවල එවුන් හට මේ වාහනයක රැගෙන ගොස් ආසාවට බිත්තර කෝපි එකක් හෝ බුල්ස් අයි එකක් කෑමට නොහැක. මන්ද ඒවා නිවසට ගෙනයාමට මත්තෙන් හාෆ් බොයිල් වන බැවිනි!

1000CC රථයට එන දිගින් වැඩි දොරවල් වල වීදුරු හෙවත් ෂටර වයින්ඩරයෙන් ඉහල පහල යැවිය හැකි බැවින් විශාල ඉඩ පලලක් අවට වායුගෝලයට නිරාවරණය වේ. එහෙත් මෙම දොරවල් සවී කිරීමට නම් පසුපස දොර කණුව එනම් දොර අගුළු සවිවෙන B පෝස්ටුව කපා පසුපසට ගෙන යා යුතුය.

තවද 850CC වාහනයේ බ්‍රේක් ඩ්‍රම් නිපදවා තිබුනේ ඇළුමීනියම් වලින් වන අතර එමගින් සාර්ථක තිරිංග කාර්‍යක්ශමතාවයක් බලාපොරොත්තුවිය නොහැක. මේ සකල විධි අපල  සමග එකල තිබුණු ආර්ථික වපසරිය තුල මිනිය දිනෙන් දින අගාධයට යෑම වලක්වා ගත හැකි නොවීය. මා බලාපොරොත්තු වූයේ හැකි ඉක්මණින් 4WD රථයකට මාරු වීමය.

දිනක් වාහනයක් සොයමින් මීගමුව පාරේ කරක් ගසමින් සිටි මාහට කඳානේ පිහිටි නිපෝන් එන්ටර්ප්‍රයිසස් නම් වූ කාර් සේලය තුල පසෙකින් නවතා තිබුණු සුපිරි රථයක් ඇස ගැටුනි. ඒ අනෙකක් නොව 31ශ්‍රී5460 දරණ ටොයෝටා ලැන්ඩ්කෲසර් BJ40 යකි. වාහනයේ පොත (ඒය පොතක්ම විය!) තිබුනේ පොලොන්නරුවේ රන්කෙත රෙස්ටුරන්ට් නමටය.

හ්ම්ම්! හ්ම්ම්! මොකද මෙයාගෙ දත් ඇන්ද දික් වෙලා!?

ලෑන්ඩ්කෲසර් BJ40 කාණ්ඩය නැතිනම් මොඩලය ජපානයේ 1960 සිට 1984 දක්වාත් බ්‍රසීලයේ 1968 සිට 2001 දක්වාත් නිපදවුනු රථයකි.

ලෑන්ඩ්කෲසර් පිළිබඳව මෙතැනින් කියවන්න.

J කාණ්ඩය ටොයෝටා SUV රථ වලට ලැබෙන සංඛේතය. නවතම ලැන්ඩ්කෲසර් සහරා, ප්‍රාඩෝ, V8 ඔය ඕනෑම රථයක චැසි නොම්මරයේ J අකුරක් තිබිය යුතුමය. එසේ නොමැතිනම් එහි කොහේ හෝ වරදක් තිබිය යුතුමය. 40 යනු මොඩලය, මෝස්තරය වන අතර ඉදිරිපසින් යෙදෙන අක්ෂරයෙන් හෝ අක්ෂර කිහිපයෙන් එන්ජින් මාදිලිය දැක්වේ. 

කොටින්ම ටොයෝටා වාහන වල චැසි අංක දැක්වෙන්නේ පලමුව එන්ජින් කාණ්ඩයත් දෙවනුව එකී වාහන කාණ්ඩයට  දී ඇති සංඛේතයත් තෙවනුව එකී මොඩලයට දී ඇති අංකයත් යන ත්‍රිවිධ කාරණා එක් වීමෙනි.

BJ40 යනු B (B, 2B, 3B) එන්ජිමක් සහිත J එනම්SUV; 40 නමැති මොඩලය.

KZN185 යනු 1KZ එන්ජිම සහිත N එනම් ඩබල් කැබ් හෝ සර්ෆ් 185 මොඩලය.

LN106 යනු 3L එන්ජිම සහිත N එනම් ඩබල් කැබ් 106 මොඩලය.

KDH යනු 1KD එන්ජිම සහිත H එනම් වෑන් රථය

LH30 යනු L එන්ජිම සහිත H එනම් වෑන් 30 මොඩලය

BJ40 යනු B, 2B, හෝ 3B එන්ජින් වලින් සමන්විත රථයන්ය. මෙහිදී මෙම එන්ජින් එනම් B එන්ජින් යනු සිලින්ඩර හතරේ ඩීසල් එන්ජින්ය. මේවායේ එන්ජින් ධාරිතාවයන් පිළිවෙලින් 3000cc, 3200cc  හා 3400cc වේ. (B එන්ජිමක නිවැරදි එන්ජින් ධාරිතාව ඝන සෙන්ටි මීටර 2997 හෙවත් 2997CC ය. එය ආසන්න වශයෙන් 3000CC ලෙස දැක්වේ.)

මෙම මාදිලියම F (3800cc) සහ 2F(4200cc)  පෙට්‍රෝල් එන්ජින් සමගින් එන රථ FJ 40 ලෙසද ඩීසල් සිලින්ඩර හයේ H (3600cc) හා 2H (4000cc) එන්ජින් වලින් සමන්විත රථ HJ 40 ලෙසද දැක්වේ. මෙම ලෑන්ඩ් කෲසර් රථය පිලිවෙලින් 40, 43 හා 45 ලෙසින් දිග අනුව වෙනස් සංඛේතයන්ගෙන් නිපදවිය.

40 

43

45

45

මෙහිදී HJ45 යනු ට්‍රක් රථය හෝ ටෲපි හෙවත් බස් රථය වන අතර එහි අන්තර්ගත වන්නේ H (3600CC) එන්ජිමක් වන අතර HJ47 යනු 2H (4000CC) එන්ජිමක් සහිත ට්‍රක් රියයි.

HJ45 රථයේ ඉදිරිපස ඇත්තේ ඩ්‍රම් බ්‍රේක් වන අතර HJ47 රථයේ ඉදිරිපස ඩිස්ක් වේ. HJ45  සමන්විත වන්නේ වේග හතරේ (4 Speed) ගියර් පෙට්ටියක් වන අතර HJ47 රථයේ වේග පහේ (5Speed) ගියර පෙට්ටියක් සවිකොට එවා ඇත. එන්ජිම H (3600CC) සිට 2H (400CC) දක්වා වැඩිදියුණු වී ඇති අතර දුනු වල ගුන්ඩු හෙවත් Leaf Spring Eye විශාල ඒවා පැමින තිබේ. ඊට අදාල ලෙස දුනු ෂැකල් සහ හැඟර් වල දුනු පින් විශාල ඒවා පැමින ඇති අතර දුනු හැඟර සඳහා එන දුනු පින් දුනු සමග භ්‍රමණය වීම නවතා ලීමට එන කුඩා ලොක් ඇන දෙකක් වෙනුවට එකකින් සැහීමට පත්වීමට සිදුවී ඇත. ඩෑෂ් බෝඩයේ සුළු සුළු වෙනස් කම් කිහිපයක් සිදුකොට ඇත.

45 දුනු පින් සහ ලොක් ඇන

47 දුනු පින් සහ ලොක් ඇන

මා කලින් කියන ලද රථය B එන්ජිමකින් සමන් විත BJ40 රථයකි. වර්ණය සුදුය. 

වාහනය මිළදී ගන්නට මත්තෙන් එහි චැසිය පරීක්ෂා කල විට එහි වම්පස හා දකුනු පස එනම් දෙපසම කැඩී වෙල්ඩින් කර තිබෙනු දක්නට ලැබුනි. එකල පංචිකාවත්තේ සිටි ජීප් උස්තාද්ලා වූයේ ජොර්ජ්, ස්ටැන්ලි, ආරුමුගන් ආදී අයයි. මේ අය අතරින් දැනට ජීවත්ව සිටින්නේ ආරුමුගන් පමණි. ලැන්ඩ් රේවර් පකීර් කෙනෙකු වූ කිරිබත්ගොඩ ඔසඳ දැනට වැඩ පෙන්වන 6X6 ලැන්ඩ් රෝවරය ඔහුට ලබාදී තිබුනේ ස්ටැන්ලි විසින්ය. එය යුධ හමුදාවට දිගු දුර තුවක්කුවක් සවිකොට පැමිණි රථයක් බවත්, පනාගොඩ දී වෙන්දේසි කරණ විට එහි චැසිය කොටස් කිහිපයකට කපා වෙන් කොටතිබූ බවද ස්ටැන්ලි වරෙක මා හට පැවසීය. මීට අමතරව BCC වත්ත අසල වැලි වත්තේ අංක 11 හා 12 කඩවලද ජීප් සඳහා කෑලි බෑලි ස්ථානගතවී තිබුනි. සුදු සරම අඳින ස්ටැන්ලිද ආරුමුගන් මෙන්ම මනුස්සයෝය!

6X6 ලැන්ඩ් රෝවරය

ජෝජ් ගැන කීමට ඇත්තේ එකල 4DR5 එනම් මිට්සුබිෂි ජීප් සොහොනක් ඔහු සතුව තිබුනු බවයි. එම රථයේ ඕණෑම ඇනයක් මුරිච්චියක් හඳුනා ගැනීමට හා සැපයීමට ශක්‍යතාවයක් ඔහු සතු විය. ඊටත් වඩා ඔහුට තිබුනු විශෙෂ හැකියාව වූයේ පාරිභෝගිකයාහට එම අමතර කොටසට ඇති ලෙංගතුකමේ සීඝ්‍රතාවය හා ඊට ගැලපෙන අයුරින් පාරිභෝගිකයාගේ අම්ම තාත්තා සිහි ගැන්වෙන අයුරින්; අමතර කොටස මිළ කිරීමයි! කොටින්ම ඔහුගෙන් යමක් මිළදී ගැනීම ඉතා අපහසු කාර්‍යයකි. ඔහු තබන මිළ පාරිභෝගිකයා පහත හෙලා ඉල්ලුවහොත් අමතර කොටස ගබඩාව තුලට වීසිකොට දමා "එය විකුනණ්නේ නැති!' බව කියා පාරිභෝගිකයා එළවා ගන්නා අයුරු මා දැක ඇත.

චැසිය කැඩුනු මෙම වාහනය ගෙන එයට චැසියක් මාරු කිරීම මාගේ අදහස විය!

ඒ සඳහා මා දූරකථනයෙන් ආරුමුගන්ටත් ඔහු ලවා ස්ටැන්ලි ලඟත් චැසියක් සොයා බැලූමුත් ඔවුන් ළඟ චැසියක් නොවීය. අවසානයේ චැසියක් තිබෙන බව දූරකථනයෙන මා කල විමසීමට පැවසූයේ ජෝර්ජ් පමණි!

මා 31 ශ්‍රී 5460 ලැන්ඩ්කෲසර් BJ40 රිය මිළදී ගත්තේ රුපියල් 152500/= (රුපියල් එක්ලක්ෂ පනස් දෙදහස් පන්සීයකට) ය. මේ 1997 මාර්තු 18 වෙනිදාය.

රිය ගෙදරට ගෙන ආ දිනය මහත්වූ උත්කර්ශවත් දිනයක් විය.

එහි ප්‍රධාන ගැටළු කිහිපයක් විය.

චැසිය ස්ථාන දෙකකින් කැඩී තිබූ අතර දොර වීදුරු හොඳින් උස් පහත් නොවීය. එසේම ඉදිරිපස ඩිෆරෙන්ශලයේ ඇක්සලයේ ගෲ සහ ඊට සම්බන්ධ වන සම්බන්ධවන ෆ්ලාන්ජ් එකත් කෙටී කරකැවී ජෑම් වී තිබුනි.

ඇක්සලයේ ගෲ සහ ෆ්ලාන්ජ් එක

මා ඉක්මණින්ම සූදානම් වූයේ එම කටයුතු නිමා කර ගැනීමටය.

ප්‍රේම්කීර්ති ලියා නිරංජලා ගයන ලස්සන ගීතයක් ඇත "ඔබ දැක ගැනීමේ අරමුණ දිවා රැයේ - දෑසේ කැවී කැවී වැලි ලෑ විලාසේ . . //" යනුවෙන්. මේ වගේම තමයි බොහෝ පිරිමින්ට තමන්ගේ වාහනයක ලෙඩක් දුකක් කරදරයක් තියෙන කොට; ගෙදර මායියට ලෙඩක් දුකක් තියෙනවාට වඩා ඉවස ගන්න බැරි කාරණයක් - ඒක හරියට දෑසේ කැවී කැවේ වැලි ලෑ විලාසේ ම තමයි.

මටත් මේ වාහනය ගෙනා දවසේ ඉඳන් මේ වාහනයේ චැසිය කොටින්ම මල ඇනයක් උනා කිව්වොත් නිවැරදියි.  වාහනය අරන් දින දෙකක් තුනක් ඇතුලත ඒකත් මන්දො කරගෙන ගියා පංචිකාවත්තට. බැහැ දැක්කා ජෝජ් මහරජාණන්ව! ජෝජ් ආයේ වාහනේ දිහා දෙපාරක් වත් බැලුවේ නෑ එකෙන්ම කිව්වා ඇද කුද නැතිව!

"ආ! මේකෙ චැසියක් මා ලඟ නෑ!~"

"එහෙනං කිව්වේ තියෙනවා කියලා; මම කෝල් කලාම!?'

"මං හිතුවේ වෙන මොඩ්ල් එකක් කියලා!?!?!?!?!"

කියන්නට වදන් නොමැත! පංචිකාවත්තේම බීසීසී පාලම අසල වැලි වත්තේද චැසිය සොයා බැලීමෙන් පසුව අශ්වයා මැරුණු කව්බෝයි සේ ඉච්චා භංගත්වයෙන් ගෙදර ආවෙමි.

එහෙත් එමින් ගමන් ආරුමුගන් ලඟ තිබූ දොර දෙකක් හා ඉදිරිපස සම්පූර්ණ ඇක්සලයක් පිළිවෙලින් රුපියල් 22000ක් හා 19000 කට රැගෙන ආවෙමි.

තවත් කලක් ගොස් අවසානයේ නුගේගොඩ මෙල්ඩර් පෙදෙසේ; දැනට රාජගිරියේ කලපලුවාව කිට්ටුව ජීප් වැඩපොලක් පවත්වාගෙන යන මංජුල - මංගල දෙදෙනාගේ මාමා කෙනෙකු ලඟ තිබී චැසියක් සොයා ගැනීමට හැකිවිය! එයද FJ පැරණි චැසියකි.

එන්ජින් මවුන්ට්, ගියර් පෙට්ටියේ මවුන්ට්, දුනු හැන්ගර්, දුනු ෂැකල්, පිටු පස බම්පරය හෙවත් ක්‍රොස් මෙම්බරය ආදිය සියල්ල BJ40 ට වඩා වෙනස් විය. ඒවා සියල්ල රිවර්ට් වලින් ගලවා මාරු කිරීම මාගේ අදහස විය! 

චැසිය මිලදී ගත් ආසන්නයේදීම දිනක් මා අප පවුලේ සාමාජිකයින් සමග කඩවත සිට හක්බෙල්ලාවක බලා ගියෙමි. හක්බෙල්ලාවකට ඔන්න මෙන්න කියා තිබියදී වාහනයේ එන්ජිම කිසිදු හැල හොල්මනක් නැතිව නැවතුනි. පසුව මහත් ආයාසයෙන් රථය හක්බෙල්ලාවකට ගෙන ගියද එහි නැවතූ පසු යලිදු කිසිදු ලෙසකින් එය පන ගැන්වීමට නොහැකි විය. පසුව වාහනය කඩවතට ගෙන ආවේ බී. ඇල්. සිරිපාල විසින් ඇදගෙනය. පසුව බලන විට එහි එන්ජිම හිරවී තිබුනි. සෑම දිනකදීම එන්ජිමේ තෙල් වතුර බලා පනගන්වන එන්ජිමට එසේ සිදුවූයේ කෙසේදැයි අදටත් මාහට සිතා ගත නොහැක. එහෙත් වාහනය හක්බෙල්ලාවක සිට කඩවතට ඇදගෙන ආ දිනට පසුදින එන්ජිමේ ඔයිල් කූර ඇද බැලූ විට එහි තෙල් කළඳක් හෝ නොමැති බව දිස් විය. 

මේවන විට වාහනය මුළුමනින්ම ටින්කර් පේන්ට් කිරීමේ අවශ්‍යතාවයක්ද පැන නැගී ඇති බැවින් මිදුලේ තැබූ ලීටර 200 බැරල දෙකක් මතට වාහනයේ බොඩිය ගලවා ගත්තෙමි.

දැන් ඊළඟට ඇත්තේ චැසියෙන් එන්ජිම ගැල වීම හා චැසිය හා එන්ජිම අළුත්වැඩියා කිරීමය!

එන්ජිම අළුත්වැඩියා කිරීමට එවකට ටොයෝටා කොම්පැනියේ සේවය කල කිරිබත්ගොඩ පීරිස් වත්තේ ගාන්ධි අයියාව යොදාගැනීමට ඔත්තුව ලැබුනු ආකාරය මා හට මේ මොහොතේ මතකයට නොයේ. එකල ටොයෝටා කොම්පැනිය හැඳින්වූයේ ෆෲඩන්බර්ග් සමාගම ලෙසිනි. එය පැවතියේ බේස්ලයින් පාරේ කැළණි තිස්ස විදුලිබලාගාරය අසල දැනට "විජය ග්‍රැෆික්ස්" ආයතනය පවත්වාගෙන යනු ලබන ගොඩනැගිල්ලේය.

ගාන්ධි අයියාද එක ජාතියක පුද්ගලයෙකුවිය. 

ඔහු සමගවැඩය කථා කර ගත් දවසේ ඔහුගේ ගාස්තුව හා කොන්දේසි මාලාව එළිදැක්වීය.

එන්ජිම සවිකිරීමටවත් ගැලවීමටවත් ඔහුට නොහැක.

එය මවිසින් කල යුතුවූ අතර ඔහු පැමිනෙන්නේ අධීක්ෂණයට පමනි.

ඔහු කඩවතට ඔරුගොඩවත්තේ සිට රැගෙන ආ යුතුවූ අතර සැම පැමිණීමක් සඳහාම අය කිරීම ලෙස රුපියල් 500 ක් ගෙවිය යුතු විය.

ඊට අමතරව සෑම දිනෙකම ඔහුට භුක්ති විඳීම සඳහා අරක්කු කාලක්, පාන් භාගයක් හා හරක් මස් කරියක් සැපයිය යුතු විය!

කියා පලක් නැත. මේ සියළු කරුණු වල එකඟව මා ඔහුව පලමු දිනයේ නිවසට වඩමවාගෙන ආවෙමි. ඒ එන්ජිම චැසියෙන් ඉවතට ගලවා ගැනීමටය! චැසියේ සවිකොට තිබූ එන්ජිම දෙස පිළුණු බැල්මක් හෙලූ ගාන්ධි අයියා පැවසුවේ පොල් පරාල දෙකක් සහ සවිමත් පිරිමින් හතර දෙනෙකු සූදානම් කරගෙන ඔහුට දන්වා සිටින ලෙසය! එදින රුපියල් 500 ද, අරක්කු කාලද, පාන් භාගයද, හරක් මස් දීසියද  මල ගිය ප්‍රාණ කාරයනට දුන් පිදේනි තටුවක්ම විය!

පසු දින උදෑසන මිදුලට පැමිණ වාහනයේ චැසිය දෙස බැලූ කල මා හට අනගි අදහසක් සිතට ආවේය. අවශ්‍ය වන්නේ චැසියත් එන්ජිමත් වෙන් කිරීමය. ඒ සඳහා ගාන්ධි අයියා ප්‍රමුඛ මේ රටේ වෙසන සුවහසක් බාස්වරුන් චැසියෙන් එන්ජිම ගලවා ඉවත් කරති. මා හට සිතුනේ ඊට වඩා පහසුවෙන් එන්ජිමෙන් චැසිය ගලවා ඉවත් කල හැකි බවයි!

මා ගියර පෙට්ටිය ගලවා ඉවත් කලෙමි.ඉන් පසු ක්‍රම ක්‍රමයෙන් ක්‍රියාන්විතය පටන් ගත්තෙමි.

පලමුව ඉදිරිපස රෝදද දෙවනුව දුනු මිටි දෙක සමග ඉදිරිපස ඇක්සලයද ගලවා ඉවත් කල මා ඉන් පසුබ් ජැක් පහත් කරමින් එන්ජිමේ තෙල් දෙන හෙවත් සම්ප් එක ලෑල්ලක් මත සිටින සේ චැසිය පහත් කර ගත්තෙමි. ඉන් පසු එන්ජින් මවුන්ට් ගලවා චැසිය උස්සා පසු පසට ගෙන එන්ජිම නිදහස් කර ගත්තෙමි. පසු දින පොරොන්දු පරිදි ගාන්ධි අයියා පැමිණ  බැලූ කල ලෑල්ලක් මත සැතපී ගිමන් නිවන එන්ජිම දැක ඇසූ පලමු පැනය මට අද මෙන් මතකය.

"පොල් පරාල දෙකක් දාලා නේද බෑවේ?" හේ ඇසුවේය.

පසුව මා එය ඉවත් කල ආකාරය පැවසූ විට පංචිකාවත්තේ වතු වල චැසි එන්ජින් වෙන් කරණ්නේද එලෙසින් බව ඔහු කීවේය.

එන්ජිම සෑදීම ඇරඹුනි. එදිරිසිංහ යවා එන්ජිම  මැෂින් කිරිමෙන්  (එන්ජින් බ්ලොක් ෆේසින්, ස්ලීව් බෝරිං, ලයින් බෝරිං, ක්‍රෑන්ක් ග්‍රයින්ඩින්, කෑම් බුෂ් රී ප්ලේසින්, එන්ජින් හෙඩ් ෆේසින්, වෑල්ව් ගයිඩ් වෑල්ව් සීට් රී ප්ලේසින්) පසු එන්ජිම ක්‍රම ක්‍රමයෙන් සවි කලෙමු. ගාන්ධි අයියා බලා සිටියදී මා එන්ජිම එකලස් කලෙමි. පිස්ටන් හතර කළුතෙල් වල දමා පොල්කටු අඟුරු දමා තම්බා ගත්තේ පරණි මොරිස් මයිනර් එන්ජින් වල පිස්ටන් කේස් හාඩින් (මෙම වචනය නිවැරදි කරණ්න දැනුමැත්තෙක්!?) කරණා ආකාරය මතක් වීමෙනි! මෙසේ දින ගනනාවකින් පසු එන්ජිම සවිකොට පසෙකින් තබා චැසියේ වැඩ පටන් ගතිමි.

චැසි දෙකම මාවර මණ්ඩියේ බාලසූරිය ලඟට ගෙන ගොස් අවශ්‍ය කාරණය පැවසූ පසු ඔහු පෙරළා කීවේ "ඔයාට පුළුවන්නම් වැඩේ කර ගන්න. මම ආයුධ ටික දෙන්නම්!" කියාය. ඒවන විට මා A.C. පෝල් ආයතනයෙන් ස්පාඥ්ඥයේ සාදන ලද "ඉරිමෝ" කපන කටුවක් ගෙන කැඩුනු හෙවත් වාහනයට අදාල චැසියෙන් දුනු ෂැකල්, දුනු හැඟර් ආදිය ගලවා ගැනීමට සූදානම් විය.කපන කටුවෙන් රිවර්ට් දෙක තුනක් වත් කැපීමට නොහැකි විය. කපන විට කටුව කැඩී ගියේය. ඉන් පසු බාලේගේ ග්‍රයින්ඩරයට පිං සිදු වන්නට රිවර්ට් සියල්ල ඇඟ රිදෙන්නේ නැතිව ගලවා ගත හකි විය.

චැසියේ පසු පස ක්‍රොස් මෙම්බරයද ගලවා ගත්පසු අළුත් චැසිය කැබැලි ගැල වීමට පටන් ගත්තෙමි. පැරණි FJ40 රථයේ පසුපස සංඥා ලාම්පු සවිවී පැමිණියේ චැසියට නොවේ. එහෙත් BJ40 රථයේ එම සංඥා ලාම්පු චැසිය තුල ගිල්වා තිබුනි. එම නිසා පසුපස ක්‍රොස් මෙම්බරයද මාරු කිරීමට සිදුවිය!

පැරණි 

නව

නව චැසිය පොලොව මත තැබූ ආධාරක මත තබා ස්ප්‍රීතු ලෙවලයෙන් ලෙවල් කොට මුළු පරස් හැර, මධය රේඛාවට ස්ථාන තුනකින් ඇති වම් පස හා දකුණු පස දුරවල් මැන සීයට සීයක් නිවැරදි වූ පසු පසුපස ක්‍රොස් මෙම්බරයත් පසුපස දුනු ෂැකල සවිවී ඇති ත්‍රිකෝණාකාර ඝන තහඩුත් තබා හාෆ් ත්‍රෙඩ් වානේ ඇන දමා ස්ප්‍රින්ග් වොෂර් ෆ්ලැට් වොෂර් යොදා ටෝක් රින්ච් එකකින් කරටියටම තද කර ගත්තෙමි. එම ත්‍රිකෝණාකාර ඝන තහඩු මගින් චැසිය මුළු පරස් යෑම නවතාලයි. ඉන් පසු සියළු දුනු ෂැකල්, හැඟර් එන්ජින් මවුන්ට් සවිවන චැසි කොටස්, බොඩි මවුන්ට් සවිවන කොටස්, ගියර් පෙට්ටිය රැඳවෙන මවුන්ට් එක සවි වෙන ක්‍රොස් මෙම්බරය ඇතුළු අනෙකුත් සියළුම ආගන්තුක කොටස් සවිකොට FJ40 චැසිය BJ40 චැසියක් බවට හැරවූයෙමි. 

ගලවා හුවමාරු කිරීමට නොහැකිවූ වෙනස් කොටස් දෙකකට වූයේ ගියර පෙට්ටිය පිටිපසින් ඇති වක්‍රා කාර ක්‍රොස් මෙම්බරය පමණි. මන්ද අවරපෙති කඳ දිවෙන්නට සිදු කල නැම්මක් සහිත එය චැසියට නිෂ්පාදකයා විසින් වෙල්ඩින් කොට එවා ඇති බැවිනි. එහෙත් චැසි දෙකේ එම නැම්ම පැවතියේ දෙ ආකාර වූ ගැඹුරකින් යුක්තවය. සියල්ලෙන් ඉක්බිතිව ඇන සහ මුරිච්චි නොගැලවීමට වෙල්ඩින් තිත් තියන්නටත් අමතක නොකලෙමි.චැසිය ගෙනැවිත් එයටෑන්ජිම ඇමුනුවේද ගැලවූ ලෙසටමය. චෙන් බ්ලොක් එන්ජින් ජැක් හෙවත් අලි හොඬක් නොමැතිව තට්ට තනිවම එන්ජිමත් ගියර් පෙට්ටියත් ඇක්සල් හා අනෙකුත් උපාංගත් සවිකර ගත්තෙමි. බොඩිය තබන්නට පමනක් අහල පහල හතර පස් දෙනෙකු සොයා ගත්තා මතකය. සියල්ල අවසානයේ ප්‍රශස්ථ මට්ටමේ BJ40යක් ගෙදර මිදුලේ ඉතිරි විය. 

නංගීව පපුතුරේ රඳවාගෙන වසික

196. රස වෑහෙන පොලිස් කථා 2

"මටත් උනානේ මේ ළඟදි පට්ට සීන් එකක්. විළිලැජ්ජාවේ සංතෝසෙ බෑ!"

"කියහංකො! කියහංකො!!"

"මේ ළඟදි දවසක් මම මෙහෙන් යන්නම පරක්කුවෙලා යනවා ඇරසෝලෝ කියලා"

"ඉතිං!?"

"ඉතිං කඩවත පල්ලමේ වංගුවේ තනි ඉර කපලා ගත්තා විතරයි කීං ගාගෙන විසිල් එකත් ගහගෙන පාරට පැන්නා පොලීසියෙං. මට ආයෙ කියන්න දෙයක් නෑ මම එකසිය ගානටම වැරදියි. මම ඉතින් බැස්ස ගමන් අපේ සාම්ප්‍රදායික බොරුව කියන්න පටං ගත්තා.

මම ලෙඩෙක් බලන්න ඉස්පිරිතාලෙ යන ගමන්. උදේ කැම එක ගෙනියන්න ඕනෙ!!! ඒකයි ඉක්මනට යන්න ගිහින් ඉර කැපුනෙ!!! . . . . "   

"ආ! මහත්තයා ඉස්පිරිතාලෙ යන ගමන්ද? එහෙනං දැනටමත් පරක්කුවෙලා ඇතිනේ . . ?  - මේ . . සාජන් මහත්තයා! අනේ මේ මහත්තයට ඉක්මනට දඩ කොළයක් ලියලා දෙන්න පරක්කු නොකර!" මේකා කිව්වා කියන්නකෝ!?

"අම්මට සිරි ඉතිං!?" 

" ඉතිං වෙන මොනවා කරණ්නද දඩේ ගෙවලා ලැයිසන් එක හවස එන ගමං අරං ආවා!"

***************************************************************************************************

"ඉතිං ඔතනම මට සුපිරිම වැඩක් උනානෙ බං! දවසක් මම පන්නිපිටියෙ ගෙදර එල්ෆ් 250 ටිපර් එකත් අරං යනවා කිරිබත්ගොඩ පැත්තට. යනකොට එකෙක් චූටි බබා මහත්තයා වගේ ඉස්සරහින් යනවා ලොට ලොට!"

"ඉතිං! ඉතිං??"

"හරියටම සෙට් උනා කියාංකො ඔය වංගුවේදී. මමත් ආයේ බැලුවේ නෑ ඕටේක් කලා ඉර කපාගෙනම! ඉස්සර කරලා නිකං හිටියෙත් නෑ. මලටම ඉස්සරහට දාලා බ්‍රේක් පාරකුත් ගැහුවා - නැගපං පිට උඩ කියලා!"

"එල!"

"මොන එළද බං බ්‍රේක් සද්දෙට එතන ඉර කපන එවුංව ලිය ලියා හිටපු රාළහාමි ඔළුව උස්සලා බලලා දැම්මා විසිල් එකත් ගහගෙනම අත! මම බැස්සෙම අර ගෝතයට බැනගෙනම! ඒත් හරි ගියේ නෑ මොන දේ කිව්වත් දුන්නා දඩ කොලේයි ටෙම්පරි පර්මිට් එකයි! ඔක්කොමත් හරි ගෙදර මේකට පෝස් මොටම් තියලා හෙන බර බරේ"

"අප්පට සිරි ඉතිං!?"

"ඊළඟට තමයි හොඳම වැඩේ උනේ! පහුවෙනිදා මම ආයෙමත් ඒ වෙලාවටම වගේ ආයෙත් යනවා එතැනින්ම ටිපර් එකේම. ඇන්ටිත් වාහනේ. එදත් අර වගේම ඉස්සර්හින් පොඩි කාර් එකක්ද මොකක්ද යනවා නිකං නින්දෙන් ඇවිදිනවා වගේ. මටත් හොඳ චාන්ස් එක ඊයේ වෙච්ච දේ හරියටම රඟපාලා පෙන්නන්න. මාත් ඇන්ටිට කථා කරලා 'මෙන්න මේ වගේ තමයි ඊයෙත් වාහනේ ගියේ. ඉතිං මට බැරිම පාර මෙන්න මේ වගේ ඉර කපලා වාහනේ ඕවර්ටේක් කලා!' කියලා ඉර කපාගෙන ඉස්සර කලා!"

"ඉතිං!?"

"ඉතිං තමයි එදත් එතනම පොලීසියෙන් ඉඳලා ෆූ . . . . ගාලා විසිල් එක ගහලා නැවැත්තුවා කියන්නකෝ"

"අම්මට සිරි! ඉතිං?"

"ඉතිං මුකුත් නෑ. දඩ දෙකම කාලා ලැයිසම බේරගෙන ගෙදර ආවා!!

"ගෙදරිං හොඳ පෝරියෙල් වෙන්න ඇති!?"

"කියන්න වදන් නෑ බාං . . . . . . . . ඊට හොඳයි පොලිස් කාරයව යට කරලා හිරේ ගියා නං!!"

***************************************************************************************************

"ඕක නෙවේ කථාව! මට උනා සුප්ප සුපිරි තල් සූකිරි වගේ වැඩක්!" මම තව රස කථාවක් පටන් ගත්තා.

"ඒ මොකක්ද?"

"ඔයාට මතකද මධූ; අර ඔසී වල ඉන්න කපිල තුෂාරලා ලංකාවට ආවේ. ආන්න එහෙම ආපු වෙලාවක අපි ඔක්කොම ගියා යාපනේ. අපි ගියේ ටොයෝටා 106 කැබ් එකේ. කපිල තුෂාරලා ආවේ KDH වෑන් එකක් හයර් කරලා. අර නංගිලගෙ වාහනෙත් ගියාද කොහෙද. කොහොම හරි රෑ අපි පිටත් උනේ. රෑට මම කොහොමත් ටික වෙන්න පාගලා යනවානේ. නැතිනම් නිදි මත තමයි. ඉතින් මම ටික දුරක් ගිහින් නැවතිලා ඉන්නවා අනිත් වාහන දෙක එන තුරු. ඔන්න ගලේවෙල පහු කරලා මම ටිකක් පාගලා යන කොට පාර අයිනෙ ටෝච් එකක් අල්ලලා නැවැත්තුවා කැබ් එක! මම එතනට යන්න හදන කොටම මතක් උනා මගේ පර්ස් එකේ තිවුනු එස්. පී නිහාල්  මහත්තයාගේ නේම් කාඩ් එක! මම ඒකත් අතට අරං හිමීට රාළහාමිට කිට්ටු කලා."

"වේගෙ ටිකක් වැඩියි නේද?" රාළහාමි වැඩේට බහින්න පිටිය හදනවා.

"අනේ ඔව් රාලහාමි පොඩ්ඩක් විතර වැඩිවෙන්න ඇති. නැතිනං නින්ද යනවානේ ඒකයි!"

"නින්ද යනවා කියලා එහෙම හැම වාහනේම වේගෙන් ගියොත් හරියනවද? ගන්නකෝ මහත්තයාගේ රියැදුරු බල පත්‍රය!"

"ලයිසන් එක නං දෙන්නං! රාළහාමි බලන්නකෝ මේ කාඩ් එකේ ඉන්න මහත්තයා අඳුනනවාද කියලා?" කියලා මම අර නේම් කාඩ් එක රාලහාමිගේ අතේ තිබ්බා. රාළහාමි අතේ තිබ්බ ටෝච් එක කාඩ් එකට ගහපු ගමන්කොර උනා කියන්නකෝ!

"අනේ සර් කොහෙද මේ යන්නේ?" අනේ මේ අසරණ රාළහාමි හිතුවා මම අර එස්. පී මහත්තයා කියලා. මම කියලා ඉතින් මොනවා කරණ්නද?

"අම්මට සිරි එළනෙ! ඉතිං ඉතිං!!??"

"මම ටිකක් සද්දෙ බේස් කරලා කිව්වා 'ජැෆ්නා යනවා පුතා' කියලා!"

"ඩියුටියක්ද සර්?" මේ යකා අහපි.

"අනේ නෑ පුතා මගේ රිලේශන්ස්ලා වගයක් ඕස්ට්‍රේලියා ඉඳන් ඇවිත්. මේ එයාලත් එක්ක යනවා!"

"හරි සර් එහෙනං පරිස්සමිං ගිහිං එන්න! ගුඩ් නයිට් සර්!!" කියලා පොර ඇඹරුණා.

මාත් "ඕකේ පුතා! ගුඩ් නයිට්!!" කියාගෙන එතැනිං මාරු උනා!

"අම්මට සිරි! අහු උනා නං තාම බාප්පි කනවා!"

"පිස්සුද බං!ඉතිං මම බොරුවක් කිව්වෑ!?"

195. රස වෑහෙන පොලිස් කථා 1

කාලෙකට පෙර ඒ කියන්නේ  අවුරුදු තුන හතරකට කලින් දවසක මමත් මධුෂානුත්  රාත්තිරි 8 - 9 ට විතර කඩවතින් පිටත් උනේ වව්නියාවෙ යන්න. ඒ උන්ගෙ තාත්තා වෙච්චි මගේ එක්කසුපං අයියා රෝගාතුරව වව්නියාවේ ඉස්පිරිතාලගත කර ඇති පණිවිඩේ අරං ඌ අපේ ගෙදරට ගොඩ වැදූනායිං පස්සෙ! මධූ; දුරක යනවානම් මටත් පොඩි අප්ඩේට් එකක් දාගෙනම යන එක සිරිතක්. ඉතිං ඒ නිසාදෝ මංදා ඇවිත් කියපු ගමන් "පොඩ්ඩක් හිටාං! මාත් එන්නං!!" කියාගෙන නිසාන් පැට්රෝල් ලොරි පොඩ්ඩාවත අරං පිටත් උනා; කඩවතිං රුපියල් හාරදාහක ඩීසල් එහෙම ගහගෙන. අපි ගියේ ඇල්ල හරහා අනුරාධපුර පාරෙං යන්න පස්යාලෙන් මීරිගමට දාලා නාරම්මල ගිරිඋල්ල හරහා.

කොහොමින් කොහොම හරි වාරියපොල දළදා ගම  එහෙම පහු කරලා ගල්ගමුවට එනකොට රෑ 12 ට විතර කිට්ටු කරලා මයේ හිතේ!

ගල්ගමුව ටවුම දුරෙං අඩු ඇත්තේ කිළිනොච්චියට විතරය!

ටවුම පටං ගන්න තැනක් අවසන් වෙන තැනක් නිච්චියකට ගන්න බැරි ගානට ටවුම දුරයි; ඒ වගෙම මුල අග දෙකම වල් වැදිලා. ඒ ඒ වාහන වලට නගර සීමාව තුල ධාවනය කරණ්න ට ඇහැකි උපරීම වේගයක් තියෙනවානේ. නගර සීමාව අවසං උනාම ඇහැට පේන නොපෙනන බෝඩ් ලෑලක් තියෙනවා "දැං කෙලගෙන පලයං!" කියලා ඩැයිවර්ලට කියා පාන්න. අපි හැමෝම ටවුමකට ඇන්ටර් උනාම සොලෝ එකේ යන්නේ මේ නීතිය නිසාම නං වෙන්න බෑ. හුඟක් වේලාවට බොහෝ ඩැයිවර්ලා හිමීට යන්නේ මිනිහෙක් දෙන්නෙක් වාහනේට අඩ තියයි කියලා. බස් ඩැයිවර්ලා නං හිමිං යන්නේ කොහේ ඉඳං හරි තව රුපියල් විස්සක කෑල්ලක් අත දමාවි කියන බලාපොරොත්තුව හිතේ තියං.

කොහොම හරි රෑ 12 ට විතර ගල්ගමුවේ ටවුම මැද්දේ හෙමීට යන්න අපිට කිසිම උවමනාවක් තිබ්බේ නෑ. ඒත් කොයි එකටත් කියලා සූදානං සරීරෙ කියලා ගානකට ලොරිය එලෝගෙන ගියා.

හරියට ටවුම මැද්දෙදි රාළ කෙනෙක් පැනලා අත ඇල්ලුවා. සාජං මහතැන් කෙනෙකුත් අත ලඟ.

මං ක්‍රමේට පාර අයිං කරලා නවත්තලා බැස්සා.

මම වාහනයක් ගත්තු ගමන් කරණ දෙයක් තමයි වාහනේ පොතේ කොපියක්, ලැයිසන් එක, ඉන්ශුවරන්ස් එක තව දුං සහතිකේ කියන මේ මෙකී නොකී සියළුම බඩ මාළු ටික පිළිවෙලට පොඩි කාඩ්බෝඩ් ෆයිල් කවර කෑල්ලක අමුනලා තියාගන්න එක. අනෙක් අයටත් එහෙමමයි සැලකීම!

බොහෝ රාළහාමිලා ඒක දැක්ක ගමන්; වාහනේ තියෙන අනිකුත් අඩුපාඩු හොර මැරකං, කුපාඩි කං හොයන්නේ නැතිව යන්න අරිනවා. මොකෝ මේ ලිය කියැවිළි වල තියෙන පිළිවෙල දැකලා!

මාත් පොර සේ ලොරි පොඩ්ඩාට අදාල උප්පැන්නෙයි, පෝෂන කාඩ් එකයි, ක්ලීනික් කාඩ් එකයි සියල්ල අමුනපු ෆයිල් පොඩ්ඩ රාලහාමි අතේ තිබ්බේ පොඩි උණකුත් හිතට අරං.

රාලහාමිත් මේ ෆයිල් එක අරං ඒ මේ අත පෙරලලා  බලලා කුල්ටූර් වෙනවා වෙනුවට මගේ පැත්තට හැරිලා "කෝ ෆිට්නස් කොලේ?" කියලා අහපි.

"ඇයි රාලහාමි ෆිට්නස් එක තීන හින්දනෙ ලයිසන් එක ගන්න පුළුවං!? ලයිසන් එක ගන්න ගියාම ෆිට්නස් කොලෙයි දුං සහතිකෙයි දෙකම බලලා තමයි ලයිසන් එක දෙන්නේ!"

" මේ මහත්තයා පොඩ්ඩක් අපේ සාජං මහත්තයා එක්ක කථා කර ගන්නකෝ!?"

(මේ සැරසෙන්නේ ජරාවකට කියා නොතෙරෙන්න මම බිව්වේ මදු කිරි යෑ!? )

"දෙන්නෑ සත පහක්!" මම මධූට ඇහෙන්නට කෙඳිරි ගෑවා.

මාත්  මධූත් හැරෙන තැපෑලෙන් සාජන් බුවා ඉදිරියේ ප්‍රානි භූත උනා!

"සාජං මහත්තයා මේ මහත්වරුන්ගේ වාහනේ බර වාහනයක්, ලොරියක්! මේකේ ෆිට්නස් කොලේ නෑ!" රාලහාමි කියවගෙන හුස්මක් කටක් නොගෙන!

"නැ! සාජං මහත්තයා! මම මේ රාළ හාමිට කිව්වේ ෆිට්නස් එකයි දුං සහතිකෙයි තියෙන නිසා; එක බලලානේ ලැයිසන් එක දුන්නේ කියලා!?"මම මගේ නිදහසට කාරණාව සාජං මහත්තෙයා ඉස්සරහ ගොනු කලා! 

උප්පැන්නෙ ඕන හැඳුනුම් පත ගන්න. හැඳුනුම් පතයි උප්පැන්නෙයි ඕන පාස් පෝර්ට් එකට! දැං රටකට යන්න එයා පෝර්ට් එකට ගියාම එහෙන් ආයෙ උප්පැන්නේ වත් අයිඩෙන්ටියවත් බලන්නෑ නේ!? ඒකයි මගේ නිදහසට කාරණාව උනේ තේරෙන හිංගලෙන් කියනවානං!

"මහත්තයා ගෙදර ගියාම බලන්න ඔය දුං සහතිකේ පිටි පස්සේ හතර වන වගන්තිය විදියට "මෙම සහතිකය සෑම විටෙකම වාහනයේ රැගෙන යා යුතුවේ" කියලා ලියලා තියෙනවා වගේම ෆිට්නස් කොලේ පාමුල "මෙහි එක් පිටපතක් වාහනයේ තබා ගැනීමට අයිති කරුට ලබා දිය යුතුවේ" පැහැදිලිව ලියලා තියෙනවා!" සාජං මහත්තයා කට පාඩමිං කියපි!

"හරි ඔය මගුලක් නං මම ඇහුවෙත් අදයි! කමක් නෑ දැං මොකක්ද වෙන්ඩෝන කියන්නකො!?" මං ඇහුවේ ටික වෙන්න මල පනින ගමංමයි!

"මහත්තයා කොහේද?

"ඔය ලැයිසං එකේ තියෙන කරුණු හරියටම හරි!"

එහෙම කිව්වාම අතේ තිවුනු බැස්ටිය ලැයිසමට ගහලා මගේ ඇඩ්ඩස් එක කියෙව්වා!

"පුහ්! කඩවත!!??"

"ඔව්! කඩවත!"

"අපි නඩුවක් දැම්මොත් මහත්තයාට කඩවත ඉඳං මෙහේ එන්න වෙයිනේද?"

සාජං මහත්තයාගේ තැටමිල්ල හා ඇවටිල්ල සමග මගේ කං පෙති රත් වී ගිණි කන ඔන්න මෙන්නය!

"මේ මහත්තයා කරණ ඕන දෙයක් කරලා මාව ඉක්මනට යවන්න! මම වව්නියාවට ලෙඩෙක් බලන්න අයන ගමං!"

"මහත්තයා ආවේගයෙන් වගෙයිනෙ!?"

"හරියටම හරි! අනිවාර්‍යයෙන්ම ආවේගයෙන්! මගේ අයියා වව්නියාවේ ඉස්පිරිතාලෙ නවත්තලා! මම මේ එයාව බලන්න තකහනියෙං යන ගමං! එයත් ඔය මහත්තයා වගේම ආංඩුවේ යුනිෆෝම් එකක් තමයි අඳින්නේ! ඔබ තුමාට මාව යවන්න බැරිනං වාහනේම තියා ගන්න! ඊළඟට එන බස් එකට මං නගිනවා මොනවා උනත්. නඩු බැරිනං ඕන එකක් බලාගමු හෙට උදේට!"

මම කියෝගෙන ගියේ ආවේසයෙන් වගේ. මධූ සිද්ධිය බලාගෙන ඉන්නවා!

"හරි ලෙඩෙක් බලන්නනං අපි ඒ ගැනත් හිතන්න එපායැ! යන්නකො!" කියලා සාජ්ං මහත්තයා මගේ අතට වාහනේ ලියකියවිළි ටිකයි මගෙ බර වාහන ලැයිසමයි දුන්නා කියන්නකෝ!

ආයෙ "ටැං කිව්!"  කියන්නවත්  ඉන්නැතිව මම ලොරියට නැගලා එතන ඉඳන්ම රේස් කරගෙන

 පිටත් වෙලා වාහනේ නැවැත්තුවේ වවනියාවටම ගිහිං!

මේ ගැන යාන්තම් මම මෙතැනත් ලියා තියෙනවා. 

***************************************************************************************************

ළඟදි දවසක මදූ හෙවත් මධුෂාන් ආවා අපේ ගෙදර! ඌව දැක්ක ගමන් මට මතක් උනා මම ඌට කියන්න ගත්තා අලුත්ම එපිසෝඩ් එක!

ඒක මේ ළඟදි මට සිද්ධ වෙච්ච සුපිරි කථාවක්!

"මධුෂාන් මට මාර මගුලක් උනානෙ . . . !"

"ඒ මොකක්ද ඒ සීන් එක . . . . ?"

ඊයේ පෙරේදා මම හක්බෙල්ලාවක ගිහින් එන කොට රුවන්වැල්ලෙන් නිට්ටඹුව  පැත්තට හරෝලා හැතැම්මක් වත් එන්න උනේ නෑ හරියටම මොරාවත්තේ වලව්ව ඉස්සරහ පොලිස් රාලහාමිලා රෑණක් - එක හය හත් දෙනෙක්!

ඒ අතරේ වටේ පිටේ ගෙවල් වල උනුත් ගෙට්ටු - වැට කඩුලු අස්සෙං බෙල්ල දික් කොරාන මෙතන වෙන සීන් එක නරඹනවා එක සීරුවට.

ඉස්සර වගේ නෙවෙයි දැං මගේ වාහනේ රක්ෂණ සහතිකෙයි, ආදායං බලපත්‍රෙයි, දුං සහතිකෙයි, ෆිට්නස් කොලෙයි, ෆිට්නස් පරීක්ෂණ වාර්ථා කොලෙයි, ඒ ඔක්කෝටම යටින් වාහනේ පොතේ කොපියකුයි එකට අමුනපු ප්‍රෙෂර් ලෙඩෙක්ගේ ක්ලීනික් ෆයිල් එකක් වගේ කොල දුසිං භාගෙක ඇමුනුමක් තමයි වාහනේ තියාගෙනනෙ ඉන්නේ! ඉතිං භය වෙන්න දෙයක් නෑනේ! ඉන්න බැරිකමට මම ගිහින් ලොරිය නැවැත්තුවා එතන හිටිය පොලිස් පරීක්ෂක ඉස්සරහිංම!

"චීෆ් මොකද!? මුකුත් කරදරයක් වත්ද?"

"නෑ මහත්තයා! අපි මේ පාරෙ යන වාහන චෙක් කරණවා බොහෝම ස්තූතියි!"

වටේ ඉන්න එවුං බලාන ඉන්නවා මොකක්ද මේ උනේ කියලා!  මමත් ඇඟට උණ අරන් එන්ජිම ටික වෙන්න දෙපාරක්  රේස් කරගෙනම ෆස්ට් එක දාගෙන පිකප් කලා එතනිං.

එහෙම පිටත් වෙලා ආයේ මීටර පංසීයක් යන කොට වංගුව! අර පදුමුත්තර බුදුංගෙ කාලේ ඉඳං හද හද ඉඳං යාන්තං පහුගිය චන්දෙට ඉවර කරපු පාලං පොඩ්ඩ! ඒක පහු වෙන කොටම ඉස්සරහිං පේන්නේ වම් පැත්තේ අයිනෙ තියෙන යෝධ ගල් ගෙඩිය. මෙන්න ඒ කිට්ටුවම ඉන්නවා රාළහාමිලා දෙන්නෙක් ඒ පැත්තෙං එන වාහන නවත්තන්න.

එතන හිටිය ගෝටයිංබර සයිස් රාළ එක පාරටම පාරේ මේ පැත්තට පැනලා දැම්මා කියන්නකෝ වාහනේට අත - හරියට හොර හරක් ලොරියක් නවත්තංන වගේ!

මාත් පාරෙ අයිංකරලා පිළිවෙලට නැවැත්තුවා. ඔව් පිළිවෙලට!

පොලිස් රාලහාමිලා දෙන්නා මම බැහැලා එන තුරු බලාන ඉන්නවා.

මං මොකටද බහින්නේ!? මම අර ෆයිල් එකයි මගේ හෙවි වීකල් ලයිසන් එකයි ජනේලෙන් එළියට දික් කලා.

අත අල්ලපු හයේ හතරෙ බුවා ගාට ගාට ඇවිත් වාහනේ පිටිපස්සෙ බක්කියට එබිල  බලං ඉඳලා ඇවිත් මගෙ අතේ තිවුනු කොල ගොන්න අතට ගත්තා!

මම සිංහාසනේට වෙලා බලා ඉන්නවා "යන්න මහත්තයා!" කියලා කොල ටික පිළිවෙලට ආයේ මගේ අතේ දැං තියයි! දැං තියයි!! කියලා

"මහත්තයා මේ රක්ෂණ සහතිකේ කල් ඉකුත් වෙලානේ!?"

"මොකක්!? ඒක වෙන්න බෑ!"

"වෙන්න පුළුවංද බැරිද කියලනං මං දන්නෑ! ආ! මහත්තයාම බලන්නකෝ!!!!"

එක පාරටම මගෙ උණ හුටස් ගාලා බැහැලා ගියේ හිතාගන්නටත් බැරි වේගෙං!! උණ බැස්ස බැහිල්ලට මාද වාහනයෙන් බිමට බැස්ස උනා කියහංකො!!!

"දැං මොකද කරණ්න පුළුවං!?" මගෙ කටේ කෙළ හිඳිලා. මට ගිලින්නට  කෙළත් නෑ කියහංකො!

"අපිට පුළුවං මහත්තයාට ටෙම්පරියක් දෙන්න. දින පහක් ඇතුලත රක්ෂණ සහතිකේ ගෙනත් දීලා ලැයිසන් එක අරං යන්න!

"අප්පට සිරි! මම දවස් පහකින් මෙහේ එන්නේ නෑනෙ!?" මං කිව්වා නෙවෙයි මට කිය උනා!

" හරි දවස් පහකින් මෙහේ එන්නේ නැත්නම් කෙලින්ම සතියකින් විතර උසාවියටම එන්නකෝ මහත්තයා!"

"එහෙම නෙවෙයි! මාව විශ්වාසෙට අරං ලයිසන් එක දෙන්න. මම හෙටම ඉන්ශුවටන්ස් එක අරං රාලහාමිගේ ෆෝන් එකට ෆොටෝ එකක එවන්නම්!" මං ශේප් එකේ කියලා දැම්මා ශේප් නියායෙන්ම.

"හරි! හෙට කථා බෑ! මහ්ත්තයාට ලයිසන් එක ඕනෙනම් අද දිනයට ඉන්ශුවරන්ස් එක ගන්න ඕන! නැතිනං කෙලින්ම උසාවි! කැමතිද?"

"කැමතියි!" මට "හා!" කියනවා ඇරෙන්න වෙන කියන්න දෙයක් තිබුනෙත් නෑ. අනික උංට හිතුනොත් මං  උංට ආතල් දෙනවා කියලා දෙනවා දඩේ රිදෙන්නම. ආ! මට කියන්න බැරි උනා! ඉන්ශුවරන්ස් එක නෑ කියලා දැන ගත්තු ගමං බුවා අහපු පලවෙනි ප්‍රශ්නෙ මොකක්ද දන්නවද? "දන්නවානෙ දඩේ විසිපංදාහයි!" මම කොර උනා!

"දැං වෙලාව හතරයි විස්සයි!"

"අවුලක් නෑ!"

රාළහාමිලා දෙන්නා මට දුන්නේ එළම කිරි චැලෙන්ජ් එකක්!! මම ට්‍රක් එක නැගලා එන්න ගත්තා ගැම්මට!.

එන ගමන් අලියෝස්  ලඟම ඇති ඔපිස් එක කොයි ලෝකෙද? හිතාගන්නට බෑ!  කරණ්න තිබ්බේ එකෝම දෙයයි! පරණ කාඩ් එකෙන් නොම්මරේ හොයාගෙන උන්ට කතා කලා! කියන්නෝන නෑනෙ උංගෙ විනාඩි 15 ක විතර රෙකෝඩිං එකෙන් පස්සෙ කෙල්ලෙක් කථා කලා!

"නිට්ටඹුව!" කියලා තිබ්බා. දැං මට කියන්න ඕනෙ මං එනකල් ඒ මගුල ඇරලා තියන්න කියලා!මුකුත් කියන්න බැරිඋනා මේ කෙල්ල තිබ්බ හිංදා!

මම ට්‍රක් එක ඩ්‍රයිව් කලේ වේගයෙන් නොවුනත් ඉක්මනින්, කලබලෙන් නොවුනත් සීරුවෙන්, මදාවි දැමිලි නොදැම්මට ටැක්ෆුල් විදියට! ඩෑශ් බෝර්ඩ් එකේ වොච් එක දිහා බල බල රන් රේට් එකේම ප්ලේ කලා! ඇයි බං හදිස්සියේවත් කොහේ හරි යන එකෙක් මේකෙ ඇනලා කේස් එක ගියොත් කට ඇරලා කියන්න පුළුවංද "මේ ඉන්ශුවරන්ස් එකක් ගන්න කෙල ගෙන ගියා!" කියලා?

හරියටම 5 ට විනාඩි 3 ක් ඉතිරිව තිබියදී මා නිට්ටඹුවේ අලියොන්ස් ඔපිස් එක ඉස්සරහ කියන්නකෝ!

මැනේජ' බුවා; බිත්තියේ ගහල තිබ්බ ඔරලෝසුව දිහා බලලා "දැං වෙලාවක් නෑනෙ!" කිව්වා.

මට දැං කොර ගන්න දෙයක් නෑ! " අනේ මෙක ලොකු උදව්වක්! ලොකු දෙයක් කරලා දුන්නෝතිං!" මම එකසිය ගානට ඇඹරෙණවා.

මැනේජ' එතන ඉස්සරහ කවුංටරේක හිටපු කුමුදුද, මොකක්ද කියලා කෙල්ලෙකුට කථාකරලා  "මේක දැං කරලා දෙන්න පුළුවංද?" කියලා ඇහුවාම අනේ ඒ මනුස්සයා කැමති උනා වැඩේ කරලා දෙන්න.

තවත් විනාඩි 20 කින් පමණ එලකිරි වන් කිරි ටොයියා ඉන්ශුවරන්ස් කාඩ් එකක් මගේ අතේ!

සටස් ගාලා ඒකෙ ෆොටෝ එකක් රාලහාමිගෙ වෙත වට්සැප් එකට දැම්මා. පහත වාක්කිය යටින් ගැහුවා; ඇඟිලි වලින් නෙවෙයි; ඇත්තටම බොක්කෙන්!

"ඔබ මා කෙරෙහි තැබූ විශ්වාසය කෙරෙහි බොහොමත්ම ස්තූතියි!"

පස්සෙ මම කෝල් එකකුත් දීලා කථා කලා පොරට! වැඩේ ගොඩ!

අම්මට සිරි එළනෙ! මටත් උනා මරු වැඩක්! ඒකත් පට්ට! මදූ තවත් "රස වෑහෙන පොලිස් කථාවක් " කියන්න පටන් ගත්තා. ඒක ඊළඟට!